sobota, 16 kwietnia 2022

Niezdolność penisa do usztywnienia się


Niezdolność penisa do usztywnienia się lub niewystarczający czas trwania usztywnienia nazywa się zaburzeniami erekcji. Przedłużające się zaburzenia erekcji, które uniemożliwiają odbycie stosunku seksualnego, są chorobą. Zaburzenia erekcji występują częściej wraz z rosnącym wiekiem. Choroba dotyczy około 1 do 2% 40-latków i około 15 do 20% 65-latków. Palenie tytoniu jest głównym czynnikiem ryzyka wystąpienia zaburzeń erekcji. Zaburzenia erekcji mogą występować bez uchwytnej przyczyny lub jako konsekwencja innej choroby, np. choroby cukrowej (cukrzycy), choroby naczyniowej (miażdżycy), choroby nerwów (polineuropatii) lub nadciśnienia tętniczego. Zaburzenia erekcji mogą również wystąpić w wyniku przyjmowania różnych leków (na nadciśnienie, antydepresyjnych itp.). Zaburzenia erekcji są też często znane jako konsekwencja urazów (np. złamania miednicy) lub operacji (radykalna prostatektomia z powodu raka prostaty, operacje odbytnicy np. z powodu raka odbytnicy). Przed rozpoczęciem terapii należy przeprowadzić dokładne badanie wstępne chorego, aby móc dokładniej ocenić przyczyny i czynniki ryzyka, a w razie potrzeby podjąć leczenie. Służy to między innymi zapobieganiu chorobom wtórnym, takim jak zawał serca. Sama tkanka erekcyjna ma strukturę gąbczastą. Mówiąc najprościej, erekcja występuje, gdy zwiększa się dopływ krwi poprzez rozszerzenie tętnic. Krew jest pompowana pod ciśnieniem z serca do gąbczastej tkanki erekcji. Ta z kolei otoczona jest twardą tkanką łączną ściany ciał jamistych. Naczynia krwionośne, które w innym przypadku byłyby odpowiedzialne za odpływ krwi (żyły), są uciskane, przez co ciśnienie w ciałach jamistych wzrasta, a penis sztywnieje i wznosi się. Proces fizjologicznej erekcji jest złożony. Konieczne jest tu współdziałanie nerwów na poziomie mózgu, rdzenia kręgowego i miednicy z naczyniami krwionośnymi i hormonami, które może być zaburzone przez czynniki psychologiczne, zaburzenia hormonalne, choroby naczyń lub nerwów, a także zmiany w tkance erekcyjnej. Często też występuje połączenie kilku czynników.