Choroby fizyczne - zwłaszcza jeśli dotyczą brzucha - prowadzą czasem do przejściowych zaburzeń w zdolności do przeżywania seksualności. W przypadku trwałych następstw dla ciała (np. po operacjach) nierzadko dochodzi do osłabienia pewności siebie u kobiet, ale czynnik psychologiczny odgrywa wtedy również znaczącą rolę. W niektórych chorobach (np. ciężkich chorobach psychicznych) zaburzenia seksualności mogą być również objawem choroby, podobnie jak w różnych chorobach neurologicznych czy metabolicznych, chorobach układu krążenia czy cukrzycy. Leki mogą również prowadzić do dysfunkcji seksualnych (np. leki przeciwdepresyjne, leki na ciśnienie krwi itp.); w ulotce dołączonej do opakowania zazwyczaj znajdują się informacje na ten temat. W pewnych okolicznościach należy podjąć próbę zmiany leku. Podobnie jak mężczyźni, również kobiety mogą być aktywne seksualnie do późnej starości. Ze względu na odmienne warunki fizyczne, zmiany związane z wiekiem (takie jak dłuższy czas do wystąpienia pobudzenia) nie są tak oczywiste u kobiet i nie prowadzą tak szybko do poczucia porażki. Zaburzenia seksualności wynikające ze zmian związanych z wiekiem (także u partnera) można kompensować innymi technikami, stosowaniem środków wspomagających (np. wibratorów), większą czułością, przeżywaniem fantazji i odwagą "spróbowania czegoś nowego". Jednym z problemów jest jednak to, że kobiety w podeszłym wieku często nie mają już partnera seksualnego, np. jeśli mąż jest chory lub zmarł. W tym przypadku masturbacja jest alternatywą nawet w starszym wieku - poczucie winy czy wstyd są zupełnie nieuzasadnione. Absolutnie. Często partner całkiem nieświadomie tworzy dużą "presję na wykonanie" w relacji seksualnej i ta presja może potem prowadzić do ponownego wzmocnienia problemów. Tak więc samo zajęcie się problemem może zdjąć wiele napięcia, czasem nawet całkowicie znormalizować relację seksualną. Otwarta rozmowa pozwala również lepiej poznać seksualne pragnienia i fantazje drugiej osoby, co z kolei często prowadzi do ożywienia związku. Zajęcie się takim problemem może kosztować wiele wysiłku - ale nie zajęcie się nim, skrytość itp. jest w prawie każdym przypadku dużo bardziej stresujące dla związku na dłuższą metę.