Istnieją różne podejścia terapeutyczne do problemów z erekcją. Lekarze pierwszego kontaktu i urolodzy sprawdzają następujące kryteria: Co jest przyczyną tego stanu? Ile lat ma pacjent? Jakie czynniki ryzyka są znane? Jakie są preferencje pacjenta? Po wyjaśnieniu tych czterech kryteriów, istnieją różne podejścia do leczenia dla mężczyzn. Celem jest zawsze leczenie przyczyny najpierw, jeśli to możliwe. Oznacza to również, że pacjenci wraz z lekarzem powinni krytycznie przyjrzeć się własnemu stylowi życia i zmienić wszelkie nawyki życiowe, które mają na niego wpływ. Partnerzy powinni być zaangażowani w leczenie. Dopiero gdy terapia przyczynowa nie przynosi poprawy, wskazane jest leczenie objawów. Oprócz terapii przyczynowej choroby podstawowej, zaburzenia erekcji można leczyć za pomocą leków. Najczęściej stosowaną grupą leków są tzw. inhibitory fosfodiesterazy 5 (inhibitory PDE-5), z których "niebieska pigułka" jest z pewnością najbardziej znanym lekiem. Substancje czynne zawarte w tych inhibitorach powodują, że naczynia krwionośne zaopatrujące penisa bardziej się rozszerzają, dzięki czemu poprawia się funkcja erekcji. Leki na receptę różnią się od siebie przede wszystkim początkiem działania (od 15 do 60 minut) i czasem trwania działania (od 30 minut do 6 godzin). Koszty tych leków mogą nie być pokrywane przez kasy chorych z powodu decyzji ustawodawcy. Do najczęstszych skutków ubocznych należą bóle głowy, niskie ciśnienie krwi i zaburzenia widzenia. Pacjenci z problemami z sercem w szczególności powinni mieć wykonane badanie kardiologiczne przed przyjęciem leku. W wyjątkowych przypadkach pacjenci nie reagują na inhibitory PDE-5. W takim przypadku należy sprawdzić poziom testosteronu. Szczególnie u młodszych pacjentów (poniżej 50 roku życia) problemy psychologiczne są możliwym czynnikiem wyzwalającym zaburzenia erekcji. Lekarze często stwierdzają, że może istnieć ścisły związek między zaburzeniami depresyjnymi a zaburzeniami erekcji; leki przeciwdepresyjne mają również negatywny wpływ na seksualność. Pomocna może być wtedy rozmowa z psychoterapeutą.