Krótkowzroczność

Krótkowzroczność jest powszechną chorobą oczu, która powoduje, że odległe obiekty wydają się niewyraźne. Osoba z krótkowzrocznością może osiągnąć dobre widzenie dzięki okularom na receptę, soczewkom kontaktowym lub operacji laserowej. Krótkowzroczność zwykle pojawia się po raz pierwszy w dzieciństwie. Jak powstaje krótkowzroczność? Kiedy światło wpada do oka, jest uginane przez rogówkę (przezroczystą warstwę z przodu oka) i soczewkę. Jeśli masz normalne widzenie, fale świetlne są skupiane bezpośrednio na siatkówce, warstwie znajdującej się z tyłu oka. Jeśli jesteś krótkowidzem, fale świetlne z odległych obiektów skupiają się przed, a nie na siatkówce. Krótkowzroczność zwykle pojawia się w wieku przednastym i często pogarsza się przez kilka lat. Może też rozwinąć się później - nawet we wczesnej dorosłości. Staje się coraz bardziej powszechna. Krótkowzroczność jest związana ze spędzaniem wielu godzin na wykonywaniu takich czynności jak czytanie, praca w szkole lub korzystanie z komputera, przy jednoczesnym spędzaniu mniejszej ilości czasu na świeżym powietrzu. Krótkowzroczność można również odziedziczyć po rodzicach. Jak mogę sprawdzić, czy jestem krótkowidzem? Jeśli jesteś krótkowidzem, odległe obiekty będą wydawały się niewyraźne, gdy będziesz na nie patrzył. Może być trudno to stwierdzić, ale możesz zauważyć, że inne osoby widzą odległe przedmioty wyraźniej niż Ty. Dzieci mogą mieć trudności z czytaniem tablicy w klasie lub niechętnie uprawiać sport na świeżym powietrzu. Twoje dziecko może mrużyć oczy, aby zobaczyć przedmioty znajdujące się w oddali lub może siedzieć bardzo blisko telewizora. Jeśli uważasz, że Ty lub Twoje dziecko możecie być krótkowzroczni, udaj się do lekarza lub optometrysty na badanie wzroku. Jak diagnozuje się krótkowzroczność? Badanie wzroku przy użyciu tablicy poglądowej pozwoli optometryście lub okuliście zdiagnozować krótkowzroczność. Dzieci powinny mieć sprawdzony wzrok, gdy rozpoczynają naukę w szkole podstawowej i średniej. Jak leczy się krótkowzroczność? Krótkowzroczność jest zwykle korygowana za pomocą okularów na receptę. Soczewki kontaktowe są również opcją, ale zazwyczaj nie dla dzieci. Obecnie powszechne są również laserowe operacje refrakcyjne oczu, ale są one odpowiednie tylko dla osób dorosłych. Niektóre badania sugerują, że pewne zabiegi mogą być w stanie spowolnić postęp krótkowzroczności u dzieci. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, porozmawiaj ze swoim optometrystą lub lekarzem. Nawet jeśli nie masz żadnych obaw związanych ze swoim wzrokiem, dobrze jest sprawdzać swoje oczy co 2 lata. Na czym polega leczenie krótkowzroczności (miopii)? Okulary Krótkowzroczność można skorygować za pomocą okularów, co jest najprostszym, najtańszym i najbezpieczniejszym sposobem. Wklęsłe soczewki recepturowe (zwane soczewkami minusowymi) służą do uginania promieni świetlnych nieco na zewnątrz, aby przeciwdziałać tendencji do nadmiernego skupiania się. W efekcie promienie świetlne skupiają się dalej w oku na siatkówce. Istnieje ogromny wybór oprawek okularów, które można dopasować do każdego budżetu, twarzy i osobistego stylu. Soczewki kontaktowe Wykonują one tę samą pracę co okulary, ale są umieszczone bezpośrednio na powierzchni oka. Dostępnych jest wiele różnych rodzajów soczewek kontaktowych. Soczewki mogą być miękkie lub sztywne, przepuszczające gaz. Mogą być jednodniowe, przedłużone, miesięczne lub jednorazowe. Twój optyk może doradzić, który rodzaj jest najbardziej odpowiedni dla Twoich oczu i Twojej recepty. Soczewki kontaktowe są zazwyczaj droższe od okularów. Zapewniają one dobre, wszechstronne widzenie i nie ulegają zaparowaniu (na przykład podczas uprawiania sportu lub w gorącym otoczeniu). Wymagają jednak większej dbałości i skrupulatnej higieny, nie powinny być noszone podczas pływania, brania prysznica czy spania. Nadają się raczej dla starszych nastolatków i dorosłych, niż dla bardzo małych dzieci. Laserowa operacja oczu Laserowa operacja oczu jest opcją dla niektórych osób z krótkowzrocznością. Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj operacji nie jest dostępny w ramach NHS i może być kosztowny. Całkowite i trwałe rozwiązanie błędu refrakcji jest możliwe u wielu osób. U innych osób następuje znaczna poprawa, chociaż nie osiąga się idealnego widzenia i nadal mogą być potrzebne okulary lub soczewki kontaktowe. Ogólnie rzecz biorąc, widzenie osoby po laserowej operacji oczu jest porównywalne do tego, jakie byłoby z soczewkami kontaktowymi przed operacją oczu.

Łysienie plackowate: Przyczyny, diagnostyka i leczenie

Łysienie plackowate jest częstym zaburzeniem autoimmunologicznym, które często powoduje nieprzewidywalną utratę włosów. Dotyka około 6,8 miliona ludzi w Stanach Zjednoczonych i 147 milionów ludzi na całym świecie. W większości przypadków włosy wypadają w małych łatkach wielkości ćwierćdolarówki. Może to być tylko kilka łatek, ale łysienie plackowate może dotyczyć szerszych obszarów skóry głowy. Jeśli występuje całkowita utrata włosów na skórze głowy, lekarze diagnozują łysienie całkowite (alopecia totalis). W przypadku utraty włosów na całym ciele, stan ten nazywa się alopecia universalis. Łysienie może dotknąć każdego, niezależnie od wieku, płci czy rasy, choć większość przypadków rozwija się przed 30 rokiem życia. W tym artykule przyjrzymy się przyczynom i objawom łysienia plackowatego, jego diagnozie i potencjalnym sposobom leczenia. Obecnie nie ma lekarstwa na łysienie plackowate, choć istnieją pewne formy leczenia, które mogą być sugerowane przez lekarzy, aby pomóc włosom szybciej odrastać. Najczęstszą formą leczenia łysienia plackowatego jest stosowanie kortykosteroidów, silnych leków przeciwzapalnych, które mogą tłumić układ odpornościowy. Są one najczęściej powszechnie podawane poprzez miejscowe zastrzyki, miejscowe stosowanie maści lub doustnie. Inne leki, które mogą być przepisane, które albo promują wzrost włosów lub wpływają na układ odpornościowy to Minoxidil, Anthralin, SADBE i DPCP. Chociaż niektóre z nich mogą pomóc w odrastaniu włosów, nie mogą zapobiec tworzeniu się nowych łysych plam. Zastosowanie fotochemoterapii jest poparte niektórymi badaniami i stanowi potencjalną alternatywę dla pacjentów, którzy nie mogą lub nie chcą stosować terapii systemowych lub inwazyjnych. Poza aspektem estetycznym, włosy zapewniają pewien stopień ochrony przed czynnikami zewnętrznymi. Osoby z łysieniem plackowatym, którym brakuje ochronnych właściwości włosów, mogą chcieć: Nosić krem z filtrem, jeśli są narażone na działanie promieni słonecznych. Nosić okulary, aby chronić oczy przed słońcem i zanieczyszczeniami, przed którymi normalnie bronią brwi i rzęsy. Używać nakryć głowy, takich jak kapelusze, peruki i szaliki, aby chronić głowę przed słońcem lub utrzymywać ją w cieple. Używaj maści wewnątrz nosa, aby utrzymać wilgoć w błonach i chronić przed organizmami, które normalnie są zatrzymywane przez włosy w nozdrzach. Łysienie plackowate nie powoduje bezpośrednio choroby, ani nie jest zaraźliwe. Może być jednak trudne do zaadaptowania pod względem emocjonalnym. Dla wielu osób łysienie plackowate jest chorobą traumatyczną, która wymaga leczenia ukierunkowanego na emocjonalny aspekt utraty włosów, jak również na samą utratę włosów. Grupy wsparcia i poradnictwo są dostępne dla ludzi, aby podzielić się swoimi myślami i uczuciami oraz omówić wspólne reakcje psychologiczne na ten stan. Niektórzy porównują łysienie plackowate do bielactwa, autoimmunologicznej choroby skóry, w której organizm atakuje komórki produkujące melaninę, co prowadzi do powstania białych plam. Badania sugerują, że te dwa schorzenia mogą mieć podobną patogenezę, z podobnymi typami komórek odpornościowych i cytokin napędzających choroby oraz wspólnymi genetycznymi czynnikami ryzyka. W związku z tym wszelkie nowości w leczeniu lub zapobieganiu jednej z tych chorób mogą mieć wpływ na drugą. Istniała garstka udokumentowanych przypadków, w których leczenie łysienia plackowatego przy użyciu difencypronu (DCP), środka uczulającego na kontakt, doprowadziło do rozwoju bielactwa. Wstępne badania na zwierzętach wykazały, że kwercetyna, naturalnie występujący bioflawonoid znajdujący się w owocach i warzywach, może chronić przed rozwojem łysienia plackowatego i skutecznie leczyć istniejącą utratę włosów. Zanim ludzie będą mogli uznać kwercetynę za lek na łysienie plackowate, naukowcy muszą przeprowadzić więcej badań. Stan ten występuje, gdy białe krwinki atakują komórki mieszków włosowych, powodując ich kurczenie się i drastyczne spowolnienie produkcji włosów. Nie wiadomo dokładnie, co powoduje, że układ odpornościowy organizmu atakuje mieszki włosowe w ten sposób. Chociaż naukowcy nie są pewni, dlaczego dochodzi do tych zmian, wydaje się, że w grę wchodzi genetyka, ponieważ łysienie plackowate jest bardziej prawdopodobne u osoby, której bliski członek rodziny cierpi na tę chorobę. Jedna na pięć osób cierpiących na tę chorobę ma członka rodziny, u którego również rozwinęło się łysienie plackowate. Inne badania wykazały, że wiele osób z rodzinną historią łysienia plackowatego ma również osobistą lub rodzinną historię innych zaburzeń autoimmunologicznych, takich jak atopia, zaburzenie charakteryzujące się tendencją do bycia hiperalergicznym, zapalenie tarczycy i bielactwo. Pomimo tego, co wielu ludzi myśli, istnieje bardzo mało dowodów naukowych na poparcie poglądu, że łysienie plackowate jest spowodowane przez stres. Ekstremalne przypadki stresu mogą potencjalnie wywołać ten stan, ale większość najnowszych badań wskazuje na przyczynę genetyczną.

Porady dotyczące zachowania zdrowia

Zdrowy styl życia może pomóc Ci rozwijać się przez całe życie. Dokonywanie zdrowych wyborów nie zawsze jest jednak łatwe. Może być trudno znaleźć czas i energię na regularne ćwiczenia lub przygotowywanie zdrowych posiłków. Jednak Twoje wysiłki będą procentować na wiele sposobów i przez całe życie. Kroki, które możesz podjąć: Bądź aktywny fizycznie przez 30 minut przez większość dni w tygodniu. Jeśli masz mało czasu, podziel to na trzy 10-minutowe sesje. Zdrowy ruch może obejmować chodzenie, sport, taniec, jogę, bieganie lub inne zajęcia, które sprawiają Ci przyjemność. Jedz dobrze zbilansowaną, niskotłuszczową dietę z dużą ilością owoców, warzyw i pełnych ziaren. Wybierz dietę o niskiej zawartości tłuszczów nasyconych i cholesterolu oraz umiarkowanej zawartości cukru, soli i tłuszczu ogółem. Unikaj urazów poprzez zapinanie pasów bezpieczeństwa i kasków rowerowych, używanie czujników dymu i tlenku węgla w domu oraz używanie sprytu ulicznego podczas samotnych spacerów. Jeśli posiadasz broń, poznaj zagrożenia wynikające z posiadania broni w domu. Stosuj środki ostrożności przez cały czas. Nie pal lub rzuć palenie, jeśli palisz. Poproś o pomoc swojego lekarza. Centrum Edukacji Tytoniowej UCSF oferuje zajęcia z rzucania palenia i zapobiegania nawrotom, a także konsultacje lekarskie dla palaczy próbujących rzucić palenie. Pij z umiarem, jeśli pijesz alkohol. Nigdy nie pij przed lub w trakcie prowadzenia samochodu, ani w ciąży. Zwróć się o pomoc do zaufanej osoby, jeśli uważasz, że możesz być uzależniony od narkotyków lub alkoholu. Zapobiegaj infekcjom przenoszonym drogą płciową (STI) oraz HIV/AIDS poprzez stosowanie prezerwatyw przy każdym kontakcie seksualnym. Prezerwatywy nie są w 100 procentach niezawodne, dlatego omów z lekarzem badania pod kątem STI. Metody kontroli urodzeń inne niż prezerwatywy, takie jak pigułki i implanty, nie ochronią Cię przed STI lub HIV. Szczotkuj zęby po posiłkach szczoteczką o miękkim lub średnim włosiu. Szczotkuj również po piciu i przed pójściem spać. Codziennie używaj nici dentystycznej. Nie przebywaj na słońcu, zwłaszcza między godziną 10 a 15, kiedy szkodliwe promienie słoneczne są najsilniejsze. Nie jesteś chroniony, jeśli jest pochmurno lub jeśli jesteś w wodzie - szkodliwe promienie przechodzą przez oba te elementy. Używaj kremu z filtrem o szerokim spektrum działania, który chroni przed promieniami UVA i UVB, o współczynniku ochrony przeciwsłonecznej (SPF) 15 lub wyższym. Wybieraj okulary przeciwsłoneczne, które blokują od 99 do 100 procent promieni słonecznych. Kobiety mają dziś ruchliwe, wymagające życie. Możesz czuć się ciągnięta w różnych kierunkach i doświadczać stresu związanego z zajmowaniem się pracą, rodziną i innymi sprawami, pozostawiając mało czasu dla siebie. Nauczenie się, jak zachować równowagę w życiu, poświęcając trochę czasu dla siebie, przyniesie duże korzyści - zdrowe spojrzenie i lepsze zdrowie. Kroki, które możesz podjąć: Pozostań w kontakcie z rodziną i przyjaciółmi. Bądź zaangażowany w swoją społeczność. Utrzymuj pozytywne nastawienie i rób rzeczy, które sprawiają, że jesteś szczęśliwy. Podtrzymuj swoją ciekawość. Uczenie się przez całe życie jest korzystne dla twojego zdrowia. Zdrowa intymność przybiera wszelkie formy, ale zawsze jest wolna od przymusu. Naucz się rozpoznawać i zarządzać stresem w swoim życiu. Oznaki stresu to kłopoty ze snem, częste bóle głowy i problemy żołądkowe; częste wpadanie w złość; sięganie po jedzenie, narkotyki i alkohol, aby złagodzić stres. Dobre sposoby radzenia sobie ze stresem obejmują regularne ćwiczenia fizyczne, zdrowe nawyki żywieniowe i ćwiczenia relaksacyjne, takie jak głębokie oddychanie lub medytacja. Bardzo pomocne mogą być rozmowy z zaufanymi członkami rodziny i przyjaciółmi. Niektóre kobiety uważają, że kontakt ze swoją wspólnotą wyznaniową jest pomocny w chwilach stresu. Zapewnij sobie odpowiednią ilość snu i odpoczynku. Dorośli potrzebują około ośmiu godzin snu na dobę. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli czujesz się przygnębiona dłużej niż kilka dni; depresja jest chorobą, którą można leczyć.

Wypadanie włosów (łysienie)

Wypadanie włosów (łysienie) może dotyczyć tylko skóry głowy lub całego ciała, może być tymczasowe lub trwałe. Może być wynikiem dziedziczności, zmian hormonalnych, stanów chorobowych lub normalnym elementem starzenia się. Każdy może stracić włosy na głowie, ale jest to bardziej powszechne u mężczyzn. Łysienie zazwyczaj odnosi się do nadmiernej utraty włosów ze skóry głowy. Dziedziczna utrata włosów z wiekiem jest najczęstszą przyczyną łysienia. Niektórzy wolą pozwolić, by łysienie przebiegało w sposób nieleczony i nieukrywany. Inni mogą ukryć je za pomocą fryzur, makijażu, kapeluszy lub chust. Jeszcze inni wybierają jedną z dostępnych metod leczenia, aby zapobiec dalszej utracie włosów lub przywrócić ich wzrost. Przed podjęciem leczenia wypadania włosów, porozmawiaj z lekarzem o przyczynie utraty włosów i możliwościach leczenia. Wypadanie włosów może objawiać się na wiele różnych sposobów, w zależności od tego, co jest jego przyczyną. Może pojawić się nagle lub stopniowo i dotyczyć tylko skóry głowy lub całego ciała. Oznaki i objawy utraty włosów mogą obejmować: Stopniowe przerzedzanie się włosów na czubku głowy. Jest to najczęstszy rodzaj utraty włosów, dotykający ludzi wraz z wiekiem. U mężczyzn, włosy często zaczynają się cofać na linii włosów na czole. Kobiety zazwyczaj mają poszerzoną część włosów. Coraz częściej spotykanym wzorem utraty włosów u starszych kobiet jest cofająca się linia włosów (łysienie czołowe). Okrągłe lub plamiste łysiny. Niektórzy ludzie tracą włosy w okrągłych lub plamistych łysych miejscach na skórze głowy, brodzie lub brwiach. Skóra może stać się swędząca lub bolesna przed wypadnięciem włosów. Nagła utrata włosów. Fizyczny lub emocjonalny szok może spowodować poluzowanie włosów. Garstki włosów mogą wypaść podczas czesania lub mycia włosów, a nawet po delikatnym pociągnięciu. Ten rodzaj utraty włosów zwykle powoduje ogólne przerzedzenie włosów, ale jest tymczasowy. Utrata włosów na całym ciele. Niektóre schorzenia i zabiegi medyczne, takie jak chemioterapia w przypadku raka, mogą powodować utratę włosów na całym ciele. Włosy zazwyczaj odrastają. Plamy łusek, które rozprzestrzeniają się na skórę głowy. Jest to oznaka grzybicy. Mogą jej towarzyszyć połamane włosy, zaczerwienienie, obrzęk i, czasami, sączenie. Zgłoś się do lekarza, jeśli niepokoi Cię uporczywe wypadanie włosów u Ciebie lub Twojego dziecka i chcesz podjąć leczenie. W przypadku kobiet, które doświadczają cofania się linii włosów (łysienie czołowe), porozmawiaj z lekarzem o wczesnym leczeniu, aby uniknąć znacznego trwałego wyłysienia. Porozmawiaj z lekarzem także wtedy, gdy zauważysz nagłą lub plamistą utratę włosów lub większą niż zwykle utratę włosów podczas czesania lub mycia włosów swoich lub dziecka. Nagłe wypadanie włosów może sygnalizować chorobę podstawową, która wymaga leczenia. Ludzie tracą zazwyczaj od 50 do 100 włosów dziennie. Zazwyczaj nie jest to zauważalne, ponieważ w tym samym czasie odrastają nowe włosy. Wypadanie włosów ma miejsce, gdy nowe włosy nie zastępują tych, które wypadły. Wypadanie włosów jest zazwyczaj związane z jednym lub kilkoma z następujących czynników: Historia rodziny (dziedziczność). Najczęstszą przyczyną utraty włosów jest dziedziczny stan, który występuje wraz ze starzeniem się. Stan ten nazywany jest łysieniem androgenowym, łysieniem typu męskiego (male-pattern baldness) i łysieniem typu żeńskiego (female-pattern baldness). Zwykle pojawia się stopniowo i w przewidywalnych wzorcach - cofająca się linia włosów i łyse miejsca u mężczyzn oraz przerzedzające się włosy wzdłuż korony skóry głowy u kobiet. Zmiany hormonalne i stany chorobowe. Różne warunki mogą powodować trwałą lub tymczasową utratę włosów, w tym zmiany hormonalne spowodowane ciążą, porodem, menopauzą i problemami z tarczycą. Warunki medyczne obejmują łysienie plackowate (al-o-PEE-she-uh ar-e-A-tuh), które jest związane z układem odpornościowym i powoduje łysienie plackowate, infekcje skóry głowy, takie jak grzybica, i zaburzenie wyrywania włosów zwane trichotillomanią (trik-o-til-o-MAY-nee-uh). Leki i suplementy. Wypadanie włosów może być efektem ubocznym niektórych leków, takich jak te stosowane w przypadku raka, zapalenia stawów, depresji, problemów z sercem, podagry i wysokiego ciśnienia krwi. Radioterapia na głowę. Włosy mogą nie odrastać tak samo jak wcześniej. Bardzo stresujące wydarzenie. Wiele osób doświadcza ogólnego przerzedzenia włosów kilka miesięcy po fizycznym lub emocjonalnym szoku. Ten rodzaj utraty włosów jest tymczasowy. Fryzury i zabiegi. Nadmierna stylizacja włosów lub fryzury, które mocno ściągają włosy, takie jak warkocze lub rogi, mogą powodować rodzaj utraty włosów zwany łysieniem trakcyjnym. Zabiegi fryzjerskie z użyciem gorących olejków i trwałe również mogą powodować wypadanie włosów. Jeśli dojdzie do powstania blizn, utrata włosów może być trwała.

Jak zatem dostarczyć do organizmu kwas hialuronowy?

Jeszcze całkiem niedawno można było powiedzieć, że wszystkie niezbędne dla zdrowia składniki możemy przyjmować, po prostu jedząc zdrowe, naturalne produkty. W pewnym sensie była to nawet prawda, jednak nie oznaczało to, że kiedyś zdrowiej się odżywialiśmy, a raczej mieliśmy mniejszą wiedzę o tym, czego tak naprawdę nasz organizm potrzebuje, aby prawidłowo się rozwijać. Owszem - wiedzieliśmy, że istnieją witaminy i minerały, nie mieliśmy jednak pojęcia o mnóstwie innych składników. Spójrzmy na przykład na kwas hialuronowy - sama nazwa brzmi niepokojąco, podczas gdy jest to naturalny składnik naszej skóry. Jego stopniowa, naturalna wraz z wiekiem utrata wiąże się z powstawaniem tak charakterystycznych dla upływających lat, a jednocześnie tak niechcianych zmarszczek oraz utraty jędrności i sprężystości skóry. Jak zatem dostarczyć do organizmu kwas hialuronowy? Tu już dochodzimy do etapu, w którym samo zdrowe odżywanie się (choć oczywiście wciąż bardzo ważne i zalecane) nie wystarcza. Niezbędna staje się dodatkowa suplementacja. Oczywiście istnieją również produkty żywnościowe, które potencjalnie mogą pozytywnie wpływać na poziom kwasu hialuronowego - jak choćby cebula, cykoria, brokuły i czosnek, jednak niewielu z nas byłoby chętnych na tak znaczącą zmianę diety. Przeciwwskazania jak dodatkowo pomóc skórze? Oprócz zmarszczek częstym problemem staje się osłabienie struktury skóry, tak trudny do zamaskowania cellulit oraz blizny po wcześniejszych przejściach, które złośliwie zamiast znikać wydają się coraz bardziej widoczne. Tu sam kwas hialuronowy nie wystarczy - warto też dostarczyć skórze kolagen. Stanowi on główny składnik ścięgien i podobnie jak w przypadku kwasu hialuronowego, jego niedobór może spowodować powstanie zmarszczek i innych wizualnych efektów starzenia się skóry. Kolagen również możemy dostarczać wraz z pożywieniem i tak jak to było w przypadku kwasu, również tutaj skupienie się wyłącznie na żywności może być trudne do zrealizowania. Niewiele bowiem kobiet postanowi uczynić głównym składnikiem swojej diety galaretki ze świńskich nóżek albo golonkę. Szczęśliwie istnieje też kolagen rybi i sama nazwa wskazuje, gdzie go szukać. Niestety, aby przyswoić tego składnika odpowiednio dużo, należałoby regularnie jeść bardzo dużo ryb, co nie dość, że zuboży naszą dietę i szybko sprawi, że znienawidzimy ryby, to jeszcze będzie się wiązało z dużymi kosztami. Ponownie więc warto zastosować odpowiedni suplement diety, uzupełniający nasze normalne pożywienie. Tajemniczy koenzym q10 koenzym q10, reklamowany jako jedno z największych odkryć w dziedzinie kosmetologii tak naprawdę został odkryty już w roku 1957, ciągle jednak odkrywane są kolejne jego zastosowania. A że jest ich naprawdę mnóstwo, to spotyka się nawet określanie tego koenzymu "Eliksirem młodości". Dlaczego? To już temat na dłuższy materiał, to co warto zapamiętać, to że jego znaczenie dla urody i zdrowia jest naprawdę wyjątkowe. Co, jednak jeśli połączymy kwas hialuronowy, kolagen i koenzym q10? Otrzymamy coś, co mogłoby się wydawać niemożliwe: tabletki na zmarszczki n°1 coenzyme q10. Zdecydowanie polecamy zapoznać się z jego wyjątkowym działaniem.

Jakie jest praktyczne zastosowanie kolagenu?

Często w rozmowach o zdrowiu pojawia się problem niedoboru kolagenu. Nie zawsze jednak mówiące o tym osoby mają świadomość, czym tak naprawdę kolagen jest, jaką odgrywa rolę w organizmie i dlaczego warto dbać o uzupełnianie jego niedoborów. A zatem po kolei: czym jest kolagen? Kolagen to rodzaj białka występującego w tkance łącznej człowieka - w szczególności w ścięgnach, ale też w skórze, rogówce oka, oraz wielu innych miejscach. Jeśli kolagenu mamy zbyt mało, to skóra zaczyna tracić elastyczność i pojawiają się zmarszczki. Warto wiedzieć, że istnieje wiele różnych typów kolagenu - inny rodzaj występuje w chrząstkach stawowych, inny na powierzchni tętnic, a jeszcze inny w skórze, ścięgnach i tkankach. Szczęśliwie ten ostatni jest najczęściej występującym, co automatycznie daje nam odpowiedź na pytanie, który rodzaj kolagenu najefektywniej byłoby suplementować w razie potrzeby. Po co jednak to robić? Przeczytajmy. Jakie jest praktyczne zastosowanie kolagenu? Kolagen jest materiałem o bardzo szerokim spektrum zastosowań. Najczęściej słyszymy o jego zastosowaniu w celach kosmetycznych, jest jednak wykorzystywany również przy produkcji żywności (w szczególności do tworzenia żelatyny, ale też np. Osłonek do kiełbas), fotografii, oraz w wielu innych miejscach. Wróćmy jednak do zastosowań zdrowotno-kosmetycznych. W przypadku dużych problemów zdrowotnych kolagen wykorzystywany jest nawet w chirurgii (ze szczególnym uwzględnieniem chirurgii plastycznej), jednak większość osób stara się za wszelką cenę uniknąć interwencji chirurgicznej i pomagać sobie wykorzystując ogólnodostępne kosmetyki. Biorąc pod uwagę ryzyko, jakie może spowodować nawet drobny zabieg chirurgiczny, wydaje się to być właściwym wyborem. Spośród jakich zatem produktów możemy wybierać? Na ratunek skórze - preparaty i żywność z kolagenem kolagen jest stałym składnikiem różnego rodzaju kremów i maści kosmetycznych. Bez problemu dostaniemy takie w aptece lub drogerii, niestety musimy liczyć się z dość wysoką ceną, co przy zazwyczaj małych opakowaniach preparatu sprawia, że koszt kuracji jest dość duży. Można też oczywiście starać się tak dobierać nasz codzienny jadłospis, aby wraz z przyjmowanymi posiłkami dostarczać organizmowi odpowiedni zapas kolagenu. Czy zatem jest to najlepsze rozwiązanie? Teoretycznie tak, w praktyce natomiast, jeśli chcielibyśmy tak ułożyć nasze menu, by było bogate w kolagen, to musielibyśmy skupić się na jedzeniu prawie wyłącznie podrobów, golonek, gotowanych chrząstek, głowizn, galaretek z nóżek wieprzowych lub kurzych łapek i całej listy tego typu produktów. Nie wydaje mi się, żeby było to realne dla zdecydowanej większości ludzi. Gdzie zatem najlepiej znaleźć kolagen? Biorąc pod uwagę powyższe powody, najlepszym wyjściem będzie zapewne jakiś suplement diety. Jaki - to już zależy od tego, na czym chcemy oprzeć naszą suplementację. Jeśli np. Potrzebujemy suplement na zmarszczki, to dobrym pomysłem może być polecany często premium collagen 5000, niezależnie jednak od naszego wyboru - starajmy się nie zaniedbywać suplementacji.

Niewyraźne lub mętne widzenie

Niewyraźne lub mętne widzenie lub wodniste oczy mogą być powszechnymi problemami z oczami. Dowiedz się niektóre z objawów problemów z oczami i dostępne leczenie. Czy Twoje widzenie jest zamazane lub zniekształcone? Długotrwałe niewyraźne lub zniekształcone widzenie może mieć wiele przyczyn. Niewyraźne widzenie, w szczególności niezdolność do wyraźnego widzenia obiektów znajdujących się daleko lub blisko, jest zazwyczaj oznaką prostej wady refrakcji, takiej jak krótkowzroczność (myopia), dalekowzroczność (hyperopia), astygmatyzm lub starczowzroczność (lao hua). Można je łatwo rozwiązać za pomocą pomocy do korekcji wzroku, takich jak okulary, soczewki kontaktowe i LASIK. Poważniejszą przyczyną nieostrego lub zniekształconego widzenia jest związane z wiekiem zwyrodnienie plamki żółtej, które często wpływa na widzenie centralne. Obiekty w środku pola widzenia są postrzegane jako zniekształcone, ale widzenie obwodowe pozostaje wyraźne. Stan ten jest nieodwracalny i może spowodować ślepotę, jeśli nie jest leczony, dlatego ważna jest wczesna diagnoza. Czy masz mętne widzenie? Mętne widzenie lub widzenie zaciemnione, tak jakbyś widział przedmioty przez mgłę, może być oznaką zaćmy. Stan ten, związany z wiekiem, jest stanem postępującym, który może prowadzić do ślepoty, jeśli nie jest leczony. Zaćmę można łatwo usunąć, dlatego ważne jest, aby zdiagnozować chorobę jak najszybciej. Mętne widzenie może być również spowodowane przez inne warunki medyczne, takie jak niedobór witaminy A, choroby przenoszone drogą płciową i nowotwory oczu. Jeśli cierpisz z powodu mętnego widzenia, udaj się do okulisty w celu wczesnej diagnozy i leczenia. Czy tracisz swoje widzenie peryferyjne? Czy masz bóle oczu? Jeśli twoje centralne widzenie jest w porządku, ale obszary poza centralnym polem widzenia zaczynają tracić jasność lub szczegóły, możesz tracić widzenie peryferyjne. Widzenie peryferyjne jest odpowiedzialne za wykrywanie ruchu na krawędziach pola widzenia i wyczuwanie nadchodzącego niebezpieczeństwa. Każde upośledzenie widzenia peryferyjnego może być dość niebezpieczne. Jedną z przyczyn utraty widzenia obwodowego jest jaskra, w której ciśnienie w oku jest zazwyczaj nieprawidłowe. Utrata widzenia peryferyjnego nie zawsze jest zauważalna, ale w miarę postępu jaskry może powodować skrajny ból i ślepotę. Wczesna diagnoza i leczenie są ważne, aby zapobiec utracie wzroku. Czy twoje oczy swędzą lub są wodniste? Jeśli cierpisz z powodu długotrwałego swędzenia i łzawienia oczu, możesz mieć alergię na pyłki, sierść zwierząt domowych lub inne obce substancje w Twoim otoczeniu. Stan ten może być niewygodny, ale zazwyczaj nie powoduje znacznej utraty wzroku. Twoje oko może czuć się podrażnione i zmęczone. Suche oczy mogą również powodować swędzenie i łzawienie. Twój okulista może dokładnie określić przyczynę dyskomfortu oczu i doradzić leczenie. Czy widzisz pływaki w swoim polu widzenia? Ciemne, wyraźne plamy, które czasami widzisz w swoim polu widzenia, nazywane są pływakami. Pływaki powstają, gdy małe grudki szkliwa (galaretowatego płynu) wewnątrz oka odłączają się od wewnętrznej ściany oka. Widzenie pływaków może wskazywać na odwarstwienie ciała szklistego lub na poważniejszy problem, taki jak retinopatia cukrzycowa, która powoduje osłabienie i pękanie naczyń krwionośnych w siatkówce. Powstała w ten sposób krew, która przesącza się do oka, tworzy pływaki. Pływaki mogą być również spowodowane odwarstwieniem siatkówki, poważnym stanem, w którym siatkówka oka oddziela się od pozostałych warstw oka. Jeśli widzisz pływaki, zgłoś się do okulisty w celu wczesnej diagnozy i leczenia. Czy widzisz błyski? Błyski pojawiają się jako łuki świetlne w całym polu widzenia lub czasami jako błyski światła. Podobnie jak pływaki, błyski są objawami oczu, które są powszechnie związane z odwarstwieniem ciała szklistego i, co gorsza, z odwarstwieniem siatkówki. Jeśli widzisz błyski, zgłoś się do okulisty w celu wczesnej diagnozy i leczenia. Inne problemy z widzeniem i objawy Istnieje wiele innych objawów, które mogą wystąpić z powodu problemów z oczami. Ból oczu może być spowodowany zadrapaniami na rogówce lub wewnętrznym ciśnieniem, które może sygnalizować niebezpieczną formę jaskry. Jeśli cierpisz z powodu nadmiernego kruszenia się powieki, może to być spowodowane alergiami lub infekcjami oczu, takimi jak różowe oko. Jeśli cierpisz na jakiekolwiek problemy z oczami lub widzeniem, zgłoś się do okulisty w celu wczesnej diagnozy i leczenia.

Co to jest ból głowy?

Ból głowy to bardzo powszechna dolegliwość, której większość ludzi doświadczy wiele razy w ciągu swojego życia. Głównym objawem bólu głowy jest ból w głowie lub na twarzy. Istnieje kilka rodzajów bólów głowy, a napięciowe bóle głowy są najczęstsze. Podczas gdy większość bólów głowy nie jest niebezpieczna, niektóre rodzaje mogą być oznaką poważnego schorzenia. Co to jest ból głowy? Ból głowy to ból głowy lub twarzy, który często opisywany jest jako ucisk, który jest pulsujący, stały, ostry lub tępy. Ból głowy może się znacznie różnić pod względem rodzaju, nasilenia, lokalizacji i częstotliwości. Bóle głowy są bardzo powszechną dolegliwością, której większość ludzi doświadcza wiele razy w ciągu swojego życia. Są one najczęstszą formą bólu i są głównym powodem podawanym jako przyczyna opuszczonych dni w pracy lub szkole, a także wizyt w placówkach opieki zdrowotnej. Podczas gdy większość bólów głowy nie jest niebezpieczna, niektóre rodzaje mogą być oznaką poważniejszych dolegliwości. Jakie są rodzaje bólów głowy? Istnieje ponad 150 rodzajów bólów głowy. Dzielą się one na dwie główne kategorie: pierwotne i wtórne bóle głowy. Dysfunkcja lub nadmierna aktywność wrażliwych na ból elementów w głowie powoduje pierwotne bóle głowy. Nie są one objawem ani nie są spowodowane przez chorobę podstawową. Niektóre osoby mogą mieć geny, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia pierwotnych bólów głowy. Rodzaje pierwotnych bólów głowy obejmują: Bóle głowy typu napięciowego (najczęstszy typ bólu głowy). Migrenowe bóle głowy. Klasterowe bóle głowy. Nowe codzienne uporczywe bóle głowy (NDPH). Niektóre pierwotne bóle głowy mogą być wyzwalane przez czynniki stylu życia lub sytuacje, w tym: Alkohol, szczególnie czerwone wino. Niektóre pokarmy, takie jak przetworzone mięso, które zawiera azotany (bóle głowy wywołane przez żywność). Spożywanie nikotyny (nikotynowy ból głowy). Zmiany w śnie lub brak snu. Zła postawa ciała. Aktywność fizyczna, taka jak ćwiczenia (wysiłkowe bóle głowy). Pomijanie posiłków (głodowe bóle głowy). Kaszel, kichanie, wydmuchiwanie nosa, przeciąganie się (np. podczas wypróżniania) lub energiczny śmiech lub płacz (pierwotny kaszlowy ból głowy). Pierwotne bóle głowy zazwyczaj nie są niebezpieczne, ale mogą być bardzo bolesne i zakłócać codzienne życie. Wtórne bóle głowy Choroba podstawowa powoduje wtórne bóle głowy. Są one uważane za objaw lub oznakę choroby. Rodzaje wtórnych bólów głowy, które nie muszą być niebezpieczne i ustępują po wyleczeniu choroby podstawowej, obejmują: Ból głowy z odwodnienia. Bóle głowy związane z zatokami. Bóle głowy spowodowane nadużywaniem leków. Rodzaje wtórnych bólów głowy, które mogą być oznaką poważnego lub potencjalnie zagrażającego życiu stanu obejmują: Kręgosłupowe bóle głowy: Kręgosłupowe bóle głowy to intensywne bóle głowy, które występują, gdy płyn rdzeniowy wycieka z membrany pokrywającej rdzeń kręgowy, zwykle po nakłuciu kręgosłupa. Większość bólów głowy kręgosłupa może być leczona w domu, ale długotrwałe, nieleczone bóle głowy kręgosłupa mogą powodować zagrażające życiu powikłania, w tym krwiak podtwardówkowy i drgawki. Grzmiące bóle głowy: Grzmiący ból głowy to niezwykle bolesny ból głowy, który pojawia się nagle, jak klaśnięcie gromu. Ten rodzaj bólu głowy osiąga swoje największe natężenie w ciągu jednej minuty i trwa co najmniej pięć minut. Chociaż gromkie bóle głowy mogą być czasami nieszkodliwe, ważne jest, aby szukać natychmiastowej pomocy medycznej. Mogą one być oznaką: Urazu głowy. Krwawienia mózgowego. Odwracalnego zespołu zwężenia naczyń mózgowych. Nagłego, silnego wzrostu ciśnienia krwi. Jaka jest różnica między bólem głowy a migreną? Migrena jest rodzajem pierwotnego zaburzenia bólu głowy. Migrena jest częstym schorzeniem neurologicznym, które powoduje wiele objawów, przede wszystkim pulsujący ból głowy po jednej stronie głowy. Migreny często nasilają się pod wpływem aktywności fizycznej, światła, dźwięków lub zapachów. Zazwyczaj trwają one co najmniej cztery godziny, a nawet dni. Kogo dotyczą bóle głowy? Każdy może mieć ból głowy, w tym dzieci, młodzież i dorośli. Około 96% ludzi doświadcza bólu głowy co najmniej raz w życiu. Około 40% ludzi na całym świecie ma napięciowe bóle głowy, a około 10% migrenowe bóle głowy.

Poszczególne choroby oczu

Co to jest jaskra? Jaskra jest chorobą oczu, która wynika z wyższego niż normalne ciśnienia płynu w oku. Ciśnienie to uszkadza nerw wzrokowy, który wpływa na sposób przekazywania informacji wizualnych do mózgu. Niewykryta i nieleczona jaskra może prowadzić do utraty wzroku i ślepoty w jednym lub obu oczach. Jaskra często występuje w rodzinach. Istnieją dwa główne typy jaskry. Jaskra z otwartym kątem rozwija się powoli w czasie i możesz nie zauważyć zmian w widzeniu, dopóki choroba jest daleko posunięta. Jaskra z zamkniętym kątem może wystąpić nagle. Jest bolesna i powoduje utratę wzroku bardzo szybko. Symptomy obejmują: Ból lub ucisk w oku. Bóle głowy. Czerwone oczy. Tęczowe aureole wokół świateł. Słabe widzenie, niewyraźne widzenie, widzenie tunelowe, ślepe punkty. Nudności i wymioty. Leczenie skupia się na zmniejszeniu ciśnienia w oku i obejmuje krople do oczu na receptę, terapię laserową i operację. Co to jest odwarstwienie siatkówki? Odwarstwienie siatkówki to oddzielenie lub oderwanie siatkówki od tkanek, które utrzymują ją na miejscu w oku. Jest to poważna choroba oczu, która może prowadzić do ślepoty, jeśli nie jest leczona. W zależności od stopnia zaawansowania odwarstwienia mogą wystąpić objawy lub ich brak. Objawy obejmują: Widzenie błysków światła. Widzenie ciemnych plamek lub kwadratowych linii przesuwających się w poprzek pola widzenia. Zaciemnienie/pokrycie części pola widzenia lub widzenia bocznego. Leczenie obejmuje terapię laserową lub różne podejścia chirurgiczne w celu uszczelnienia lub zamknięcia rozdarcia siatkówki i ponownego przyłączenia siatkówki. Jakie są najczęstsze choroby oczu u dzieci? Choroby oczu często spotykane u dzieci obejmują: Amblyopia: Amblyopia (zwana również "leniwym okiem") ma miejsce, gdy mózg dziecka i jedno oko nie współpracują prawidłowo i mózg faworyzuje drugie, lepiej widzące oko. Dziecko będzie miało ograniczone widzenie w niefaworyzowanym oku. Jest to najczęstsza przyczyna zaburzeń widzenia u dzieci. Zez: Zez to brak koordynacji między oczami dziecka, co powoduje, że oczy krzyżują się lub wykręcają. Oczy dziecka nie skupiają się razem na jednym obrazie w tym samym czasie. Może to powodować ograniczenie widzenia trójwymiarowego i/lub mózg może faworyzować jedno oko nad drugim, co może powodować utratę widzenia w niefaworyzowanym oku (amblyopia, patrz wyżej). Zapalenie spojówek: Zapalenie spojówek, znane również jako różowe oko, jest stanem zapalnym przezroczystej tkanki, która wyściela wewnętrzną powierzchnię powieki i zewnętrzną powłokę oka. Tkanka ta nazywana jest spojówką. Pomaga ona utrzymać wilgotność powieki i gałki ocznej. Różowe oko może być bardzo zaraźliwe, zwłaszcza wśród dzieci. Chociaż nie uszkadza wzroku, powoduje swędzenie, zaczerwienienie, zamazanie, łzawienie i wydzielinę. Co to są refrakcyjne choroby oczu? Refrakcyjne problemy z oczami powodują, że masz problemy z ostrością. Światło jest nieprawidłowo zgięte, gdy przechodzi przez rogówkę i soczewkę. Błędy refrakcji są najczęstszymi problemami z oczami w USA. Błędy refrakcji obejmują krótkowzroczność (myopia), dalekowzroczność (hyperopia) i zniekształcone widzenie na wszystkie odległości (astygmatyzm). Na te schorzenia oczu można pomóc za pomocą okularów, kontaktów lub operacji. Co to jest prezbiopia? Prezbiopia to niezdolność do skupienia wzroku w pewnym zakresie. Często jest mylona z dalekowzrocznością, ale nie są to te same schorzenia. Prezbiopia to naturalna utrata elastyczności soczewki, która pojawia się wraz z wiekiem. Dalekowzroczność to nieprawidłowy, krótki kształt oka, który powoduje, że światło po wejściu do oka ulega niewłaściwemu zagięciu. Prezbiopię leczy się za pomocą soczewek korekcyjnych (okularów "oszukanych"). Co to są pływaki? Pływaki są to grudki lub złogi, które pływają w płynie szklistym oka (przezroczysta, galaretowata substancja w środku oka). Pływaki pojawiają się jako plamki lub plamki, które unoszą się w polu widzenia. Zazwyczaj są one nieszkodliwe, ale jeśli pojawiają się nagle i towarzyszą im inne objawy, takie jak błyski światła lub częściowa utrata widzenia bocznego, mogą być oznaką poważniejszej choroby oczu, takiej jak odwarstwienie siatkówki. Co to jest suche oko? Suche oko występuje, gdy gruczoły łzowe nie są w stanie wyprodukować wystarczającej ilości łez lub produkują łzy niskiej jakości i nie mogą odpowiednio smarować powierzchni oczu. Leczenie obejmuje sztuczne łzy lub zatyczki do kanalików łzowych, aby zapobiec odpływowi łez. Co to jest łzawienie oczu? Łzawienie oczu występuje, gdy oczy produkują więcej łez niż mogą odprowadzić. Może to wynikać z wrażliwości na elementy klimatu, takie jak wiatr, słońce i zmiany temperatury, albo z infekcji oka lub zablokowanego kanalika łzowego. Czy choroby oczu mogą być dziedziczone? Tak, czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę w wielu rodzajach chorób oczu, z których niektóre są wiodącymi przyczynami ślepoty u niemowląt, dzieci i dorosłych. Ponad 60% przypadków ślepoty wśród niemowląt jest spowodowanych dziedzicznymi chorobami oczu, w tym: Zaćma wrodzona. Jaskra wrodzona. Zwyrodnienie siatkówki. Zanik nerwu wzrokowego. Wady rozwojowe oczu. Istnieją również silne dowody na to, że zez (nieprawidłowe ustawienie oczu) ma związek z genetyką. Historia rodzinna jest widoczna w około jednej trzeciej przypadków. U dorosłych, jaskra i zwyrodnienie plamki związane z wiekiem wydają się być dziedziczone w dużej części przypadków. Naukowcy poczynili znaczne postępy w identyfikacji genów powodujących retinitis pigmentosa, zwyrodnieniową chorobę siatkówki, która powoduje ślepotę nocną i stopniową utratę wzroku. Ostatnio terapia genowa została zastosowana w leczeniu formy pigmentozy siatkówki o wczesnym początku w dzieciństwie. Jakie problemy z widzeniem są dziedziczne? Naukowcy mają obecnie dowody na to, że niektóre z najczęstszych problemów z widzeniem wśród dzieci i osób dorosłych Te problemy z oczami obejmują: Zez (skrzyżowanie oczu).

Częste choroby oczu i problemy z widzeniem

Istnieją setki różnych chorób oczu i problemów z widzeniem. Na niektóre z nich nie ma lekarstwa, ale wiele innych można leczyć. Możesz pomóc we własnym zdrowiu oczu poprzez prowadzenie zdrowego stylu życia i regularne wizyty u okulisty, a także za każdym razem, gdy Twoja wizja się zmienia. Ponad 3,4 miliona osób w USA w wieku 40 lat i starszych spełnia definicję "prawnej ślepoty" (ostrość widzenia 20/200 lub mniej w lepiej widzącym oku lub pole widzenia 20 stopni lub mniej) lub ma skorygowane widzenie (ostrość widzenia 20/40 lub mniej), według Centrów Kontroli i Prewencji Chorób. Prawie 7% amerykańskich dzieci w wieku poniżej 18 lat ma zdiagnozowaną chorobę oczu lub stan. Prawie 3% dzieci poniżej 18 roku życia jest niewidomych lub ma upośledzony wzrok. Utrata wzroku jest jedną z 10 najczęstszych przyczyn niepełnosprawności w USA u osób dorosłych w wieku powyżej 18 lat i jedną z najczęstszych dolegliwości u dzieci. Dobra wiadomość jest taka, że nigdy nie jest za późno, aby zacząć dbać o swoje zdrowie oczu. Regularne wizyty u okulisty i badania okulistyczne mogą prowadzić do wczesnej diagnozy. Jest to klucz do skorygowania lub spowolnienia większości schorzeń oczu. Zawsze należy zgłosić się do okulisty, jeśli problem z widzeniem trwa dłużej niż kilka dni lub pogarsza się. Co to jest zwyrodnienie plamki żółtej? Zwyrodnienie plamki żółtej (zwane również zwyrodnieniem plamki związanym z wiekiem lub AMD) jest chorobą oczu, która wpływa na centralne widzenie. Uszkadza ona plamkę, czyli centralny obszar siatkówki, który pozwala widzieć drobne szczegóły. Jest to główna przyczyna utraty wzroku u osób powyżej 60 roku życia. Zwyrodnienie plamki żółtej może być mokre lub suche. Mokre AMD występuje, gdy nieprawidłowe naczynia krwionośne rosną pod plamką i wycieka z nich krew i płyn. Uszkadza to plamkę i prowadzi do utraty centralnego widzenia. Suche AMD powoduje ścieńczenie plamki, co z czasem powoduje rozmycie centralnego widzenia. Suche AMD występuje częściej niż postać mokra, stanowiąc od 70% do 90% przypadków. Objawy AMD, które zwykle nie są zauważane aż do postępu choroby, obejmują: Niewyraźne widzenie centralne. Czarne lub ciemne plamy w centralnej części pola widzenia. Falisty lub zakrzywiony wygląd linii prostych. Chociaż nie ma lekarstwa, leczenie może spowolnić postęp choroby lub zapobiec poważnej utracie wzroku. W leczeniu mokrego AMD poczyniono ostatnio postępy, stosując wewnątrzgałkowe zastrzyki leków anty-VEGF. Co to jest katarakta? Zaćma to zmętnienie soczewki oka. Ta zmętniała soczewka może rozwinąć się w jednym lub obu oczach. Zaćma jest główną przyczyną ślepoty na świecie. W Stanach Zjednoczonych zaćma jest główną przyczyną odwracalnej utraty wzroku. Zaćma może wystąpić w każdym wieku, a nawet być obecna przy urodzeniu, ale częściej występuje u osób po 50 roku życia. Objawy zaćmy obejmują: Mętne/niewyraźne widzenie. Odblaski wokół świateł w nocy. Problemy z widzeniem w nocy. Wrażliwość na jasne światło. Potrzeba jasnego światła do czytania. Zmiany w sposobie postrzegania kolorów. Częste zmiany w receptach na okulary. Operacja usunięcia i zastąpienia zmętniałej soczewki sztuczną soczewką jest bardzo skuteczna - ponad 90% osób po usunięciu zaćmy widzi lepiej. Co to jest retinopatia związana z cukrzycą? Retinopatia związana z cukrzycą jest częstym powikłaniem cukrzycy. Jest jedną z głównych przyczyn ślepoty u dorosłych w USA. Retinopatia związana z cukrzycą jest chorobą, w której dochodzi do ciągłego uszkadzania naczyń krwionośnych w siatkówce z powodu długotrwałego, niekontrolowanego wysokiego poziomu cukru (glukozy) we krwi. Siatkówka jest wrażliwą na światło tkanką w oku, która jest niezbędna do wyraźnego widzenia. Większość osób z retinopatią związaną z cukrzycą nie wykazuje zmian w widzeniu, dopóki choroba nie stanie się poważna. U innych, objawy przychodzą i odchodzą. Objawy obejmują: Niewyraźne lub zniekształcone widzenie. Nowa ślepota na kolory lub widzenie kolorów jako wyblakłych. Słabe widzenie w nocy. Małe ciemne plamy lub smugi w polu widzenia. Problemy z czytaniem lub widzeniem odległych przedmiotów. Leczenie obejmuje zastrzyki określonego rodzaju leków oraz operację, która polega na naprawie lub obkurczeniu naczyń krwionośnych w siatkówce.

Choroby serca obejmują szeroki zakres warunków

Choroby serca obejmują szeroki zakres warunków, które wpływają na serce. Do chorób serca zalicza się: Choroby naczyń krwionośnych, takie jak choroba wieńcowa, Nieregularne bicie serca (arytmia), Problemy z sercem od urodzenia (wrodzone wady serca), Choroby mięśnia sercowego, Choroby zastawek serca, Wielu formom chorób serca można zapobiegać lub je leczyć, wybierając zdrowy styl życia. Choroba wieńcowa jest częstym schorzeniem serca, które wpływa na główne naczynia krwionośne zaopatrujące mięsień sercowy. Jest on zazwyczaj spowodowany przez złogi cholesterolu (blaszki) w tętnicach serca. Odkładanie się tych blaszek nazywane jest miażdżycą. Miażdżyca zmniejsza przepływ krwi do serca i innych części ciała i może prowadzić do ataku serca, bólu w klatce piersiowej (angina) lub udaru. Objawy choroby wieńcowej mogą być różne u mężczyzn i kobiet. Na przykład u mężczyzn częściej występuje ból w klatce piersiowej. Kobiety mogą mieć inne objawy wraz z dyskomfortem w klatce piersiowej, takie jak duszność, nudności i skrajne zmęczenie. Objawy choroby wieńcowej mogą obejmować następujące elementy: Ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej i dyskomfort w klatce piersiowej (dusznica bolesna), Duszność, ból szyi, szczęki, gardła, górnej części brzucha lub pleców, ból, drętwienie, osłabienie i uczucie zimna w nogach lub ramionach, jeśli naczynia krwionośne w tych obszarach ciała ulegną zwężeniu, Choroba wieńcowa może zostać zdiagnozowana dopiero po wystąpieniu zawału serca, dusznicy bolesnej, udaru lub niewydolności serca. Ważne jest, aby obserwować objawy serca i zgłosić obawy do dostawcy usług medycznych. Czasami choroba serca (układu krążenia) może być wcześnie wykryta dzięki regularnym badaniom lekarskim. Ciężkie wrodzone wady serca są zwykle wykrywane wkrótce po urodzeniu. Objawy wrodzonej wady serca u dzieci mogą obejmować następujące elementy: Jasnoszara lub niebieska skóra lub usta (sinica) - Obrzęk nóg, okolicy brzucha lub wokół oczu, U niemowlęcia, duszność podczas karmienia piersią, co powoduje słaby przyrost masy ciała, Mniej poważne wrodzone wady serca często nie są diagnozowane aż do późniejszego dzieciństwa lub w okresie dorosłości. Objawy wrodzonych wad serca, które zazwyczaj nie są natychmiastowym zagrożeniem życia, obejmują: Mając krótki oddech podczas ćwiczeń lub aktywności fizycznej. Duszność wkrótce po ćwiczeniach lub aktywności fizycznej, Łatwe męczenie się podczas ćwiczeń lub aktywności, Obrzęk rąk, kostek lub stóp. Serce ma cztery zastawki: aortalną, mitralną, płucną i trójdzielną. Zawory te otwierają się i zamykają, aby umożliwić przepływ krwi przez serce. Wiele czynników może uszkodzić zastawki serca. Zastawka serca może się zwężać (stenoza), przeciekać (niedomykalność lub niedomykalność) lub zamykać się nieprawidłowo (wypadnięcie). Choroba zastawkowa serca nazywana jest również "chorobą zastawek serca". W zależności od tego, który zawór nie działa prawidłowo, objawy choroby zastawki serca często obejmują następujące elementy: ból w klatce piersiowej omdlenia (syncope) zmęczenie nieregularne bicie serca duszność obrzęk stóp lub kostek. Zapalenie wsierdzia to infekcja, która dotyka zastawek serca, a także wewnętrznej wyściółki komór i zastawek serca (wsierdzia). Objawy zapalenia wsierdzia mogą obejmować następujące elementy: Utrzymujący się lub suchy kaszel. gorączka zmiany w rytmie serca duszność wysypka lub nietypowe plamy na skórze. Obrzęk nóg lub brzucha. osłabienie lub zmęczenie.

Porady dla zdrowych stóp

Wiesz, że twoje serce potrzebuje dużo TLC. Twoje stopy również. W końcu to one są wołami roboczymi Twojego ciała, robiącymi około 5 000 kroków dziennie. To 3,5 km! Nie wspominając o tym, że Twoje stopy muszą dźwigać ciężar Twojego ciała na każdym kroku. Dodatkowo, wciskamy je w buty i stoimy na nich przez długie okresy czasu. Te ciężko pracujące stopy zasługują na trochę więcej uwagi niż prawdopodobnie im dajesz. Oto, co musisz wiedzieć. Jakiej podstawowej pielęgnacji potrzebują moje stopy? Tak samo jak nie spędzisz dnia bez mycia zębów, nie powinieneś spędzić dnia bez dbania o stopy. Sprawdzaj je codziennie pod kątem skaleczeń, odleżyn, obrzęków i zainfekowanych paznokci. Dobrze je umyj w ciepłej wodzie, ale unikaj moczenia ich, bo to może je wysuszyć. Nawilżaj je codziennie balsamem, kremem lub wazeliną. Nie nakładaj kremu nawilżającego między palce. Chcesz utrzymać tam suchą skórę, aby zapobiec infekcji. Unikaj noszenia ciasno dopasowanych butów. Twoje buty nie powinny ranić twoich stóp. Zrezygnuj z klapek i płaskich butów. Nie zapewniają one wystarczającego wsparcia łuku. Zmieniaj swoje buty, aby nie nosić codziennie tej samej pary. Obcinaj paznokcie u nóg w poprzek za pomocą obcinacza do paznokci. Następnie użyj szminki lub pilnika do paznokci, aby wygładzić rogi, co zapobiegnie wrastaniu paznokci w skórę. Co to są nagniotki i modzele? Nagniotki i modzele to grube, twarde płaty skóry na stopach. Jeśli je masz, możesz odczuwać ból podczas chodzenia lub noszenia butów. Zwykle są one spowodowane zbytnim ocieraniem się o siebie, np. w wyniku noszenia bardzo ciasnych butów, lub zbyt dużym naciskiem na stopę, np. w wyniku długotrwałego stania lub uprawiania sportu, np. biegania. Jedyną różnicą między nimi jest to, gdzie znajdują się na stopach. Nagniotki zwykle tworzą się na wierzchu stopy, czasem na palcu, natomiast modzele pojawiają się na spodzie. Jak leczyć nagniotki i modzele? Łagodne nagniotki i modzele zazwyczaj nie wymagają leczenia i ustępują samoistnie. Są jednak pewne rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc im szybciej zniknąć: Noś grube skarpety, aby chronić skórę. Pocieraj modzele pumeksem podczas kąpieli w wannie lub pod prysznicem. Użyj podkładek kukurydzianych, aby zmniejszyć nacisk. Zastosuj kwas salicylowy, który pomoże rozpuścić nagniotki i modzele. Pamiętaj, aby dokładnie przestrzegać wskazówek, aby nie uszkodzić zdrowej skóry. Nigdy nie stosuj zabiegów kwasowych na stopach, jeśli masz cukrzycę. Noś wkładki do stóp na receptę. Kiedy należy zgłosić się do lekarza? Jeśli masz cukrzycę, nie próbuj leczyć nagniotków lub modzeli na własną rękę. Zawsze należy zgłosić się do lekarza. Jeśli odczuwasz ból, również powinieneś zgłosić się do lekarza. Może on zalecić zmianę obuwia lub dodanie wyściółki do butów. Lekarz może nawet zgolić modzel lub nagniotek. Jeśli odczuwasz duży ból, w planie leczenia mogą znaleźć się zastrzyki z kortyzonu, a w niektórych przypadkach także operacja. Jak zapobiegać powstawaniu nagniotków i modzeli? Ponieważ główną przyczyną powstawania nagniotków i modzeli jest podrażnienie, kilka prostych strategii może pomóc Ci ich uniknąć: Noś buty, które są odpowiednio dopasowane do Twoich stóp. Unikaj codziennego noszenia wysokich obcasów. Używaj wkładek żelowych, aby jeszcze bardziej ograniczyć ocieranie się i nacisk na stopę. Dlaczego moje stopy tak bardzo się pocą? Nikt nie wie dokładnie, co powoduje, że niektórzy ludzie mają naprawdę spocone stopy, zwane również nadpotliwością. Prawdopodobnie jest to dziedziczne. Większość ludzi poci się, gdy jest gorąco, ale osoby z nadpotliwością pocą się cały czas. Nadpotliwość jest bardziej powszechna u mężczyzn niż u kobiet i u młodszych dorosłych. Stres, leki i zmiany hormonalne również mogą powodować, że organizm zaczyna się bardziej pocić. Jakie problemy mogą powodować spocone stopy? Oprócz dyskomfortu związanego z mokrymi stopami, który może sprawić, że będziesz się ślizgać w butach, może się okazać, że masz śmierdzące stopy i jesteś podatny na infekcje, ponieważ wilgoć może zniszczyć Twoją skórę. Jak mogę zapanować nad moimi spoconymi stopami? Zacznij od właściwej higieny stóp: Myj stopy mydłem antybakteryjnym. Upewnij się, że czyścisz przestrzeń między palcami. Wysusz stopy i posyp je skrobią kukurydzianą, pudrem do stóp lub proszkiem przeciwgrzybicznym. Noś skarpetki odprowadzające wilgoć. Często zmieniaj skarpetki w ciągu dnia. Nadal nie możesz tego kontrolować? Zgłoś się do lekarza. Opcje leczenia obejmują antyperspiranty roll-on na receptę, zastrzyki z botoksu, jonoforezę (zabieg, który tymczasowo zatyka gruczoły potowe) i operację. Istnieje lek o nazwie qbrexa (Glypyrronium), który może być stosowany do blokowania zdolności do miejscowego pocenia się.

Oznaki i objawy dziedzicznego drżenia

Drżenie esencjonalne to zaburzenie układu nerwowego (neurologiczne), które powoduje mimowolne, rytmiczne ruchy. Chociaż może dotyczyć niemal każdej części ciała, drżenie występuje najczęściej w rękach, zwłaszcza podczas wykonywania prostych czynności, takich jak picie ze szklanki czy wiązanie sznurowadeł. Drżenie dziedziczne zwykle nie jest poważne, ale zwykle pogarsza się z czasem i może być ciężkie u niektórych osób. Inne zaburzenia nie powodują dziedzicznego drżenia, choć bywa ono mylone z chorobą Parkinsona. Drżenie esencjonalne może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej występuje u osób w wieku 40 lat i starszych. Oznaki i objawy dziedzicznego drżenia: Zaczyna się stopniowo, często z większą przewagą po jednej stronie ciała Pogarsza się wraz z ruchem Zwykle występuje najpierw w rękach i dotyczy jednej lub obu rąk Może polegać na ruchu głowy "tak-tak" lub "nie-nie" Może być pogorszona przez stres emocjonalny, zmęczenie, kofeinę lub ekstremalne temperatury. Wiele osób kojarzy drżenia z chorobą Parkinsona; są to jednak schorzenia, które różnią się między sobą w sposób zasadniczy: Czas występowania drżeń. Essential drżenie rąk zwykle występuje, gdy używasz swoich rąk. Drżenie w chorobie Parkinsona jest najbardziej widoczne, gdy ręce znajdują się po bokach lub spoczywają na kolanach. Choroby towarzyszące. Podczas gdy dziedziczne drżenie nie powoduje innych problemów zdrowotnych, choroba Parkinsona wiąże się z pochyloną postawą, powolnymi ruchami i chwiejnym chodem. Jednak osoby z dziedzicznym drżeniem czasami rozwijają neurologiczne oznaki i objawy, takie jak niepewny chód. Części ciała dotknięte chorobą. Drżenie dziedziczne dotyczy głównie rąk, głowy i głosu. Drżenie w chorobie Parkinsona zwykle zaczyna się w rękach i może dotyczyć nóg, podbródka i innych części ciała. Około połowa przypadków drżenia zasadniczego wydaje się być wynikiem mutacji DNA. Ten typ drżenia jest znany jako drżenie rodzinne. Przyczyny drżenia zasadniczego u osób, u których nie występuje drżenie rodzinne, nie są jasne. Znane czynniki ryzyka drżenia wrodzonego obejmują: Zmieniony gen. Dziedziczna odmiana drżenia (drżenie genetyczne) jest zaburzeniem autosomalnie dominującym. Do przekazania choroby potrzebny jest zmieniony gen pochodzący tylko od jednego z rodziców. Jeśli twój rodzic ma zmieniony gen dla dziedzicznego drżenia, masz 50% szans na rozwój tego zaburzenia. Wiek. Drżenie dziedziczne występuje częściej u osób po 40 roku życia.

Problemy z trądzikiem

Trądzik to choroba skóry, która pojawia się, gdy mieszki włosowe zostają zatkane olejem i martwymi komórkami skóry. Powoduje to powstawanie białych i czarnych zaskórników lub pryszczy. Trądzik jest najbardziej powszechny wśród nastolatków, choć dotyka ludzi w każdym wieku. Skuteczne zabiegi na trądzik są dostępne, ale trądzik może być trwały. Krostki i guzki goją się powoli, a kiedy jeden zaczyna odchodzić, inne wydają się uprawiać. W zależności od jego nasilenia, trądzik może powodować zaburzenia emocjonalne i blizny na skórze. Im wcześniej rozpoczniesz leczenie, tym mniejsze ryzyko wystąpienia takich problemów. Cztery główne czynniki powodują trądzik: Nadmierna produkcja oleju (sebum) Mieszki włosowe zatkane przez olej i martwe komórki skóry Bakterie Zapalenie Trądzik pojawia się zazwyczaj na twarzy, czole, klatce piersiowej, górnej części pleców i ramionach, ponieważ te obszary skóry mają najwięcej gruczołów olejowych (łojowych). Mieszki włosowe są połączone z gruczołami olejowymi. Ściana mieszka włosowego może się wybrzuszyć i wytworzyć białą główkę. Albo korek może być otwarty na powierzchnię i ciemnieć, powodując zaskórnik. Zaskórnik może wyglądać jak brud zatrzymany w porach. W rzeczywistości jednak por jest zatkany bakteriami i olejem, który zmienia kolor na brązowy, gdy jest wystawiony na działanie powietrza. Krosty to czerwone plamy z białym środkiem, które powstają, gdy zablokowane mieszki włosowe ulegają zapaleniu lub zakażeniu bakteriami. Blokady i stany zapalne głęboko w mieszkach włosowych powodują powstawanie cystopodobnych grudek pod powierzchnią skóry. Inne pory w skórze, które są otworami gruczołów potowych, nie są zwykle związane z trądzikiem. Niektóre rzeczy mogą wywołać lub pogorszyć trądzik: Zmiany hormonalne. Androgeny to hormony, które wzrastają u chłopców i dziewcząt w okresie dojrzewania i powodują, że gruczoły łojowe powiększają się i wytwarzają więcej łoju. Zmiany hormonalne w połowie życia, szczególnie u kobiet, mogą również prowadzić do powstawania wyprysków. Niektóre leki. Przykładem są leki zawierające kortykosteroidy, testosteron lub lit. Dieta. Badania wskazują, że spożywanie niektórych pokarmów - w tym bogatych w węglowodany, takich jak chleb, bajgle i chipsy - może pogorszyć trądzik. Konieczne są dalsze badania w celu sprawdzenia, czy osoby z trądzikiem odniosłyby korzyści z przestrzegania określonych ograniczeń dietetycznych. Stres. Stres nie powoduje trądziku, ale jeśli masz już trądzik, stres może go pogorszyć. Czynniki te mają niewielki wpływ na trądzik: Czekolada i tłuste jedzenie. Jedzenie czekolady lub tłustych potraw ma niewielki lub żaden wpływ na trądzik. Higiena. Trądzik nie jest spowodowany przez brudną skórę. W rzeczywistości, szorowanie skóry zbyt mocno lub oczyszczanie z ostrych mydeł lub chemikaliów podrażnia skórę i może pogorszyć trądzik. Kosmetyki. Kosmetyki niekoniecznie pogarszają stan trądziku, zwłaszcza jeśli używasz bezolejowego makijażu, który nie zatyka porów (noncomedogenics) i regularnie usuwasz makijaż. Nietłuste kosmetyki nie zakłócają skuteczności leków na trądzik. Osoby o ciemniejszej karnacji częściej niż osoby o jaśniejszej skórze doświadczają tych powikłań trądziku: Blizny. Wżery (blizny potrądzikowe) i grube blizny (keloidy) mogą pozostać na długo po wyleczeniu trądziku. Zmiany skórne. Po ustąpieniu trądziku, dotknięta skóra może być ciemniejsza (hiperpigmentacja) lub jaśniejsza (hipopigmentacja) niż przed wystąpieniem schorzenia. Czynniki ryzyka dla trądziku obejmują: Wiek. Ludzie w każdym wieku mogą dostać trądzik, ale jest to najbardziej powszechne u nastolatków. Zmiany hormonalne. Takie zmiany są powszechne w okresie dojrzewania lub ciąży. Historia rodziny. Genetyka odgrywa rolę w trądziku. Jeśli oboje Twoi rodzice mieli trądzik, prawdopodobnie również go rozwiniesz. Tłuste lub oleiste substancje. Możesz rozwinąć trądzik w miejscu, gdzie Twoja skóra ma kontakt z olejem lub tłustymi balsamami i kremami. Tarcie lub nacisk na skórę. Może to być spowodowane przez przedmioty takie jak telefony, telefony komórkowe, kaski, ciasne kołnierze i plecaki.

Zdrowie kości - Porady, aby utrzymać zdrowe kości

Ochrona zdrowia kości jest łatwiejsza niż myślisz. Zrozum, jak dieta, aktywność fizyczna i inne czynniki stylu życia mogą wpływać na masę kostną. Kości odgrywają wiele ról w organizmie - zapewniają strukturę, chronią narządy, zakotwiczają mięśnie i magazynują wapń. Chociaż ważne jest budowanie silnych i zdrowych kości w dzieciństwie i okresie dojrzewania, w dorosłym życiu również można podjąć kroki w celu ochrony zdrowia kości. Dlaczego zdrowie kości jest ważne? Twoje kości stale się zmieniają - powstają nowe kości, a stare ulegają zniszczeniu. W młodości organizm szybciej wytwarza nowe kości niż niszczy stare, a masa kostna wzrasta. Większość ludzi osiąga szczytową masę kostną około 30 roku życia. Po tym czasie przebudowa kości trwa nadal, ale traci się nieco więcej masy kostnej niż zyskuje. Prawdopodobieństwo wystąpienia osteoporozy - stanu, w którym kości stają się słabe i kruche - zależy od tego, jaką masę kostną osiągniesz do 30. roku życia i jak szybko będziesz ją potem tracić. Im wyższa jest szczytowa masa kostna, tym więcej kości masz "w banku" i tym mniejsze jest prawdopodobieństwo wystąpienia osteoporozy wraz z wiekiem. Co wpływa na zdrowie kości Na zdrowie kości może wpływać wiele czynników. Na przykład: Ilość wapnia w Twojej diecie. Dieta uboga w wapń przyczynia się do zmniejszenia gęstości kości, wczesnej utraty kości i zwiększonego ryzyka złamań. Aktywność fizyczna. Osoby nieaktywne fizycznie są bardziej narażone na osteoporozę niż ich bardziej aktywne odpowiedniki. Używanie tytoniu i alkoholu. Badania sugerują, że używanie tytoniu przyczynia się do powstawania słabych kości. Podobnie regularne spożywanie więcej niż jednego napoju alkoholowego dziennie przez kobiety lub dwóch napojów alkoholowych dziennie przez mężczyzn może zwiększać ryzyko osteoporozy. Płeć. Jesteś bardziej narażona na osteoporozę, jeśli jesteś kobietą, ponieważ kobiety mają mniej tkanki kostnej niż mężczyźni. Wielkość. Jesteś w grupie ryzyka, jeśli jesteś bardzo szczupła (z indeksem masy ciała 19 lub mniej) lub masz małą klatkę piersiową, ponieważ z wiekiem możesz mieć mniej masy kostnej do wykorzystania. Wiek. Z wiekiem Twoje kości stają się cieńsze i słabsze. Rasa i historia rodziny. Największe ryzyko osteoporozy występuje u osób rasy białej lub pochodzenia azjatyckiego. Ponadto, posiadanie rodzica lub rodzeństwa, które ma osteoporozę, zwiększa ryzyko - zwłaszcza jeśli w rodzinie występowały złamania. Poziom hormonów. Zbyt duża ilość hormonów tarczycy może powodować utratę kości. U kobiet utrata kości gwałtownie wzrasta w okresie menopauzy z powodu spadku poziomu estrogenów. Przedłużający się brak miesiączki (amenorrhea) przed menopauzą również zwiększa ryzyko osteoporozy. U mężczyzn niski poziom testosteronu może powodować utratę masy kostnej. Zaburzenia odżywiania i inne schorzenia. Poważne ograniczanie spożycia pokarmów i niedowaga osłabiają kości zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Ponadto, operacje odchudzające i schorzenia takie jak celiakia mogą wpływać na zdolność organizmu do wchłaniania wapnia. Niektóre leki. Długotrwałe stosowanie leków kortykosteroidowych, takich jak prednizon, kortyzon, prednizolon i deksametazon, jest szkodliwe dla kości. Inne leki, które mogą zwiększać ryzyko osteoporozy to inhibitory aromatazy stosowane w leczeniu raka piersi, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, metotreksat, niektóre leki przeciwpadaczkowe, takie jak fenytoina (Dilantin) i fenobarbital oraz inhibitory pompy protonowej. Co mogę zrobić, aby moje kości były zdrowe? Możesz podjąć kilka prostych kroków, aby zapobiec lub spowolnić utratę kości. Na przykład: Włączaj do swojej diety dużo wapnia. Dla osób dorosłych w wieku od 19 do 50 lat i mężczyzn w wieku od 51 do 70 lat, zalecane spożycie (RDA) wynosi 1,000 miligramów (mg) wapnia dziennie. Zalecenie to wzrasta do 1,200 mg dziennie dla kobiet w wieku 51 lat i starszych oraz dla mężczyzn w wieku 71 lat i starszych. Dobre źródła wapnia obejmują produkty mleczne, migdały, brokuły, jarmuż, łososia w puszce z ośćmi, sardynki i produkty sojowe, takie jak tofu. Jeśli trudno Ci uzyskać wystarczającą ilość wapnia z diety, zapytaj swojego lekarza o suplementy. Zwróć uwagę na witaminę D. Twój organizm potrzebuje witaminy D, aby wchłonąć wapń. Dla dorosłych w wieku od 19 do 70 lat, RDA witaminy D wynosi 600 jednostek międzynarodowych (IUs) dziennie. Zalecenie wzrasta do 800 IUs dziennie dla dorosłych w wieku 71 lat i starszych. Dobre źródła witaminy D obejmują tłuste ryby, takie jak łosoś, pstrąg, sieja i tuńczyk. Ponadto, dobrym źródłem witaminy D są grzyby, jaja i wzbogacona żywność, taka jak mleko i płatki śniadaniowe. Światło słoneczne również przyczynia się do produkcji witaminy D przez organizm. Jeśli obawiasz się, czy masz wystarczającą ilość witaminy D, zapytaj swojego lekarza o suplementy. Włącz aktywność fizyczną do swojej codziennej rutyny. Ćwiczenia z obciążeniem, takie jak chodzenie, jogging i wchodzenie po schodach, mogą pomóc w budowie mocnych kości i spowolnić ich utratę. Unikaj nadużywania substancji. Nie pal. Jeśli jesteś kobietą, unikaj picia więcej niż jednego napoju alkoholowego dziennie. Jeśli jesteś mężczyzną, unikaj picia więcej niż dwóch napojów alkoholowych dziennie.

Dobre samopoczucie to stan bycia zdrowym

Dobre samopoczucie to stan bycia zdrowym, szczęśliwym i zadowolonym. Jest to pojęcie holistyczne, które obejmuje zdrowie fizyczne, psychiczne, emocjonalne i społeczne. Dobre samopoczucie jest dla nas ważne, ponieważ wpływa na każdy aspekt naszego życia i określa, jak się czujemy, myślimy i działamy. Dobre samopoczucie fizyczne wiąże się z posiadaniem zdrowego ciała, które wymaga właściwego odżywiania, ćwiczeń i odpowiedniej ilości snu. Dobre samopoczucie fizyczne jest ważne, ponieważ umożliwia nam wykonywanie codziennych czynności, utrzymanie poziomu energii i zapobieganie chorobom. Dobre samopoczucie psychiczne odnosi się do naszego zdrowia poznawczego i emocjonalnego. Obejmuje ono pozytywną perspektywę, poczucie pewności siebie i kompetencji oraz umiejętność radzenia sobie ze stresem i negatywnymi emocjami. Dobre samopoczucie psychiczne jest ważne, ponieważ umożliwia nam jasne myślenie, podejmowanie dobrych decyzji i radzenie sobie z życiowymi wyzwaniami. Dobre samopoczucie emocjonalne obejmuje szereg pozytywnych emocji, takich jak szczęście, zadowolenie i miłość. Obejmuje również umiejętność radzenia sobie z negatywnymi emocjami, takimi jak smutek, gniew i strach. Dobre samopoczucie emocjonalne jest ważne, ponieważ pomaga nam budować i utrzymywać znaczące relacje, skutecznie się komunikować i w pełni wykorzystywać możliwości, jakie daje nam życie. Dobrostan społeczny odnosi się do jakości naszych relacji i związków z innymi. Obejmuje ono posiadanie wspierających i satysfakcjonujących związków, poczucie przynależności i wspólnoty oraz możliwość przyczyniania się do dobrego samopoczucia innych. Dobre samopoczucie społeczne jest ważne, ponieważ pomaga nam czuć się związanymi i wspieranymi oraz może poprawić nasze samopoczucie psychiczne i emocjonalne. Ogólnie rzecz biorąc, dobre samopoczucie jest ważne, ponieważ umożliwia nam prowadzenie satysfakcjonującego, pełnego znaczenia życia. Kiedy jesteśmy zdrowi i szczęśliwi, jesteśmy w stanie lepiej realizować nasze cele, budować silne relacje i wnosić wkład w otaczający nas świat. Stawiając na pierwszym miejscu nasze dobre samopoczucie, możemy prowadzić szczęśliwsze, zdrowsze i bardziej satysfakcjonujące życie.

Zdrowy styl zycia to sposob zycia

Zdrowy styl życia to sposób życia, który sprzyja dobremu samopoczuciu fizycznemu, psychicznemu i emocjonalnemu. Polega on na dokonywaniu wyborów, które wspierają ogólne zdrowie i dobre samopoczucie, a nie tylko skupiają się na konkretnych aspektach zdrowia, takich jak dieta czy ćwiczenia. Istnieje wiele różnych składników zdrowego stylu życia, a to, co on oznacza, będzie się różnić w zależności od osoby. Istnieje jednak kilka kluczowych elementów, które są powszechnie uważane za ważne dla ogólnego zdrowia i dobrego samopoczucia: Jedzenie zdrowej diety: Oznacza to spożywanie różnych pokarmów bogatych w składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach oraz unikanie przetworzonej i niezdrowej żywności w jak największym stopniu. Może to obejmować owoce, warzywa, pełne ziarna, chude białka i zdrowe tłuszcze. Regularne ćwiczenia: Ćwiczenia są ważne dla utrzymania sprawności fizycznej, zmniejszenia ryzyka chorób przewlekłych i poprawy zdrowia psychicznego. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) zaleca, by dorośli spędzali co najmniej 150 minut tygodniowo na ćwiczeniach aerobowych o umiarkowanej intensywności lub 75 minut na ćwiczeniach o dużej intensywności, a także na ćwiczeniach siłowych co najmniej dwa dni w tygodniu. Wystarczająca ilość snu: Odpowiednia ilość snu jest niezbędna dla zdrowia fizycznego i psychicznego. National Sleep Foundation zaleca, by dorośli dążyli do osiągnięcia 7-9 godzin snu na dobę. Zarządzanie stresem: Przewlekły stres może mieć negatywny wpływ zarówno na zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Ważne jest, aby znaleźć zdrowe sposoby radzenia sobie ze stresem, takie jak ćwiczenia, praktyki mindfulness lub terapia. Utrzymywanie pozytywnej perspektywy: Pozytywne nastawienie i sposób myślenia mogą przyczynić się do ogólnego dobrego samopoczucia. Może to obejmować praktykowanie wdzięczności, wyznaczanie celów i znajdowanie działań, które przynoszą radość i spełnienie. Utrzymywanie kontaktów z innymi: Silne więzi społeczne zostały powiązane z poprawą zdrowia fizycznego i psychicznego. Ważne jest utrzymywanie relacji z rodziną i przyjaciółmi oraz znalezienie sposobów na nawiązanie kontaktu z innymi osobami w społeczności. W zdrowym stylu życia nie chodzi o perfekcję czy osiąganie określonych standardów. Chodzi o to, by znaleźć równowagę, która jest dla nas korzystna i pozwala nam czuć się najlepiej. Może to oznaczać wprowadzenie drobnych zmian w codziennych nawykach, takich jak dodanie większej ilości warzyw do posiłków lub spacer po obiedzie. Kluczem jest bycie konsekwentnym i dokonywanie wyborów, które wspierają Twoje ogólne zdrowie i samopoczucie.

Zdrowe odzywianie istotnym aspektem naszego zycia

Zdrowe odżywianie jest istotnym aspektem naszego życia, który odgrywa kluczową rolę w naszym ogólnym samopoczuciu i jakości życia. Polega na wybieraniu pożywnych pokarmów, które dostarczają naszemu organizmowi energii, witamin i minerałów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania i utrzymania dobrego zdrowia. Istnieje wiele powodów, dla których zdrowe odżywianie jest dla nas tak ważne. Jednym z najbardziej oczywistych jest to, że pomaga utrzymać nasze zdrowie fizyczne i dobre samopoczucie. Poprzez dostarczanie naszym ciałom potrzebnych składników odżywczych, możemy pozostać silni i zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych, takich jak otyłość, choroby serca i cukrzyca typu 2. Oprócz korzyści fizycznych, zdrowe odżywianie jest również ściśle związane z naszym zdrowiem psychicznym. Kiedy spożywamy zbilansowaną dietę bogatą w składniki odżywcze, mamy większe szanse czuć się szczęśliwi, czujni i pełni energii. Z drugiej strony, zła dieta może prowadzić do uczucia zmęczenia, drażliwości i niskiego nastroju. Zdrowe odżywianie jest również istotne dla zapewnienia naszemu organizmowi energii, której potrzebuje do wykonywania codziennych czynności i zadań. Kiedy spożywamy odżywcze pokarmy, rzadziej czujemy się ociężali lub zmęczeni i mamy więcej energii, by realizować nasze cele i pasje. Jest to również ważne dla promowania długowieczności i pomaga nam żyć długo i zdrowo. Wybierając żywność bogatą w składniki odżywcze i utrzymując zdrową wagę, możemy zmniejszyć ryzyko wystąpienia przewlekłych schorzeń i chorób, które mogą skrócić naszą długość życia. Oprócz wpływu na nasze zdrowie fizyczne i psychiczne, zdrowe odżywianie jest również ważne dla budowania i utrzymywania silnych więzi społecznych. Kiedy jemy razem z innymi, mamy okazję do nawiązywania kontaktów towarzyskich i budowania relacji. Wspólne posiłki mogą być przyjemnym i znaczącym sposobem łączenia się z bliskimi i budowania poczucia wspólnoty. Ostatecznie, zdrowe odżywianie jest kluczowe dla prowadzenia wysokiej jakości życia. Kiedy spożywamy odżywcze pokarmy, czujemy się lepiej, mamy więcej energii i jesteśmy w stanie cieszyć się wszystkim, co życie ma do zaoferowania. Jest to istotny aspekt naszego życia, który odgrywa istotną rolę w naszym ogólnym samopoczuciu i jakości życia. Wybierając pożywne produkty i utrzymując zdrową dietę, możemy cieszyć się dobrym zdrowiem fizycznym i psychicznym, mieć energię do realizacji naszych celów i pasji oraz prowadzić długie i satysfakcjonujące życie. Należy pamiętać, że zdrowe odżywianie to nie tylko wybór odpowiednich produktów, ale także spożywanie ich w odpowiednich ilościach. Przejadanie się lub spożywanie zbyt dużej ilości pewnych rodzajów żywności może prowadzić do przyrostu masy ciała i innych problemów zdrowotnych. Dlatego tak ważne jest zwracanie uwagi na wielkość porcji i zrównoważenie spożycia różnych rodzajów żywności. Stosując zbilansowaną i odżywczą dietę oraz pamiętając o porcjach, możemy mieć pewność, że dostarczamy naszemu organizmowi składników odżywczych, których potrzebuje, aby się rozwijać.

Sport jest integralna czescia naszego zycia

Sport jest integralną częścią naszego życia, która odgrywa znaczącą rolę w naszym ogólnym samopoczuciu i jakości życia. Jest to aktywność, która cieszy ludzi w każdym wieku i o różnych umiejętnościach, i oferuje liczne korzyści fizyczne, psychiczne i społeczne. Jedną z najbardziej oczywistych korzyści z uprawiania sportu jest to, że pomaga on poprawić nasze zdrowie fizyczne i kondycję. Regularna aktywność fizyczna może pomóc wzmocnić nasze mięśnie, poprawić nasze zdrowie sercowo-naczyniowe i zmniejszyć ryzyko wielu przewlekłych chorób, takich jak otyłość, choroby serca i cukrzyca typu 2. Oprócz tych fizycznych korzyści, sport może również poprawić nasze samopoczucie psychiczne i emocjonalne. Może pomóc zredukować stres, poprawić nastrój, zwiększyć poczucie własnej wartości i pewność siebie. Innym ważnym aspektem sportu jest to, że zapewnia on poczucie wspólnoty i więzi społecznej. Może zbliżać ludzi i pomagać w budowaniu silnych więzi i przyjaźni. Niezależnie od tego, czy uprawiasz sport zespołowy, czy angażujesz się w działania indywidualne, sport daje możliwość nawiązywania kontaktów towarzyskich i interakcji z innymi. Sport może być także świetnym sposobem na stawianie sobie wyzwań i wyznaczanie celów. Niezależnie od tego, czy trenujesz do maratonu, czy starasz się poprawić swoją grę, sport daje nam okazję do popychania siebie i dążenia do osobistego rozwoju i poprawy. Może to być również świetny sposób na utrzymanie motywacji i zaangażowania, zwłaszcza gdy pracujemy nad konkretnym celem. Oprócz tych osobistych korzyści, sport może mieć również pozytywny wpływ na nasze społeczności i społeczeństwo jako całość. Może promować pracę zespołową, przywództwo i inne cenne umiejętności, a także zbliżać ludzi i wzmacniać poczucie jedności i dumy. Podsumowując, sport jest ważną częścią naszego życia, która oferuje liczne korzyści fizyczne, psychiczne i społeczne. Poprzez uczestnictwo w sporcie możemy poprawić nasze zdrowie fizyczne i kondycję, zredukować stres, zbudować więzi społeczne i postawić sobie wyzwanie, aby się rozwijać i doskonalić. Jest to aktywność, z której korzystają ludzie w każdym wieku i o różnych umiejętnościach, i może ona odgrywać istotną rolę w naszym ogólnym samopoczuciu i jakości życia.

Zdrowie jest integralna czescia naszego zycia

Zdrowie jest integralną częścią naszego życia, która odgrywa znaczącą rolę w naszym ogólnym samopoczuciu. Dobre zdrowie pozwala nam prowadzić produktywne i satysfakcjonujące życie, realizować nasze cele i pasje oraz cieszyć się towarzystwem naszych bliskich. Daje nam siłę fizyczną i witalność do wykonywania codziennych czynności i zadań, a także zdolność do powrotu do zdrowia po urazach, chorobach i innych dolegliwościach. Dobre zdrowie jest również ściśle związane z naszym samopoczuciem psychicznym i emocjonalnym. Kiedy jesteśmy zdrowi, mamy większe szanse czuć się szczęśliwi, pewni siebie i zdolni do radzenia sobie z życiowymi wyzwaniami. Dobre zdrowie psychiczne pozwala nam myśleć jasno, podejmować rozsądne decyzje i radzić sobie ze wzlotami i upadkami w życiu. Pomaga nam również utrzymywać pozytywne relacje z innymi i budować znaczące więzi. Oprócz wpływu na nasze samopoczucie fizyczne i psychiczne, dobre zdrowie jest również niezbędne do utrzymania więzi społecznych i budowania znaczących relacji z innymi. Kiedy jesteśmy zdrowi, mamy energię i zdolność do uczestniczenia w działaniach i wydarzeniach, które przynoszą nam radość i spełnienie. Może to obejmować spędzanie czasu z przyjaciółmi i ukochanymi, wolontariat w naszej społeczności lub realizowanie swoich pasji i zainteresowań. Ostatecznie, dobre zdrowie jest kluczowe dla prowadzenia wysokiej jakości życia. Kiedy jesteśmy zdrowi, mamy możliwość doświadczyć wszystkiego, co życie ma do zaoferowania i jak najlepiej wykorzystać nasz czas na ziemi. Możemy realizować nasze cele i marzenia, cieszyć się towarzystwem innych i wnosić wkład w otaczający nas świat. Dlatego tak ważne jest, aby nadać priorytet naszemu zdrowiu i dokonywać wyborów dotyczących zdrowego stylu życia. Może to obejmować stosowanie zdrowej diety, regularne ćwiczenia fizyczne, odpowiednią ilość snu, zarządzanie stresem i unikanie ryzykownych zachowań, takich jak palenie papierosów i nadmierne spożywanie alkoholu. Dbając o nasze zdrowie, możemy cieszyć się długim i satysfakcjonującym życiem. Ważne jest również, aby zdawać sobie sprawę, że zdrowie to nie tylko brak choroby. Jest to stan pełnego fizycznego, psychicznego i społecznego dobrostanu. Aby osiągnąć optymalne zdrowie, konieczne jest przyjęcie holistycznego podejścia, które dotyczy wszystkich aspektów naszego życia. Może to obejmować dbanie o nasze ciała poprzez aktywność fizyczną i odżywianie, zarządzanie naszym samopoczuciem psychicznym i emocjonalnym poprzez mindfulness i praktyki samoopieki oraz budowanie i utrzymywanie silnych więzi społecznych. Skupiając się na naszym ogólnym zdrowiu i dobrym samopoczuciu, możemy wieść szczęśliwe, satysfakcjonujące i pełne znaczenia życie.

Jak dobrze się odżywiać?

Dobre odżywianie się jest niezbędne dla dobrego zdrowia i dobrego starzenia się. W tym arkuszu informacyjnym odkryj główne zasady żywienia, podstawowe potrzeby żywieniowe, korzyści wynikające z dobrej diety, jak dobrze się odżywiać w praktyce i jak działa konsultacja z dietetykiem. Jak dobrze się odżywiać? Zdecydowana większość ekspertów żywieniowych, zarówno tych oficjalnych, jak i nieoficjalnych, zgadza się co do wielu zasad, które mogą służyć jako przewodnik. Zrównoważona dieta Wskazane jest wybieranie pokarmów z różnych grup żywności. Warzywa i owoce (połowa talerza), produkty zbożowe (jedna czwarta talerza), mięso i jego zamienniki (druga czwarta), do których należy dodać wapń, np. spożywając nabiał. W ten sposób Twój posiłek będzie zawierał dobrą dawkę węglowodanów, wystarczającą ilość białka i mało tłuszczu. Zróżnicowana dieta Aby osiągnąć niezbędny zakres składników odżywczych i uniknąć niedoborów, należy codziennie spożywać nie tylko pokarmy z każdej grupy żywności, ale kilka pokarmów z każdej grupy. Świeże, dobrej jakości jedzenie Zalecane jest świeże, lokalne jedzenie. Należy unikać produktów rafinowanych i tłuszczów uwodornionych. Jedz rozsądnie Nadwaga przyczynia się do wielu chorób i znacznie skraca długość życia. Lekko niskokaloryczna (ale nie uboga w składniki odżywcze) dieta utrzymywana przez dłuższy czas może pomóc w zapobieganiu niektórym nowotworom i zwiększyć długowieczność. Dodatkowo pomaga ograniczyć utlenianie i zapobiega zapychaniu się. Przykład dostosowania: systematyczne zmniejszanie porcji wysokokalorycznych pokarmów (takich jak makaron czy ryż) o jedną czwartą lub jedną trzecią i zastępowanie ich pożywnym, niskokalorycznym pokarmem, np. warzywem. Smaczne jedzenie Przede wszystkim to smak decyduje o naszych wyborach żywieniowych. Powodem, dla którego tak wiele osób rezygnuje z diety jest to, że nie daje im ona przyjemności. Wysoka zawartość soli, cukru i tłuszczu w przetworzonej żywności wydaje się być coraz bardziej popularna, a wśród młodych ludzi staje się wręcz normą. Aby przeciwdziałać atrakcyjności tych "nadmiernie ulubionych" pokarmów, należy raczyć się zdrową żywnością, którą lubimy i przygotowywać ją w smaczny sposób. Możesz to zrobić dodając zioła, z których wiele jest dobrym źródłem składników odżywczych. Mindful eating Poprzez poświęcenie czasu i delektowanie się każdym kęsem, mindful eating jest skuteczną techniką uczenia się odkrywania na nowo smaków jedzenia, przy jednoczesnym zmniejszeniu ilości jedzenia podczas posiłku. Przyjmij chronoodżywianie Chronoodżywianie polega na jedzeniu w określony sposób w zależności od różnych pór dnia. Zaleca się spożywanie tłustych pokarmów rano, gęstych pokarmów w południe i lekkich pokarmów wieczorem. W dłuższej perspektywie technika ta pozwala odzyskać zdrową wagę i poprawić stan zdrowia. Zarządzanie swoimi posiłkami Dla optymalnego spożycia składników odżywczych i uniknięcia przyrostu masy ciała, niezbędne jest zorganizowanie się. Niezrównoważone posiłki są często spowodowane improwizacją. Dlatego zaleca się planowanie zawartości śniadania poprzedniego wieczoru i zawartości posiłków na cały dzień każdego ranka. Aby zachować wszystkie zalety żywności, zaleca się gotowanie w niskiej temperaturze poniżej 100°C, ponieważ wysokie temperatury zmieniają właściwości żywności. Wskazane jest ograniczenie grillowania, które zawiera wiele wolnych rodników. Należy również unikać mikrofal, ponieważ zniekształcają one formę chemiczną żywności.