Ogólna diagnostyka laboratoryjna: U wszystkich mężczyzn z długotrwałymi zaburzeniami potencji zaleca się w każdym przypadku oznaczenie następujących wartości krwi: Lipidy we krwi (cholesterol wraz z cholesterolem LDL i HDL oraz trójglicerydy), cukier we krwi (glukoza), a jeśli jest on podwyższony lub znana jest cukrzyca, także tzw. wartość HbA1C, aby móc oszacować średnioterminową kontrolę cukru we krwi. Spośród wartości hormonalnych w każdym przypadku należy oznaczyć wartości testosteronu i prolaktyny. W zależności od wywiadu lekarskiego i chorób towarzyszących zalecane są bardziej szczegółowe analizy hormonalne i inne analizy laboratoryjne. W centrum zainteresowania diagnostyki urologicznej znajduje się tzw. badanie funkcji erekcji z użyciem leków wazoaktywnych (np. prostaglandyna E1 lub papaweryna/fentolamina). Substancja wazoaktywna jest wstrzykiwana ultracienką igłą w praktycznie bezbolesnym zabiegu, który zwykle prowadzi do usztywnienia penisa po 5-10 minutach, pod warunkiem, że nie ma poważnej organicznej przyczyny zaburzeń potencji. Jednocześnie wizualizuje się wówczas tętnice prącia za pomocą kolorowego Dopplera lub urządzenia duplex i mierzy się tzw. prędkość szczytową przepływu skurczowego (PSV), jak również wskaźnik oporu naczyniowego (RI) w tętnicach jamistych głębokich, przy czym wartości PSV