W okresie menopauzy (klimakterium) u kobiety następuje zmiana we współdziałaniu hormonów. Prowadzi to do odroczenia miesiączki (krwawienia miesięcznego) aż do jej całkowitego ustania (menopauza). Mogą wystąpić różne dolegliwości, takie jak uderzenia gorąca, zaburzenia snu czy wahania nastroju. Jednocześnie znikają dolegliwości menstruacyjne czy obawy związane z antykoncepcją. Menopauza jest często różnie postrzegana przez kobiety. Obowiązuje "zasada trzech trzecich": jedna trzecia kobiet ma ciężkie objawy, jedna trzecia umiarkowane objawy, a jedna trzecia prawie żadnych. Średnio kobiety osiągają menopauzę w wieku 51 lat. Jednak u niektórych kobiet może zacząć się znacznie wcześniej lub nawet później. Wystąpienie menopauzy przed 40 rokiem życia nazywane jest "przedwczesną". Prawdopodobnie wiek, w którym kobieta ma ostatnią miesiączkę, jest dziedziczny. Oznacza to, że menopauza występuje mniej więcej w tym samym wieku u matek i córek. Ponadto istnieją przesłanki, że menopauza występuje wcześniej u kobiet wielodzietnych i u ciężkich palaczy. Nadwaga lub niedowaga i długość cyklu miesiączkowego może również wpływać na początek. Menopauza ma przyczyny hormonalne. Jajniki produkują żeńskie hormony płciowe estrogen i progesteron w czasie płodnej fazy życia kobiety (od początku miesiączki do menopauzy). Zadaniem obu hormonów płciowych jest przygotowanie organizmu do ewentualnej ciąży. Estrogen jest ważny dla płodności i rozwoju seksualnego u kobiet. Progesteron przygotowuje wyściółkę macicy do implantacji zapłodnionego jaja. Jeśli nie dojdzie do implantacji, stężenie progesteronu i estrogenów ponownie spada. Prowadzi to do wystąpienia menstruacji (miesiączki). Wraz z nadejściem menopauzy jajniki stopniowo zmniejszają produkcję hormonów. Prowadzi to do wahań hormonalnych i owulacja staje się rzadsza. Po ostatniej owulacji następuje menopauza, ustaje miesiączka i nie może dojrzewać więcej jajeczek.