Zbiorczy termin zaburzenia snu odnosi się do warunków, które wpływają na jakość, czas lub długość snu i wpływają na zdolność danej osoby do prawidłowego funkcjonowania podczas czuwania. Zaburzenia te mogą przyczyniać się do innych problemów medycznych, a niektóre z nich mogą być również objawami leżących u podstaw problemów ze zdrowiem psychicznym. W 1979 roku American Sleep Disorders Association opublikowało pierwszy system klasyfikacji poświęcony zaburzeniom snu. Nasza wiedza i rozumienie zdrowia związanego ze snem rozwinęły się w ciągu ostatnich czterech dekad. Zidentyfikowano ponad 100 specyficznych zaburzeń snu, a dzisiejsze klasyfikacje wykorzystują złożone metodologie do kategoryzacji tych zaburzeń w oparciu o przyczyny, objawy, skutki fizjologiczne i psychologiczne oraz inne kryteria. Jednak większość zaburzeń snu może być scharakteryzowana przez jeden lub więcej z następujących czterech objawów: Masz problemy z zasypianiem lub pozostawaniem w stanie snu Masz trudności z pozostaniem w stanie czuwania w ciągu dnia Występują zaburzenia równowagi w rytmie okołodobowym, które zakłócają zdrowy harmonogram snu Masz skłonność do nietypowych zachowań, które zakłócają sen Każdy z tych objawów może wskazywać na zaburzenia snu. Zachęcamy osoby, które doświadczają któregokolwiek z tych problemów do konsultacji z lekarzem. Odwiedź poniższe strony, aby dowiedzieć się więcej o różnych zaburzeniach snu. Nasza lista zaburzeń snu opiera się na kategoriach zawartych w Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu - wydanie trzecie (ICSD-3). Znana również jako ostra bezsenność lub bezsenność dostosowawcza, jest to krótki epizod trudności z zasypianiem. Krótkotrwała bezsenność jest często spowodowana stresującym wydarzeniem życiowym, takim jak utrata bliskiej osoby, niepokojąca diagnoza medyczna, pandemia, powrót do równowagi po odstawieniu narkotyku lub marihuany, lub poważna zmiana pracy lub związku. Bezsenność ostra trwa krócej niż trzy miesiące, a objawy mogą same zanikać wraz z upływem czasu i radzeniem sobie ze stresującym zdarzeniem, które spowodowało problemy ze snem. Jednak krótkotrwała bezsenność może być trwała i stać się bezsennością przewlekłą. Bezsenność krótkotrwała może dotyczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych. Częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn, może pojawić się w czasie ciąży, jak i menopauzy. Przewlekła bezsenność to długotrwały wzorzec trudności z zasypianiem. Bezsenność jest uważana za przewlekłą, jeśli osoba ma problemy z zasypianiem lub utrzymaniem snu co najmniej trzy noce w tygodniu przez trzy miesiące lub dłużej. Niektóre osoby z przewlekłą bezsennością mają długą historię trudności ze snem. Niemożność uzyskania potrzebnego im snu może być trwała lub ustępować i powracać z wielomiesięcznymi epizodami w jednym czasie. Przewlekła bezsenność ma wiele potencjalnych przyczyn. Podobnie jak ostra bezsenność, może być związana ze stresującymi sytuacjami, ale może być również związana z nieregularnymi harmonogramami snu, złą higieną snu, uporczywymi koszmarami, zaburzeniami zdrowia psychicznego, podstawowymi problemami fizycznymi lub neurologicznymi, lekami, partnerem w łóżku i niektórymi innymi zaburzeniami snu. Podobnie jak krótkotrwała bezsenność, przewlekła bezsenność występuje u osób w każdym wieku i ma większą częstość występowania u kobiet.