W ten sposób łatwiej jest mężowi powiedzieć Ci o swoim problemie. Ważne: Nie reaguj w przerażeniu czy smutku. Litość nie pomaga! Należy po prostu pokazać partnerowi, że potrafisz sobie wyobrazić, jak on się teraz czuje. Na przykład: "Ojej, a to się dzieje z takim wspaniałym facetem jak ty. Znając ciebie, założę się, że myślisz, że świat się kończy. Ale my to naprawimy! Myślę, że wielu mężczyzn ma ten problem - i można coś z tym zrobić." Jeśli mężczyzna regularnie ma problemy z erekcją, zdecydowanie powinien udać się do urologa lub androloga. Przyczyny zaburzeń erekcji są liczne i różnorodne i wymagają wyjaśnienia. Specjalistę w pobliżu można znaleźć na przykład tutaj. Kasa chorych może również podać nazwiska lekarzy w pobliżu miejsca zamieszkania. Jednak wielu mężczyzn ma trudności z pójściem do lekarza. Możesz pomóc swojemu partnerowi, dowiadując się wcześniej wspólnie, na ile taka wizyta jest naprawdę nieszkodliwa. Tutaj możesz przeczytać o tym, co dokładnie dzieje się podczas konsultacji. Zobaczysz: Naprawdę nie ma powodów do ekscytacji. Zaproponuj mężowi, że umówi się za niego na wizytę, a także będzie mu towarzyszył na konsultacjach. Bardzo możliwe, że Twoja "pomoc" znacznie ułatwi mu sprawę. Jeśli woli iść sam - to też dobrze! Nie zapominaj: Reprymendy tylko pogarszają sprawę. Jeśli lekarz zdiagnozował u Twojego partnera "zaburzenia erekcji", istnieje wiele różnych opcji leczenia. To, który z nich jest najlepszy dla Pani męża, zależy od jego indywidualnego stanu zdrowia. Nie ma znaczenia, czy lekarz przepisze terapię testosteronową, środek poprawiający sprawność seksualną czy "tylko" zmianę stylu życia (zdrowsze odżywianie, więcej ćwiczeń): Bardzo ważna jest konsekwencja w leczeniu. Wspieraj swojego męża w jego zamiarze, aby naprawdę przejść przez terapię! Możesz na przykład przypominać mu o stosowaniu leku i/lub co jakiś czas pytać o zmiany w objawach lub ewentualne skutki uboczne. Trzymaj się z nim!