Perimenopauza to czas, w którym kobieta przechodzi z wieku rozrodczego do menopauzy. Menopauza wystąpiła, gdy kobieta nie miała miesiączki przez ponad rok. W okresie perimenopauzy kobiety często doświadczają zmiany cykli miesiączkowych, suchości pochwy, uderzeń gorąca lub rumieńców oraz problemów ze snem. Objawy mogą wahać się od łagodnych do nieznośnych i mogą poważnie zakłócać codzienne czynności i sen. Perimenopauza trwa zwykle około pięciu lat. Objawy są często leczone za pomocą korekty stylu życia i terapii hormonalnych. Chociaż objawy powinny ostatecznie ustąpić, gdy menopauza ustawia w, problematyczne, uporczywe objawy mogą być kontrolowane i powinny być omówione z lekarzem. W okresie menopauzy organizm kobiety traci zdolność do spontanicznego zachodzenia w ciążę. Jajniki nie produkują już jajeczek i hormonów niezbędnych do cyklu miesiączkowego (estrogenów i progesteronu). Z tych powodów u dotkniętych chorobą kobiet ustaje krwawienie miesiączkowe. Rozpoznanie menopauzy można postawić już w momencie, gdy kobieta nie ma miesiączki od ponad roku. Do tego czasu kobieta dotknięta chorobą doświadcza niestabilnego poziomu hormonów, co prowadzi do objawów perimenopauzy. Średnia wieku na początku tego okresu wynosi od 45 do 47 lat. Może być wcześniej u palaczy, kobiet, które miały usuniętą macicę (łono) lub jajniki, kobiet, które przeszły chemioterapię i kobiet, które mają chorobę jajników. Menopauza kończy się zwykle w wieku 51 lat. Kobiety, u których w rodzinie wystąpiła wczesna lub późna menopauza, mają zwiększone ryzyko, że same doświadczą wczesnej lub późnej menopauzy.