środa, 4 maja 2022

Wpływ żeńskiego hormonu płciowego estrogenu na funkcje seksualne


Wpływ żeńskiego hormonu płciowego estrogenu na funkcje seksualne jest złożony. Chociaż niski poziom estrogenów i zanikowe ściany pochwy u starszych kobiet powodują mniejsze gromadzenie się krwi w podbrzuszu, gdy kobieta nie jest stymulowana, kobiety po 50 roku życia reagują równie silnie na stymulację seksualną, jak młodsze kobiety ze znacznie wyższym poziomem estrogenów. Po stymulacji łechtaczka, wargi sromowe i pochwa zmieniają się tak samo jak u młodszych kobiet w wyniku zwiększonego ukrwienia. Jednak aż 40 % starszych kobiet cierpi na cienką, suchą śluzówkę pochwy z powodu braku estrogenów, co również negatywnie wpływa na ich funkcje seksualne. Neuroprzekaźnik dopamina i niewielkie ilości męskiego hormonu płciowego testosteronu wydają się wpływać na reakcję seksualną. Znaczenie tego odkrycia jest jednak niejasne. Istnieje niewielka korelacja między subiektywnym pobudzeniem seksualnym a fizjologicznym pobudzeniem seksualnym. Z obniżonym subiektywnym pobudzeniem związane są różne czynniki: może to być rozproszenie uwagi (myśli są gdzie indziej i nie dotyczą seksu), negatywne oczekiwania po wcześniejszych złych doświadczeniach seksualnych, lęk seksualny, zmęczenie i depresja. Partner, który ma problemy z satysfakcją seksualną, stres, problemy z zajściem w ciążę, wieloletni związek pary ("wszystko jest rutyną") - to czynniki związane ze zmniejszonym pożądaniem seksualnym. Następstwa napaści seksualnej lub fizycznej mogą powodować problemy seksualne zarówno krótko po niej, jak i wiele lat później. Odpowiednio zdolność do pobudzenia jest wzmocniona, jeśli przeszłe i obecne zdrowie psychiczne jest stabilne, dobrze kontrolujesz własne emocje i masz dobry obraz siebie, masz dobre doświadczenia seksualne z przeszłości i pozytywne uczucia wobec partnera. Leki takie jak nowe leki przeciwdepresyjne (SSRI) i doustne środki antykoncepcyjne ("pigułka") mają u niektórych kobiet negatywny wpływ na seksualność. To samo wydaje się być prawdziwe w przypadku niektórych leków na ciśnienie krwi (beta-blokery). Wiele chorób ma negatywny wpływ na seksualność: na przykład stwardnienie rozsiane, choroby nerek, cukrzyca, choroby układu nerwowego i nowotwory. To samo dotyczy operacji w obrębie brzucha, bolesnych blizn, np. po episiotomii, chorób zewnętrznych narządów płciowych oraz przedwczesnej menopauzy, np. w wyniku chemioterapii.