Według nowego badania, osoby otyłe, które próbują zrzucić zbędne kilogramy, często ponoszą porażkę. Ponad jedna czwarta osób żyjących z otyłością, które próbowały schudnąć, zdołała stracić znaczną ilość kilogramów rok później. Nowe badanie prowadzone przez dr Marca Evansa i innych badaczy z University Hospital Cardiff, przyjrzało się informacjom na temat 1,850 otyłych dorosłych o średniej wieku 52 lat, z których 79% stwierdziło, że próbowało schudnąć w ciągu ostatniego roku. W nowym badaniu, prezentowanym na Europejskim Kongresie Otyłości w Holandii, zbadano dorosłych z Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Włoch i Hiszpanii. Osoby, które próbowały stosować diety (72%), zaczęły również ćwiczyć, przeszły operację odchudzającą, próbowały leków lub korzystały z aplikacji cyfrowych. Naukowcy odkryli, że wśród tych, którzy próbowali zrzucić wagę, 73,4% nie osiągnęło "klinicznie znaczącej" utraty wagi. Mimo to, jak donosi Wales Online, osoby, które poddały się operacji, najprawdopodobniej straciły na wadze - połowa z nich straciła co najmniej 5% masy ciała. Osoby korzystające z cyfrowych aplikacji zdrowotnych (32%) straciły na wadze, a trzy na dziesięć osób, które uczestniczyły w usługach odchudzających - zrzuciły kilogramy. Dodatkowo 30% osób, które przyjmowały leki lub podjęły ćwiczenia, straciło klinicznie znaczącą ilość wagi, a inni, którzy rozpoczęli dietę o kontrolowanej lub ograniczonej ilości kalorii, stracili znaczną ilość wagi. Badacze stwierdzili jednak, że osoby, które mieszały metody odchudzania - na przykład ćwiczenia i dietę z kontrolą kalorii - miały większe szanse na osiągnięcie utraty wagi. 22% osób, które próbowały jednej strategii odchudzania, zrzuciło znaczną część masy ciała, w porównaniu z 33%, które stosowały kombinację narzędzi odchudzających. "Wyniki naszego badania wskazują, że chociaż większość dorosłych osób z otyłością aktywnie próbuje zmniejszyć swoją wagę, stosując różne strategie, większość z nich nie odnosi sukcesu" - powiedział dr Evans. "Podkreśla to potrzebę zwiększenia wsparcia i rozwiązań w zakresie kontroli wagi". "I chociaż wpływ otyłości na zdrowie jest dobrze znany, nasze odkrycie, że znaczna część dorosłych z otyłością wydaje się mieć podwyższone ryzyko hospitalizacji lub operacji z powodu wielu chorób podstawowych, niewątpliwie dodaje poczucie pilności w rozwiązywaniu problemu rosnącej epidemii otyłości w Europie". Odrębne badanie opublikowane na konferencji wykazało, że wpływ utraty lub przybrania na wadze na poważne problemy zdrowotne wśród osób otyłych zależy od ich wskaźnika masy ciała (BMI). Profesor Kamlesh Khunti, z Centrum Badań nad Cukrzycą na Uniwersytecie w Leicester, przeanalizował dane dotyczące 422 642 dorosłych osób w Wielkiej Brytanii z otyłością w latach 2001-2010i również kieruje badaniem. Naukowcy porównali, jak zmiana wagi wpłynęła na ryzyko rozwoju 13 powikłań związanych z otyłością, do których należą: bezdech senny, wysokie ciśnienie krwi, zakrzepy, zawały serca, astma i depresja. Uczestnicy byli śledzeni przez średnio siedem lat. Utrata wagi wydawała się wpływać na pacjentów z niższymi i wyższymi wynikami BMI inaczej. W przypadku ataku serca, nieregularnego rytmu serca i niewydolności serca, osoby z najwyższym początkowym BMI (z 50) uzyskały największe korzyści z utraty wagi. Ale ci z BMI 30, utrata wagi wydawał się zbierać więcej korzyści. Na przykład osoby o BMI 30, które straciły około piątej części swojej całkowitej masy ciała, miały o 56% niższe ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, jednak ryzyko to spadło tylko o 39% w przypadku osób o BMI 50. Profesor Khunti powiedział: "Jeśli celowa utrata masy ciała u osób z otyłością o niższym BMI wynoszącym około 30 jest szczególnie korzystna dla zdrowia, a przyrost masy ciała potencjalnie szkodliwy, powinniśmy skupić się na leczeniu otyłości na wcześniejszym etapie choroby".