Kto chciałby podpisać z samym sobą umowę kneblową - dożywotnią rezygnację z czekolady, chipsów itp. Nowe nawyki powinny być również postrzegane jako możliwe do wykonania i przeżycia w dłuższej perspektywie - zwiększa to perspektywę sukcesu. Radykalne lekarstwa są zwykle szybko skazane na niepowodzenie. Na przykład, jeśli zalecany sposób odżywiania się zupełnie nie odpowiada naszemu gustowi: jemy mniej, ale dość niechętnie - i prędzej czy później znajdujemy się z powrotem w starych schematach wraz ze starymi znajomymi ilościami. "W końcu po każdej diecie zamiast mniej pozostaje kilka kilogramów więcej" - opisuje fatalny cykl Sonja Schwinger. A wyeliminowanie żywności bez jej zastąpienia jest zazwyczaj "ani realistyczne, ani konieczne", dodaje Mörixbauer. Potraktuj potknięcia jako sportowe wyzwanie - i wytrop sytuacje osobistego ryzyka! "Często i tak dokładnie wiesz, kiedy sięgasz po kanapkę z serem z wątróbki lub czekoladę" - mówi Mörixbauer. Bądź to, że zapomniałeś o zakupach i dlatego "najechałeś" na najbliższe najlepsze stoisko z kiełbaskami. Albo głodujesz w ciągu dnia i wieczorem robisz nalot na lodówkę i szufladę z przekąskami. "Jeśli znasz te sytuacje, możesz się przygotować i jesteś mniej narażony na wpadnięcie w pułapkę". Dziennik żywieniowy może pomóc w uzyskaniu przeglądu nawyków żywieniowych. Bardzo pomocne może być również posiadanie sojuszników, takich jak partner lub przyjaciele, którzy mogą cię wspierać i zachęcać, gdy utkniesz. W przypadku trudnych sytuacji, np. rodzinnych obiadów, można opracować strategie granic: Słowa takie jak "Dziękuję, było pyszne, ale teraz mam już dość!" przychodzą wtedy naturalnie. Jeśli grozi nawrót choroby, dozwolone są również sztuczki: "Jeśli masz ochotę na czekoladę, możesz spalić zapałkę i pomyśleć o niej: Czy naprawdę chcę teraz zjeść moją słodycz? Czy musi to być cała tabliczka, czy wystarczy jedno żebro?" sugeruje Mörixbauer. Kilka sekund "oświecenia" może pomóc Ci przekąsić mniej i naprawdę cieszyć się słodkim przysmakiem.