Ryzyko impotencji jest również wysokie u mężczyzn, którzy cierpią na nadciśnienie, miażdżycę lub podwyższone stężenie lipidów we krwi. Takie choroby często dotykają mężczyzn, którzy ważą zbyt wiele kilogramów, palą papierosy i mało ćwiczą. I odwrotnie, zaburzenia erekcji mogą świadczyć o zwapnieniu tętnic i zwężeniu naczyń wieńcowych. We wszystkich wymienionych przypadkach to właśnie śródbłonek ulega uszkodzeniu jako pierwszy. Komórki śródbłonka wyściełają naczynia krwionośne od wewnątrz. Produkują one takie substancje jak tlenek azotu. Dzięki temu naczynia ulegają rozszerzeniu. Jeśli pozostają one zbyt wąskie, do penisa dociera zbyt mało krwi i tkanka nie ulega rozszerzeniu. Jeśli nerwy penisa są uszkodzone, co może się zdarzyć przy złamaniach miednicy, polecenie wzwodu nie jest przekazywane prawidłowo. Jeśli nerwy są całkowicie zniszczone, nic nie jest przekazywane w ogóle. Wtedy obumierają również komórki mięśniowe w tkance erekcyjnej. Operacje prostaty wiążą się z dużym ryzykiem impotencji, zwłaszcza jeśli prostatę trzeba usunąć całkowicie. Dziś lekarze dokładnie wiedzą, które struny nerwowe muszą oszczędzać. Ale nie mogą dać żadnych gwarancji. Operacje na jelitach, pęcherzu moczowym lub jądrach również mogą powodować impotencję. Nawet na drodze z mózgu do penisa linia może zostać dosłownie przerwana, na przykład po zsunięciu się dysku lub w przypadku paraplegii. Stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona również atakują nerwy, powodując opisany efekt. Uszkodzenie nerek może podnieść ciśnienie krwi, a chora wątroba rewelacyjnie zaburza metabolizm. W tym przypadku spada poziom testosteronu. Z jednej strony męski hormon płciowy odpowiada za pożądanie, które następnie prowadzi do podniecenia. Z drugiej strony utrzymuje wszystkie tkanki erekcyjne w stanie nienaruszonym. Jeśli go brakuje, komórki obumierają.