Lekarze lub specjaliści kosmetyczni oferują inne formy zewnętrznego leczenia trądziku. Należą do nich parowanie, oblodzenie oraz kosmetyczne otwieranie i wyciskanie (kosmetyczne leczenie trądziku) pryszczy lub ropni. Nowsze metody leczenia trądziku to naświetlanie selektywnym światłem UV oraz terapia kolorowym światłem, przy czym ta ostatnia polega na leczeniu trądziku przez kilka tygodni. Jeden okres naświetlania trwa około 30 minut, podczas którego użytkownik naświetla skórę na przemian promieniowaniem UVA i UVB lub na przemian światłem niebieskim i czerwonym. Badania dotyczyły również stosowania laserów w leczeniu trądziku. Opisano jednak, że takie zabiegi laserowe są mniej skuteczne w przypadku trądziku zapalnego, a głównie w przypadku tzw. stanów po trądziku. Dokładne mechanizmy działania tych zabiegów laserowych nie zostały jeszcze jednoznacznie wyjaśnione. Można sobie wyobrazić, że na przykład (w zależności od rodzaju lasera) hamują one wzrost mikroorganizmów (takich jak bakterie) lub nadmierne wydzielanie sebum oraz działają przeciwzapalnie. Zupełnie nowym zabiegiem jest tzw. mikrodermabrazja na trądzik. Lekarz strzela drobnymi kryształkami pod wysokim ciśnieniem na skórę. Dzięki temu usuwa się zrogowacenia i napina skórę. Lekarz przepisuje leczenie trądziku lekami tylko w średnio ciężkich i ciężkich przypadkach. To wymaga czasu - efektów nie widać z dnia na dzień. W przypadku większości leków na trądzik pierwsze oznaki poprawy pojawiają się najwcześniej po 6-8 tygodniach. Lekarz zazwyczaj stosuje antybiotyki takie jak doksycyklina w leczeniu trądziku wewnętrznie (na przykład w postaci tabletek). Zwalczają one bakterie, które powodują stan zapalny pryszczy. Takie leczenie zalecane jest na przykład w przypadku trądziku zapalnego, który obejmuje większe obszary, na przykład plecy. Nie należy jednak stosować antybiotyków jako stałego leczenia, gdyż może to prowadzić do rozwoju oporności. Ponadto kobiety w ciąży, matki karmiące i dzieci poniżej dwunastego roku życia nie mogą przyjmować niektórych antybiotyków (w tym tetracyklin). Innym środkiem na trądzik są pochodne kwasu witaminy A (retinoidy). Zwalczają pryszcze i zaskórniki, ale nie pomagają na infekcję bakteryjną. Lekarz często przepisuje na trądzik substancję czynną izotretynoinę (na przykład w postaci tabletek). W wielu przypadkach trądzik ma podłoże hormonalne, czyli wywołany jest przez męskie hormony płciowe (androgeny). Tak więc żeńskie hormony płciowe i antyandrogeny mogą przyczynić się do poprawy wyglądu skóry. Dlatego lekarze często przepisują pigułkę antykoncepcyjną (zwaną też "pigułką") jako remedium na trądzik u dorosłych kobiet. Można za to rozważyć zastosowanie specjalnych preparatów, które oparte są na antyandrogenach i zwalczają trądzik hormonalny od wewnątrz. Oznacza to, że nie wszystkie tabletki antykoncepcyjne nadają się do leczenia trądziku. Tabletki antykoncepcyjne nie nadają się do leczenia trądziku u kobiet, które chcą mieć dzieci. Nie stosuje się go również u chłopców i mężczyzn. Pieprz mnicha (znany również jako Vitex agnus-castus) jest stosowany na przykład u kobiet, które mają zaburzenia miesiączkowania. Pieprz mnicha podobno działa stymulująco na produkcję ciałka żółtego u kobiet, a tym samym pomaga m.in. na trądzik i inne pododdziały skóry. Homeopatia jest również stosowana w leczeniu trądziku. Popularne są również sole Schüßlera, z których dwanaście podobno działa konkretnie na złą skórę. O tym, które aplikacje homeopatyczne i sole Schüßlera są najbardziej odpowiednie w indywidualnych przypadkach, najlepiej porozmawiać z doświadczonym terapeutą.