Naukowcy prowadzeni przez zespół z UT Southwestern Medical Center stworzyli model statystyczny w celu określenia norm dla typowych, wysokich lub niskich wskaźników krwawienia po tonsillektomii dziecięcej. Odkrycia, opublikowane w JAMA Otolaryngology-Head & Neck Surgery, mogą pomóc lekarzom i szpitalom poprawić wyniki trzeciej najczęstszej chirurgii dziecięcej w USA. W 2019 roku Fundacja American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery wydała zaktualizowane wytyczne dotyczące migdałków dziecięcych, w których zalecono, aby chirurdzy samodzielnie monitorowali wskaźniki krwawienia swoich pacjentów po tych procedurach. Ron Mitchell, profesor Otolaryngologii i Chirurgii Głowy i Szyi w UTSW oraz szef Otolaryngologii Dziecięcej, był głównym autorem tych wytycznych oraz obecnego badania. Chociaż powikłania po tonsillektomii są rzadkie, dr Johnson powiedział, że nadmierne krwawienie jest jednym z najczęstszych i jest często uważane za czynnik w bardzo niewielu zgonów związanych z tą operacją. Zmiana wytycznych była znaczącym krokiem w kierunku poprawy bezpieczeństwa tonsillektomii, powiedział, ale lekarze napotkali znaczącą przeszkodę w ich skutecznym stosowaniu. Nie istniały żadne standardy informujące lekarzy, czy ich osobiste lub instytucjonalne wskaźniki krwawienia są uważane za normalne, wysokie czy niskie. Aby opracować standardy prawdopodobieństwa, dr Johnson i jego koledzy zebrali dane z bazy danych Pediatric Health Information System, prowadzonej przez Children's Hospital Association, która zawiera niezidentyfikowane informacje o pacjentach obejmujące pobyty w szpitalach, operacje ambulatoryjne, wizyty na oddziale ratunkowym i dane pacjentów z oddziałów obserwacyjnych z ponad 49 szpitali dziecięcych w USA, działających na zasadzie not-for-profit. Badaczy interesowały przede wszystkim dane dotyczące pacjentów, którzy zgłosili się na oddział ratunkowy lub zostali ponownie przyjęci do szpitala z powodu krwawienia po tonsillektomii - co jest oznaką, że ich krwawienie po zabiegu zostało uznane za nadmierne. Badacze zebrali dane demograficzne dotyczące tych pacjentów, a także historie medyczne. Po stratyfikacji wskaźników krwawienia dla tych instytucji na percentyle, zespół stwierdził, że mediana prawdopodobieństwa krwawienia wśród wszystkich pacjentów wynosiła 1,97%. Najniższy wskaźnik wynosił nieco ponad 1%, a najwyższy, w 99. percentylu, wynosił 6,4%. Zmienne związane ze zwiększonym wskaźnikiem krwawienia po tonsillektomii obejmowały wiek młodzieńczy (powyżej 12 lat), latynoskie pochodzenie etniczne, zamieszkiwanie w stosunkowo zamożnym ZIP oraz otyłość. Dr Johnson podkreślił, że badanie nie uwzględniało techniki chirurgicznej ani wielu dostępnych narzędzi do wykonywania tonsillektomii. Różne szkolenia chirurgów mogą również wpływać na wyniki, zmienna, która jest trudna do uchwycenia, powiedział. Dr Johnson podkreślił jednak, że technika może nie być winna wyższym wskaźnikom krwawienia, ponieważ wiele czynników poza kontrolą chirurga przyczynia się do ryzyka, w tym wiek pacjenta lub inne choroby współistniejące. "Ten model stanowi przydatny punkt wyjścia, aby pomóc chirurgom krytycznie spojrzeć na ich własne wskaźniki krwawienia i pomóc im zrozumieć, dlaczego to powikłanie może wystąpić" - powiedział dr Johnson. Inni badacze UTSW, którzy przyczynili się do tego badania to Dylan R. Beams, Stephen R. Chorney, Yann-Fuu Kou, Felicity Lenes-Voit, Seckin Ulualp i Christopher Liu. Dr Johnson posiada tytuł profesora otolaryngologii dziecięcej im. Beth i Marvina C. "Cub" Culbertsona. Pełni również funkcję dyrektora Kliniki Pediatrii Głosu/FEES w Children's Medical Center w Dallas. Dr Mitchell pełni funkcję Williama Becknera, M.D., Distinguished Chair in Otolaryngology. Badanie zostało sfinansowane przez Beth i Marvina "Cub" Culbertson Endowment w UTSW's Department of Otolaryngology-Head and Neck Surgery.