Starzenie się jest procesem całkowicie naturalnym. Od 40 roku życia funkcje narządów pogarszają się o około 10% na dekadę. Proces ten wpływa również na narządy płciowe. U mężczyzn produkcja hormonów stopniowo spada w podobny sposób jak u kobiet i dochodzi do niedoboru testosteronu i DHEA. Niedobór testosteronu wpływa na seksualność starzejącego się mężczyzny, ponieważ ten hormon płciowy jest niezbędny do wielu procesów centralnych i obwodowych podczas erekcji. Na przykład testosteron jest odpowiedzialny za homeostazę mięśni gładkich jamistych. W przypadku niedoboru hormonów lub ich zmniejszonej produkcji penis kurczy się. Jednak zaburzenia męskich funkcji seksualnych nie ograniczają się do zaburzeń erekcji. Jeszcze częstszym zjawiskiem jest ejaculatio praecox i zmniejszona objętość ejakulatu, a także spadek intensywności wytrysku i orgazmu. Wielu mężczyzn cierpi również na zaburzenia libido i pobudzenia. Problemy te będą coraz bardziej widoczne w najbliższej przyszłości, ponieważ w krajach uprzemysłowionych w ciągu najbliższych 20 lat 30% wszystkich mieszkańców będzie miało ponad 60 lat. Jednocześnie pragnienie czerpania radości z życia w starszym wieku jest wyższe niż kiedykolwiek wcześniej, a pewność siebie, pielęgnacja ciała, sport i atrakcyjność mają wysoki priorytet wśród współczesnych starszych ludzi. I odwrotnie, zaburzenia w tych obszarach mają wyjątkowo silny wpływ na samopoczucie: na przykład 60% wszystkich zaburzeń depresyjnych u mężczyzn wynika z zaburzeń erekcji, a połowa mężczyzn po 50. roku życia cierpi z powodu ograniczenia funkcji seksualnych. Badania pokazują, że to ograniczenie jest nadal postrzegane jako przeszkadzające w starszym wieku: w końcu 71% osób po 70. roku życia jest nadal aktywnych seksualnie w taki czy inny sposób. Jednak nie każda impotencja wymaga leczenia, decydującym czynnikiem jest stopień cierpienia.