Jest pewien środek ziołowy, który był używany przez rdzenne ludy w Ameryce Środkowej i Południowej od tysięcy lat, a który pomaga w łagodzeniu szerokiego zakresu problemów, od zapalenia skóry po kaszel. XX wieku europejscy lekarze uznali korzeń sarsaparilli za "środek tonizujący, oczyszczający krew, moczopędny i pobudzający wydzielanie potu", który może pomóc w leczeniu poważnych, a nawet zagrażających życiu infekcji, takich jak trąd czy rak. Obecnie produkty z sarsaparilli noszą wiele różnych nazw, w zależności od tego, jakie dokładnie korzenie lub rośliny zostały użyte do wytworzenia produktu, jak zostały przygotowane i z jakiej części świata pochodzą. Inne popularne nazwy sarsaparilli to Smilax, sarsaparilla honduraska, sarsaparilla jamajska i sarzaparilla. Chociaż nie jest już stosowana w leczeniu infekcji skórnych wywołanych przez tropikalne robaki, trąd lub kiłę, sarsaparillę można powszechnie nadal znaleźć w preparatach ziołowych służących do równoważenia hormonów, zmniejszania retencji płynów i poprawy ogólnej funkcji immunologicznej. Sarsaparilla (która ma nazwy gatunkowe Smilax Ornata, Smilax regelii lub Smilax officinalis) jest wieloletnią winoroślą, która rośnie w ciepłych temperaturach, takich jak te w południowych stanach USA lub Ameryce Środkowej i Południowej. Roślina ta należy do grupy Liliaceae (lilii) w rodzinie roślin zwanej Smilacaceae, która według USDA obejmuje ponad 300 różnych gatunków roślin. Indyjska sarsaparilla (Hemidesmus indicus), zwana również korzeniem sugandi, Nannari lub wiecznym korzeniem, różni się od "amerykańskiej sarsaparilli" i ma pewne unikalne zastosowania. Ma długą historię stosowania w ajurwedyjskim ziołolecznictwie, które wywodzi się z Indii, i jest uważane za naturalny środek wspomagający trawienie, tonik seksualny, środek wspomagający sen i środek przeciwzapalny. Istnieją jednak pewne dowody na to, że Hemidesmus indicus nie posiada tych samych związków aktywnych, co typ amerykański. Dzikie pnącza sarsaparilli mogą rosnąć bardzo długo (czasami do ośmiu stóp), mają skrobiowe, jadalne korzenie i produkują małe jagody, które są jadalne zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, zwłaszcza ptaków. Chociaż korzenie są obecnie znacznie częściej wykorzystywane do produkcji lekarstw niż jagody, łagodne w smaku jagody i liście mogą być również spożywane. W przeszłości dziko rosnące rośliny sarsaparilli, korzenie, pnącza i jagody były wykorzystywane na różne sposoby do produkcji napojów, fermentowanych przekąsek i innych smakołyków, którymi delektowano się w takich miejscach jak Indie i Ameryka Łacińska. Na przykład sarsaparilla to nazwa rodzaju napoju bezalkoholowego (podobnego do piwa korzennego), który jest aromatyzowany korzeniem rośliny. Niestety, soda sarsaparilla nie ma takich samych korzyści jak herbaty, suplementy lub nalewki wykonane z tej rośliny. W ziołolecznictwie korzenie sarsaparilli są mielone i wykorzystywane do produkcji naturalnych środków (nalewek, herbat, suplementów itp.), które pomagają w leczeniu niektórych z poniższych problemów zdrowotnych: Rak i wzrost guzów, Kaszel i przeziębienie, Bóle reumatoidalnego zapalenia stawów, bóle stawów lub reumatyzm, Problemy skórne, w tym egzema, łuszczyca, grzybica palców, rany, wrzody i grzybica, Zmęczenie, Bóle mięśniowe lub osłabienie, Niskie libido i impotencja seksualna, Bóle głowy, Podagra, Niestrawność, Uszkodzenie wątroby, Infekcje, takie jak choroby przenoszone drogą płciową, takie jak kiła i rzeżączka, Wzdęcia/zatrzymanie płynów, Przegrzanie i gorączka.