To, jakie leczenie rozważy się w przypadku łagodnego powiększenia gruczołu krokowego, zależy przede wszystkim od tego, jak uciążliwe są objawy, czy występują powikłania, takie jak częste zakażenia układu moczowego - i nie tylko od tego, jak ocenia się zalety i wady leczenia. Możliwości leczenia obejmują: aktywne monitorowanie objawów: Jeśli objawy są łagodne i nie ma powikłań, może wystarczyć zmiana codziennej rutyny i udanie się na badania kontrolne mniej więcej raz w roku. Ta strategia wystarcza dla około 30 na 100 mężczyzn, którzy szukają porady medycznej dla powiększonej prostaty. Środki ziołowe: Istnieje kilka leków ziołowych, które mają złagodzić objawy BPH i są dostępne bez recepty. Jednak większość z tych środków nie została dobrze zbadana. Inne nie wykazały żadnego wpływu na objawy prostaty. Dlatego Niemieckie Towarzystwo Urologiczne nie zaleca ich regularnie do leczenia. Leki: Około 70 na 100 mężczyzn, którzy szukają porady lekarskiej w związku ze swoimi objawami, decyduje się na przyjmowanie leków. Najczęściej stosowany jest lek tamsulozyna. Rozluźnia mięśnie prostaty i pęcherza, ułatwiając oddawanie moczu. Chirurgia w celu zmniejszenia rozmiaru prostaty: Do usunięcia lub zniszczenia tkanki prostaty można zastosować różne techniki chirurgiczne. Możliwe powody operacji to zatrzymanie moczu, powtarzające się infekcje i ciężkie objawy, których nie można złagodzić w żaden inny sposób. Niektórzy mężczyźni podejmują świadomą decyzję o operacji po rozważeniu zalet i wad różnych opcji leczenia. Częstym skutkiem ubocznym operacji są problemy z wytryskiem. Nietrzymanie moczu lub zaburzenia erekcji występują rzadko. Problemy z prostatą zwykle rozwijają się stopniowo przez kilka lat. Jeśli zmiany następują powoli, łatwiej jest się do nich dostosować. Mimo to wielu mężczyzn odczuwa dyskomfort i wstyd, gdy muszą coraz częściej chodzić do toalety i mają problemy związane z narządami płciowymi. Skargi nie oznaczają jednak, że życie miłosne poszkodowanych mężczyzn i ich partnerek nie może być już spełnione. Ważne jest, aby otwarcie rozmawiać o zmianach związanych z wiekiem i wspólnie rozważać strategie, które ułatwiają pogodzenie się z nimi.