W przypadku niedoborów hormonów, leków i chorób niezbędne jest wsparcie medyczne. Przede wszystkim tylko lekarz może dokładnie określić, czy faktycznie mamy do czynienia z niedoborem hormonów, czy z innym czynnikiem. Jednak to, czy ten czynnik rzeczywiście odpowiada za niechęć seksualną, rzadko może stwierdzić lekarz. Nie ma testu, który mógłby potwierdzić połączenie ponad wszelką wątpliwość. Niemniej jednak można wysunąć silne podejrzenie. W końcu lekarz może zalecić konkretne leczenie lub środki, np. zmianę leków. W idealnym przypadku powróci pożądanie seksualne. Jeśli pożądanie seksualne pozostaje, należy sprawdzić inne czynniki lub przetestować inne metody leczenia. Ze względu na wiele czynników osobistych i psychologicznych, kobiety dotknięte chorobą muszą intensywnie zmagać się z własnymi uczuciami i myślami. Jeśli są problemy w związku, dotyczy to obu partnerów ze szczegółowymi i szczerymi rozmowami. W zależności od sytuacji może wystarczyć rozpoznanie własnych uczuć i myśli, a więc samodzielna praca nad nimi. Może również zdziałać cuda w partnerstwie, jeśli obie strony rozmawiają ze sobą i omawiają ewentualne problemy. W przypadku wyraźnych lub złożonych lęków, traumatycznych przeżyć lub niejasnych problemów psychologicznych może być konieczne skorzystanie z profesjonalnej pomocy. Nie jest łatwo rozpoznać i zaakceptować własne uczucia i problemy. Nawet w znanym środowisku, jakim jest związek partnerski, często trudno jest o tym mówić. W tym momencie może pomóc rozmowa z terapeutą. W zależności od sytuacji, terapia z partnerem lub bez niego może pomóc w odzyskaniu pożądania seksualnego.