Aby upamiętnić Światowy Dzień Stwardnienia Rozsianego (SM), rozmawialiśmy z dr Cameronem McAlpine, adiunktem medycyny i neurologii w Icahn School of Medicine na Mount Sina, o jego najnowszych badaniach, które miały na celu lepsze zrozumienie białek i sygnałów, które działają jako posłańcy między komórkami mózgu i komórkami odpornościowymi w stwardnieniu rozsianym. Czy możesz się przedstawić i opowiedzieć nam o swoim doświadczeniu zawodowym? Jestem dr Cameron McAlpine, adiunkt medycyny i neurologii w Icahn School of Medicine w Mount Sinai w Nowym Jorku. Ukończyłem studia doktoranckie na Uniwersytecie McMaster w Kanadzie i szkolenie podoktoranckie w Massachusetts General Hospital i Harvard Medical School w Bostonie, USA. Moje laboratorium bada stany zapalne w mózgu i sposób, w jaki mózg komunikuje się z układem odpornościowym w chorobach neurodegeneracyjnych. Stwardnienie rozsiane to trwająca całe życie choroba atakująca mózg i rdzeń kręgowy. Jaka jest patofizjologia stwardnienia rozsianego i co wcześniej wiedziano o immunologicznej naturze tej choroby? Stwardnienie rozsiane jest chorobą autoimmunologiczną i zapalną ośrodkowego układu nerwowego, w tym mózgu i rdzenia kręgowego. Charakteryzuje się zmianami zapalnymi w mózgu i rdzeniu kręgowym złożonymi z komórek odpornościowych, które migrowały do tych miejsc z krwi i innych miejsc w organizmie. Chociaż wiemy, że zarówno mózg, jak i komórki odpornościowe są ważne dla postępu stwardnienia rozsianego, sposoby, w jakie komórki te komunikują się ze sobą, są słabo poznane. Na jakie pytania związane ze szlakami lub białkami zaangażowanymi w tę chorobę starałeś się odpowiedzieć? Rola różnych typów komórek mózgowych i odpornościowych była szeroko badana w stwardnieniu rozsianym. Nie wiedzieliśmy jednak, w jaki sposób komórki te komunikują się ze sobą, aby koordynować swoje funkcje i biologię. Staraliśmy się lepiej zrozumieć białka i sygnały, które działają jako przekaźniki między komórkami mózgu i komórkami odpornościowymi w stwardnieniu rozsianym. Czy mógłbyś krótko opisać, w jaki sposób przeprowadziłeś swoje badania i opisać ich główne wyniki? Badaliśmy mózgi pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i wykorzystywaliśmy mysie modele tej choroby. Odkryliśmy, że białko zapalne zwane interleukiną-3 (IL-3) było podwyższone w mózgach osób ze stwardnieniem rozsianym w porównaniu do zdrowych osób z grupy kontrolnej, a kiedy zablokowaliśmy sygnalizację IL-3 w mysich modelach stwardnienia rozsianego, objawy kliniczne, stan zapalny i zmiany w rdzeniu kręgowym u myszy uległy poprawie. Następnie odkryliśmy, że IL-3 jest produkowana przez komórki mózgowe zwane astrocytami i komórki odpornościowe zwane limfocytami T. Co więcej, odkryliśmy, że IL-3 sygnalizuje lub komunikuje się z innymi komórkami mózgu i komórkami odpornościowymi zwanymi mikroglejem i makrofagami, przeprogramowując je na bardziej zapalne i pogarszające chorobę. Nasza praca zidentyfikowała IL-3 jako kluczowy przekaźnik między komórkami mózgu i komórkami odpornościowymi, który pogarsza stwardnienie rozsiane poprzez wywoływanie stanu zapalnego. Twoja praca zidentyfikowała sygnalizację IL-3 jako potencjalnie obiecujący nowy cel terapeutyczny. Co to może oznaczać dla przyszłości leczenia stwardnienia rozsianego? Obecnie na stwardnienie rozsiane nie ma lekarstwa. Nasze dane sugerują, że przyszłe badania powinny sprawdzić, czy blokowanie sygnalizacji IL-3 jest skuteczną strategią terapeutyczną w celu ograniczenia objawów klinicznych i patologii SM. IL-3 jest również powiązana z wieloma zaburzeniami, takimi jak choroba Alzheimera. W jaki sposób twoje odkrycia mogą wpłynąć na medyczne zrozumienie i leczenie innych chorób? Dowiadujemy się, że IL-3 odgrywa wiele ról w mózgu. Nasze laboratorium wykazało wcześniej, że IL-3 odgrywa ważną rolę w chorobie Alzheimera, a teraz ujawniamy jej funkcję w stwardnieniu rozsianym. Potrzebne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć, w jaki sposób IL-3 i stan zapalny wpływają na mózg i jak możemy modulować sygnalizację IL-3 w celu poprawy chorób neurodegeneracyjnych. Tematem przewodnim Światowego Dnia Stwardnienia Rozsianego 2020-3023 są "połączenia", które mają na celu budowanie więzi społecznych, więzi z samym sobą i połączeń z wysokiej jakości opieką. Jak ważne dla naukowców jest nawiązywanie kontaktów ze społecznościami, na które badania i odkrycia będą miały bezpośredni wpływ? Nawiązywanie kontaktów z ludźmi i społecznościami ma kluczowe znaczenie dla badaczy i naukowców. Dokonano wielu ekscytujących odkryć i ważne jest, aby komunikować i wyjaśniać te odkrycia wszystkim osobom dotkniętym stwardnieniem rozsianym. Temat "połączenia" jest szczególnie odpowiedni dla badań prowadzonych w moim laboratorium. Badamy połączenia między komórkami i sposób, w jaki komunikują się one ze sobą. Ważne jest, aby zrozumieć i wspierać połączenia - od komórek po społeczności!