Bardzo niewielu mężczyzn z własnej woli szuka porady u lekarza, gdy nie odczuwa pożądania seksualnego. Często wizyta u lekarza rodzinnego jest inicjowana przez partnera. Po wstępnym badaniu lekarz ogólny może skierować pacjenta do specjalisty z zakresu psychoterapii, urologii lub andrologii. W celu ustalenia zaburzenia apetytu seksualnego i jego podłoża ważna jest szczegółowa anamneza seksualna (pytanie o relacje w parze, życie seksualne itp. Pierwszym krokiem jest szukanie możliwych przyczyn fizycznych. Wszelkie inne dolegliwości, które na pierwszy rzut oka wydają się nie mieć nic wspólnego z brakiem chęci, mogą stanowić cenną wskazówkę. Do najważniejszych metod diagnostycznych w przypadku utraty libido należą: badania urologiczne badania krwi diagnostyka ewentualnych chorób przewlekłych i zaburzeń hormonalnych W przypadku zaburzeń apetytu seksualnego, w dalszym toku leczenia należy uwzględnić również:partnera:w - nawet jeśli jest to przyczyna fizyczna. Jeśli nie ma fizycznej przyczyny, lekarz może skierować pacjenta do lekarza specjalisty lub terapeuty. Terapeuci zwykle zaczynają od pytania samego pacjenta o możliwe psychologiczne, społeczne lub fizyczne przyczyny pożądania seksualnego. W razie potrzeby można również skonsultować się z partnerem pacjenta. W celu zdiagnozowania problemu specjaliści mogą wykorzystać testy psychometryczne, takie jak kwestionariusze oraz inne metody diagnostyczne stosowane w psychoterapii, a także wywiady pogłębione.