Analogicznie do zmiany wyglądu zewnętrznego, narządy wewnętrzne również podlegają zmianom w ciągu życia. W przypadku prostaty proces ten rozpoczyna się między 30 a 40 rokiem życia i nosi nazwę łagodnego przerostu gruczołu krokowego (BPH). Dokładna przyczyna tego procesu powiększania nie jest znana. Z pewnością jednak istotny udział ma hormon płciowy - testosteron. Chociaż jeden na dwóch mężczyzn w wieku 50 lat ma powiększoną prostatę, problem ten narasta wraz z wiekiem. W wieku 90 lat prawie każdy jest dotknięty tym problemem. Z jednej strony powiększona prostata powoduje zwężenie tylnej części cewki moczowej, która przebiega przez prostatę. Natomiast wrażliwe dno pęcherza i ujście pęcherza są uniesione przez prostatę znajdującą się bezpośrednio pod nim. Zwężenie drogi odpływu powoduje osłabienie strumienia moczu. Inne objawy to trudności w rozpoczęciu oddawania moczu, zacinanie się i dryblowanie. Ostatecznie mogą tworzyć się resztki moczu. Ponieważ proces ten zachodzi bardzo powoli, wiele osób przez długi czas nie czuje się nim zaniepokojona. Z czasem pęcherz moczowy, a w dalszym przebiegu także nerki, mogą zostać trwale uszkodzone przez zaburzenie oddawania moczu. Oprócz tych objawów obturacyjnych występują również objawy podrażnieniowe w postaci moczu: Częste oddawanie moczu zazwyczaj tylko małymi porcjami, parcie na mocz i oddawanie moczu w nocy, a nawet nietrzymanie moczu to typowe objawy. Wielu mężczyzn ma mieszany obraz tych obstrukcyjnych i podrażnieniowych problemów. Kontrola u lekarza jest wskazana, gdy występuje parcie na mocz, gdy pojawia się uczucie zalegania moczu lub najpóźniej, gdy dochodzi do zakażenia dróg moczowych lub zatrzymania moczu.