Zaburzenia erekcji (ZE), znane również jako impotencja, są najczęstszym problemem seksualnym wśród mężczyzn. ZE definiuje się jako niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania erekcji w celu odbycia stosunku seksualnego. Co najmniej 25% mężczyzn w wieku powyżej 50 lat ma zdiagnozowaną ZE. Liczby te nadal wzrastają wraz z wiekiem. Młodzi mężczyźni mogą cierpieć z powodu ZE, jak również. Około 8-10% mężczyzn w wieku 20-30 lat cierpi z powodu ZE. Normalna erekcja zależy od złożonych interakcji między naczyniowych, hormonalnych, neurologicznych i fizjologicznych systemów. Zaburzenia w obrębie każdego z tych systemów mogą zagrozić zdolności mężczyzny do osiągnięcia erekcji. Czynniki ryzyka ZE: Comorbid Conditions: Jednym z najsilniejszych predyktorów ZE u mężczyzn obraca się wokół warunków towarzyszących. Warunki te obejmują, ale nie są ograniczone do: otyłość, choroby układu krążenia, cukrzyca, wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu i warunki neurologiczne. 70-80% ZE jest związane ze słabym przepływem krwi tętniczej do penisa, które wszystkie te warunki towarzyszące powyżej może przyczynić się do w pewnym stopniu. Warianty anatomiczne / czynniki psychospołeczne: Czasami różnice w anatomii mogą upośledzić funkcjonalną erekcję. Wielu młodszych mężczyzn prezentujących ZE może mieć nieprawidłowy odpływ żylny z penisa, co skutkuje utratą erekcji podczas aktywności seksualnej. Czynniki psychospołeczne, w tym depresja lub lęk mogą również powodować ZE i wydają się być szczególnie widoczne u młodszych mężczyzn. Wybór stylu życia: Dodatkowo, istnieją silne związki między niektórymi wyborami stylu życia i ZE. Palenie i siedzący tryb życia dramatycznie zwiększa częstość występowania ZE. Na szczęście, modyfikacje stylu życia mogą znacznie zmniejszyć szanse mężczyzny na rozwój ZE lub postęp ich istniejących objawów. Wykazano, że wystarczająca ilość ćwiczeń fizycznych zmniejsza częstość występowania ZE. W rzeczywistości, dobrze poparte badania wykazały, że utrata wagi i zwiększenie aktywności może rzeczywiście odwrócić ZE w otyłych mężczyzn bez pomocy leków. Aktywność seksualna: Ilość aktywności seksualnej również wydaje się mieć wpływ na wskaźniki rozpowszechnienia ZE. W jednym z badań, mężczyźni mający zmniejszoną liczbę stosunków seksualnych (średnio mniej niż raz w tygodniu) mieli dwukrotnie wyższy wskaźnik ZE w porównaniu do mężczyzn mających częstsze stosunki seksualne (co najmniej raz w tygodniu). Bezdech senny/RLS: Co ciekawe, bezdech senny wydaje się być czynnikiem ryzyka dla ZE. Leczenie za pomocą CPAP (ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych) może poprawić objawy ZE. Choć nie do końca zbadane, zespół niespokojnych nóg (RLS) wydaje się również zwiększać wskaźniki ZE u mężczyzn. Nadal nie jest jasne, jak leczenie RLS wpływa na ZE. Leki: Niektóre leki mogą zwiększać wskaźniki ZE u mężczyzn. Szacuje się, że leki mogą być przynajmniej częściowo odpowiedzialne za 25% przypadków ZE u mężczyzn. Niektóre z najczęstszych leków, które mogą powodować ZE obejmują: leki przeciwdepresyjne, blokery współczulne (klonidyna, metyldopa), niektóre diuretyki (tabletki wodne), ketokonazol, antagoniści H2 (cymetydyna, ranitydyna), leki antycholinergiczne. Wiele innych leków jest również związanych z ZE. Alkohol, kokaina, marihuana i inne narkotyki również mogą nasilać objawy ZE. Kolarstwo/Endokrynologia/Niski testosteron: Nadmierna jazda na rowerze, zaburzenia endokrynologiczne i niski testosteron są również czynnikami ryzyka dla ZE. Jazda na rowerze wywiera nacisk na nerwy krocza, które w nadmiernej ilości mogą powodować drętwienie penisa i impotencję. Inne: Inne potencjalne przyczyny ZE obejmują twardzinę układową (sklerodermię), chorobę Peyronie (nadmierne zakrzywienie penisa), przebyte urazy penisa lub miednicy, przebyte operacje i leczenie raka prostaty.