Szczególnie jeśli w okresie dojrzewania na twarzy, ramionach i klatce piersiowej pojawiają się pryszcze, należy wziąć pod uwagę trądzik. W celu wykluczenia innych chorób skóry, takich jak ropne zapalenia mieszków włosowych i choroby grzybicze, a także trądzik różowaty u pacjentów z połowy trzeciej dekady życia, oraz rozpoczęcia leczenia wskazana jest wizyta u dermatologa. Diagnozę "trądzik" można postawić już na podstawie typowego wyglądu. Ponadto bardzo ważne są informacje o czasie wystąpienia, czy szybko postępuje, inne istniejące choroby (skóry) oraz historia rodzinna trądziku. Lekarz zapyta również o kosmetyki, stosowanie leków i nawyki żywieniowe, a także czy istnieje tendencja do powstawania blizn. Aby potwierdzić rozpoznanie trądziku i opracować odpowiedni plan leczenia, lekarz może pobrać ropną wydzielinę z ran po krostach lub wydzielinę z nosa, a nawet krew w ciężkich przypadkach lub przy podejrzeniu dodatkowego zakażenia. O ile w przypadku bardzo łagodnego trądziku fizjologicznego może wystarczyć odpowiednia pielęgnacja skóry zapobiegająca powstawaniu zaskórników, o tyle w przypadku cięższych form należy skonsultować się z lekarzem i wspólnie z nim opracować plan leczenia. W zależności od stopnia zaawansowania i charakterystyki choroby może przepisać odpowiednie substancje czynne i udzielić wskazówek dotyczących właściwych środków pielęgnacyjnych. Nie należy samemu kłaść rąk na zaskórniki: zalecana jest wizyta u wyszkolonej kosmetyczki medycznej. Podczas leczenia specjalnych form trądziku, takich jak acne venenata i acne medicamentosa, nacisk kładzie się na unikanie przyczyn. Uwaga: Krost w okolicy twarzy nad górną wargą i z boku nosa oraz w kierunku kącika oka w żadnym wypadku nie należy wyciskać samodzielnie! Ze względu na połączenia naczyniowe, a zwłaszcza limfatyczne z obszarem mózgu, istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się zarazków i zablokowania niektórych naczyń (zakrzepica żył zatokowych).