Podczas wstępnej konsultacji szczegółowy anamneza jest niezbędny do dalszej opieki i leczenia pacjenta. Często już na podstawie samej wstępnej konsultacji można określić przyczynę istniejących zaburzeń erekcji. Należą do nich nawyki stylu życia, takie jak palenie papierosów, zwiększone spożycie alkoholu oraz niezdrowa dieta z nadmiarem kilogramów. Te nawyki stylu życia często prowadzą do zmniejszenia dopływu tętniczego do prącia, czego konsekwencją jest znaczne zaburzenie funkcji erekcyjnej. Przyjmowanie leków, takich jak te do leczenia wysokiego ciśnienia krwi lub depresji, może również prowadzić do zaburzeń erekcji. Standaryzowane, naukowo sprawdzone autotesty służą do rejestrowania różnych objawów związanych z problemami z prostatą (test IPSS), zaburzeniami erekcji (IIEF-5) czy zespołami niedoboru hormonów (kwestionariusz AMS/ATOMS). Ponadto można obliczyć wskaźnik masy ciała (BMI), aby rozróżnić normalną wagę, nadwagę lub otyłość, a tym samym określić ryzyko zdrowotne. Ponadto należy przeprowadzić badanie kliniczne u dotkniętych chorobą mężczyzn. Choroby prostaty, takie jak przewlekłe zapalenie prostaty lub łagodne powiększenie prostaty, mogą wpływać na funkcje erekcji. Hormonalną przyczynę zaburzeń erekcji określa się poprzez badanie parametrów hormonalnych (testosteron, LH, FSH, TSH, prolaktyna i SHBG). Wartości lipidów i cukru we krwi powinny być odpowiednio zbadane przez lekarza rodzinnego. W przypadku zdiagnozowania zaburzeń hormonalnych jako przyczyny zaburzeń erekcji, należy podjąć odpowiednie działania. W celu dalszego wyjaśnienia zaburzeń erekcji i oceny stanu naczyniowego prącia stosuje się tzw. test wstrzyknięcia tkanki erekcyjnej, w trakcie którego wykonuje się sonograficzne badanie dopplerowskie naczyń prącia. Za pomocą tego prostego badania można określić zarówno tętnicze, jak i żylne przyczyny zaburzeń erekcji.