Wyjątkowe w zapachach jest również to, że zmysł węchu jest jedynym zmysłem, który może dostarczyć nam informacji o przeszłości. Obrazy lub dźwięki ostatecznie znikają wraz z przekaźnikiem tych bodźców. Zapachy jednak mogą utrzymywać się w danym miejscu nawet wtedy, gdy źródło zapachu już dawno zniknęło. Jeśli osobnik doświadczył niebezpieczeństwa w danym miejscu, a następnie odczuwa stres i ucieka z sytuacji, wydzielane przez niego zapachy stresu mogą ostrzec potomstwo przed możliwym niebezpieczeństwem. Zapachy nie kłamią! Możemy się uśmiechać, gdy w rzeczywistości jesteśmy smutni lub niespokojni, ale nie możemy emitować zapachowych sygnałów radości, gdy jesteśmy niewygodni i zestresowani. Jeśli więc ludzie kierowali się takimi sygnałami od swoich bliźnich, mogli być pewni, że są one autentyczne. Zapachy gwałtownie wyzwalają w nas emocje, przeżywamy je na wylot, nie jesteśmy w stanie kontrolować emocji. Zapach bliskiej osoby sprawia, że jesteśmy szczęśliwi, nawet jeśli tej osoby w danej chwili nie ma. Nasze doznania węchowe są silnie związane z naszymi uczuciami i często skłaniają nas do działania: W przypadku dobrych zapachów chcemy się coraz bardziej zbliżyć do źródła zapachu; w przypadku złych zapachów, takich jak zgniłe jaja, czujemy wstręt i chcemy się jak najszybciej oddalić. Dzięki tej właściwości zmysł węchu pomaga nam przetrwać: Wskazuje na ogień i pożary, informuje o zepsuciu się żywności. Zapachy chronią nas przed niebezpieczeństwem z taką bezpośredniością, że nie możemy przed nimi uciec.