środa, 4 maja 2022

Przynajmniej przejściowo dysfunkcja seksualna występuje u bardzo wielu kobiet


Przynajmniej przejściowo dysfunkcja seksualna występuje u bardzo wielu kobiet - dokładnie nie wiadomo, u ilu. Nierzadko zdarza się, że dysfunkcje seksualne kobiet mają przyczyny psychologiczne. Takie tzw. czynnościowe zaburzenia seksualne mogą być objawem np. depresji. Strach przed ciążą lub chorobą przenoszoną drogą płciową może również prowadzić do problemów seksualnych. Wiele kobiet odczuwa również silną presję na wykonanie i obawy związane z własną seksualnością. W leczeniu dysfunkcji seksualnych u kobiet można stosować różne metody, takie jak poradnictwo seksualne, terapia seksualna, psychoterapia, leki. Dysfunkcja seksualna jest często wynikiem lub wyzwalaczem problemów w związku. Wskazane jest zatem zaangażowanie w terapię partnera kobiety: Terapeuta między innymi wyjaśnia parze, jak dochodzi do takich zaburzeń. Stara się też odebrać ewentualne lęki i presję na występy. Terapia koncentruje się na umożliwieniu parze ponownego prowadzenia przyjemnego życia seksualnego. Dysfunkcje seksualne u kobiet mogą mieć również przyczyny fizyczne: Taka tzw. dysfunkcja seksualna może być np. spowodowana stanami zapalnymi wewnętrznych lub zewnętrznych narządów płciowych (np. zapalenie jajników, zapalenie pochwy), bliznowaceniem lub suchością pochwy w okresie menopauzy i po niej (klimakterium), która prowadzi do bólu podczas stosunku płciowego (dyspareunia). Jeśli te problemy mogą być skutecznie leczone, ból, a tym samym dysfunkcja seksualna zwykle znikają. Warto więc szukać pomocy w przypadku dysfunkcji seksualnych. Zaufana relacja z leczącym Cię ginekologiem może pomóc obniżyć próg zahamowania i poruszyć temat otwarcie i bez obaw. Jeśli obciążenie psychiczne jest duże, przydatna może być również rozmowa z psychologiem lub psychoterapeutą. Bardzo rzadko zdarza się, że dysfunkcja seksualna utrzymuje się na stałe - i zazwyczaj tylko w przypadku pewnych czynników wyzwalających, takich jak ciężki uraz psychiczny lub przyczyny fizyczne, których nie można odpowiednio leczyć. Co do zasady, niechęć seksualna nie jest automatycznie patologią czy oznaką zaburzonej relacji pary. Jednak w przypadku wątpliwości lub gdy dysfunkcje seksualne obciążają nas emocjonalnie, warto porozmawiać z lekarzem rodzinnym lub ginekologiem. On lub ona może dotrzeć do sedna przyczyn i, jeśli to konieczne, dać ci nazwisko osoby kontaktowej do poradnictwa seksualnego.