sobota, 20 sierpnia 2022

Im jesteśmy starsi, tym bardziej stajemy się wygodni?


Im jesteśmy starsi, tym bardziej stajemy się wygodni? Wcale nie! Coraz więcej osób odkrywa radość ze sportu w drugiej połowie życia. Jest ku temu wiele powodów - ale rodzaj sportu musi też odpowiadać danej osobie. Przedstawiamy kilka możliwości. Aktywność sportowa to nie tylko zabawa, ale także ewidentnie pozytywny wpływ na zdrowie i długość życia, zwłaszcza w starszym wieku. Ponieważ sport wzmacnia mięśnie i wspomaga koordynację, zmniejsza się ryzyko upadków i wypadków: seniorzy rzadziej wymagają opieki pielęgniarskiej i mogą dłużej i aktywniej cieszyć się swoim zmierzchem. Ale sport wzmacnia też układ odpornościowy i chroni naczynia krwionośne, dzięki czemu aktywni seniorzy są mniej narażeni np. na nowotwory, a także na zawał serca czy udar mózgu. Ci, którzy do późnej starości wypełniają swoje codzienne życie dużą ilością ruchu, zwiększają również swoją "mentalną" sprawność i zachowują sprawność w głowie. Badania wykazały, że ludzie mogą dzięki temu zmniejszyć ryzyko wystąpienia demencji. W zasadzie seniorzy mogą uprawiać niemal każdy rodzaj sportu, a także uprawiać swoją ulubioną dyscyplinę z przeszłości. Dzieje się tak dlatego, że wzorce ruchowe wyuczone w młodszych latach często mogą być nadal przywoływane w starszym wieku. Ci, którzy od dzieciństwa regularnie robili obchód po parku, mogą to robić także teraz. Są jednak takie sporty, które uprawiane nieprawidłowo mogą bardzo obciążać ciało i stawy, co często kończy się kontuzjami. Sporty typu jogging czy piłka, w których występują gwałtowne ruchy zatrzymania i krótkie, ale silne fazy wysiłku (na przykład piłka nożna czy ręczna) są więc mniej odpowiednie dla niewytrenowanych seniorów. Lepsze są wtedy sporty, które są łatwe dla stawów i delikatnie wzmacniają wytrzymałość, koordynację i siłę. Ważne jest również, aby były one łatwe do nauczenia się lub aby powrót do nich był nieskomplikowany. Seniorzy, którzy chcą uprawiać sport, zawsze powinni wcześniej skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub lekarzem medycyny sportowej. Dotyczy to zwłaszcza osób, które nie ćwiczyły przez długi czas lub mają problemy zdrowotne (na przykład cukrzycę, problemy z układem krążenia lub zapalenie stawów). Lekarz sprawdza stan zdrowia i sprawności fizycznej oraz udziela wskazówek, jaki rodzaj sportu odpowiada indywidualnym potrzebom i kondycji osobistej.