Klasyczne chirurgiczne powiększenie penisa, jeśli wziąć pod uwagę wydłużenie, zajmuje się jedynie restrukturyzacją zawieszenia penisa na kości miednicy. Z jednej strony oznacza to, że przy założeniu wykwalifikowanego chirurga jest to zabieg bezpieczny i nieszkodliwy, który nie upośledza funkcji penisa i zdolności rozrodczych, ale też, że nie należy oczekiwać nadmiernych efektów, takich jak podwojenie długości penisa. Nowoczesne powiększanie penisa należy wyraźnie odróżnić od starożytnych technik, które zajmowały się jedynie więzadłem z przodu skóry brzucha. Przecięcie więzadła prowadzi do zwiększenia długości tylko wtedy, gdy penis jest wiotki. Niestety, te techniki są stosowane do dziś i pacjent widzi tańszą cenę, ale nie zdaje sobie sprawy z dramatycznej różnicy. Niestety dowiadują się o tym dopiero po operacji, gdy brakuje wyniku. W uproszczeniu, tak aby laik medyczny mógł to sobie wyobrazić, od ponad 20 lat opisujemy to w taki sposób, że penis jako narząd całkowity jest w połowie na zewnątrz ciała (co pacjent na ogół nazywa swoim penisem), a w połowie wewnątrz ciała. W operacji wydłużania zmieniamy relację między wnętrzem a zewnętrzem za pomocą specjalnej techniki chirurgicznej i bez użycia jakichkolwiek materiałów obcych. Innymi słowy, dodajemy coś na zewnątrz. To ile, zależy od tego, ile pacjent przyniesie ze sobą. Niestety, nie da się tego zwizualizować przed operacją, przynajmniej nie w taki sposób, by można było z tego wywnioskować jakiekolwiek znaczenie dla wyniku. Jeśli operacja jest przeprowadzona prawidłowo, wyniki to zwykle od 3 do 6 cm wydłużenia.