W niedawnym badaniu opublikowanym w Morbidity and Mortality Weekly Report zbadano różnice w zapadalności na ospę wietrzną na obszarach wiejskich i miejskich w Stanach Zjednoczonych (USA). Amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) odnotowały ponad 29 000 przypadków ospy wietrznej w okresie od maja do grudnia 2022 r., głównie wśród dorosłych mężczyzn cispłciowych, którzy niedawno mieli kontakt seksualny z mężczyznami. Różnice między miastem a wsią w zakresie zdrowia i diagnostyki ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) i innych zakażeń przenoszonych drogą płciową są dobrze znane. W niniejszym badaniu naukowcy przeanalizowali różnice w częstości występowania ospy wietrznej w miastach i na obszarach wiejskich w USA. Jurysdykcyjne wydziały zdrowia zgłosiły dane dotyczące prawdopodobnych i potwierdzonych przypadków ospy wietrznej. W badaniu wykorzystano dane z Krajowego Systemu Nadzoru nad Chorobami Podlegającymi Zgłaszaniu (National Notifiable Disease Surveillance System) lub znormalizowanego formularza zgłoszenia przypadku. Miejskość została zdefiniowana przy użyciu schematu klasyfikacji miejsko-wiejskiej National Center for Health Statistics. Poziomy miejskości obejmowały duże obrzeża, duże centrum, średnie i małe dla hrabstw metropolitalnych lub miejskich oraz niemetropolitalne i mikropolitalne dla hrabstw niemetropolitalnych lub wiejskich. Poziomy mikropolitalne i pozamiejskie zostały połączone w jedną grupę wiejską ze względu na małą liczbę przypadków. Oszacowano zachorowalność na ospę wietrzną na każdym z tych pięciu poziomów miejskości. Analizę ograniczono do osób w wieku 15-64 lat, ponieważ większość przypadków (97,8%) znajdowała się w tej grupie wiekowej oraz w celu ograniczenia błędu systematycznego wynikającego ze zróżnicowanego rozkładu wieku. Szacunki zostały podzielone według płci, rasy lub pochodzenia etnicznego i miesiąca. Obliczono współczynniki ryzyka i 95% przedziały ufności między grupami. Większość pacjentów (71%) pochodziła z dużych centralnych okręgów miejskich, a tylko 1,5% odnotowano na obszarach wiejskich. Mediana wieku i rozkład przypadków według grup wiekowych były porównywalne na różnych poziomach miejskości. Ponad 95% przypadków w dużych ośrodkach miejskich i 94,7% na obszarach wiejskich dotyczyło mężczyzn cispłciowych. Kobiety cispłciowe stanowiły odpowiednio 2,3% i 4,6% przypadków ospy w dużych centralnych obszarach miejskich i wiejskich. Warto zauważyć, że rozkład etniczny i rasowy ospy wietrznej różnił się w zależności od miejskości. Latynosi stanowili około 34% i 26% odpowiednio w dużych centralnych i peryferyjnych okręgach miejskich, w porównaniu do 14,3% w małych obszarach miejskich i 15,1% na obszarach wiejskich. Więcej przypadków odnotowano wśród osób rasy białej na obszarach wiejskich i w małych miastach niż w innych powiatach. Przypadki ospy wśród osób rasy czarnej wahały się od 30% do 40% w dużych centralnych i peryferyjnych obszarach miejskich. Liczba przypadków ospy wietrznej w innych grupach etnicznych i rasowych była ograniczona, więc nie oszacowano związku z miejskością. Ogólna zapadalność na ospę wietrzną wynosiła 13,5 przypadków na 100 000; jednak szacunki różniły się w zależności od miejskości, przy czym najwyższa była w dużych centralnych obszarach miejskich i wynosiła 30,6 przypadków na 100 000, a następnie w dużych peryferyjnych obszarach miejskich, średnich obszarach miejskich, małych obszarach miejskich i obszarach wiejskich. Co więcej, zachorowalność na ospę wietrzną osiągnęła szczyt na wszystkich poziomach miejskości w sierpniu, a następnie spadła. Zapadalność na ospę wietrzną wyniosła 27,2 i 0,7 przypadków na 100 000 odpowiednio wśród mężczyzn i kobiet cispłciowych. Najwyższe wskaźniki wśród cispłciowych mężczyzn i kobiet występowały w dużych centralnych okręgach miejskich; wskaźniki były niższe w małych okręgach miejskich. Zachorowalność na ospę wietrzną była wyższa wśród mężczyzn cispłciowych niż wśród kobiet cispłciowych na wszystkich poziomach miejskości, z najwyższą różnicą w zachorowalności w dużych centralnych powiatach miejskich i najniższą na obszarach wiejskich. Co więcej, osoby rasy czarnej miały wyższą zapadalność na ospę wietrzną niż osoby rasy białej w okręgach wiejskich i miejskich, z najwyższą względną różnicą na obszarach wiejskich. Na wszystkich poziomach miejskości zachorowalność na ospę wietrzną była wyższa u osób pochodzenia latynoskiego niż u osób rasy białej oraz u osób rasy czarnej niż u osób pochodzenia latynoskiego. Podsumowując, większość przypadków ospy wietrznej odnotowano na obszarach miejskich w USA, szczególnie w dużych centralnych obszarach miejskich. Ponadto 95% przypadków dotyczyło mężczyzn cispłciowych. Proporcje przypadków ospy wietrznej były podobne wśród osób rasy białej, latynoskiej i czarnoskórej w dużych centralnych obszarach miejskich; jednak osoby rasy latynoskiej i czarnoskórej miały wyższą zachorowalność niż osoby rasy białej. Z kolei w okręgach wiejskich liczba przypadków ospy była wyższa wśród osób rasy białej i czarnej. Mimo to wskaźniki zachorowalności wśród osób rasy czarnej i latynoskiej były sześcio- i dwukrotnie wyższe niż wśród osób rasy białej. Ogólnie rzecz biorąc, wysiłki na rzecz wspierania i podtrzymywania nadzoru nad ospą wietrzną powinny być kontynuowane na wszystkich poziomach urbanistycznych, aby zapewnić testowanie i leczenie wszystkich osób z grupy ryzyka. Ustalenia ujawniły różnice rasowe i etniczne, które były większe pod względem względnym na małych obszarach miejskich i wiejskich, ale większe pod względem bezwzględnym na obszarach miejskich. Podkreśla to potrzebę wdrożenia szczepień opartych na zasadzie równości, skoncentrowanych na mężczyznach uprawiających seks z mężczyznami (MSM) oraz społecznościach homoseksualnych i biseksualnych na obszarach miejskich.