Zaburzenia erekcji lub problemy z erekcją obejmują na ogół kilka problemów i obrazów klinicznych. Z reguły jednak termin ten utożsamiany jest z zaburzeniami erekcji, czyli ograniczoną lub nieobecną zdolnością do osiągnięcia i utrzymania erekcji. Problemy z utrzymaniem erekcją mogą prowadzić do znacznego obciążenia psychicznego dla osób dotkniętych chorobą i często mają negatywny wpływ na relacje. Oprócz negatywnego wpływu na jakość życia, zaburzenia erekcji mogą być również objawem innych chorób. Dokładna liczba mężczyzn dotkniętych chorobą w Niemczech nie jest znana. Choć istnieje kilka obszernych opracowań na ten temat, przyjmuje się, że liczba niezgłoszonych przypadków jest również wysoka. Dzieje się tak dlatego, że zwłaszcza młodsi mężczyźni dotknięci chorobą unikają leczenia, a także nie odpowiadają zgodnie z prawdą w ankietach. Szacuje się, że w Niemczech 6 - 8 milionów mężczyzn cierpi na zaburzenia erekcji. Badanie opublikowane w 2007 roku przez Carl-Thiem-Klinikum Cottbus z udziałem 10 000 mężczyzn wykazało częstość występowania 40,1% przy 3 124 wypełnionych kwestionariuszach. Rozpowszechnienie wskazuje na średnią częstość występowania choroby w populacji lub określonej grupie. Inne badania we Francji (2002) i USA (1994) wykazały częstość występowania odpowiednio 31,6 % i 52 %, ale dotyczyły mężczyzn po 40. roku życia. Inni eksperci zakładają, że problem ten dotyczy 20-30 % mężczyzn w każdym wieku. Prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń erekcji znacznie wzrasta wraz z wiekiem. Jednak ze wszystkich badań jasno wynika, że problemy z erekcją dotykają w pewnym momencie życia większość wszystkich mężczyzn. Dotknięci mężczyźni nie powinni więc obawiać się zasięgnąć porady lekarskiej i pomocy we wczesnym stadium, gdy pojawią się problemy.