W najnowszym badaniu opublikowanym w Eurosurveillance Journal, naukowcy przeprowadzili retrospektywną analizę seroprotekcji przeciwko tężcowi i błonicy wśród mieszkańców Austrii po wzroście liczby przypadków błonicy od 2022 roku w Europie. Błonica to zakażenie wywołane przez Corynebacterium diphtheriae skutkujące zapaleniem błon śluzowych w gardle i nosie. Podczas gdy wzrost zachorowań na błonicę wśród migrantów w Europie zaobserwowano począwszy od sierpnia 2022 r., w ostatnich badaniach stwierdzono również, że stężenie przeciwciał przeciwko błonicy u osób dorosłych w około 18 krajach Unii Europejskiej było znikome. Chociaż nie odnotowano ognisk błonicy wśród ogólnej populacji krajów Unii Europejskiej, niska seroprotekcja zwiększa ryzyko wystąpienia ognisk choroby. Oszacowanie seroprewalencji wśród populacji mogłoby pomóc w określeniu ryzyka wybuchu epidemii błonicy i zwiększyć świadomość znaczenia szczepionek dla zapewnienia stałej ochrony przed błonicą i różnymi innymi chorobami. W obecnym badaniu naukowcy zmierzyli stężenia przeciwciał przeciwko tężcowi i błonicy, aby oszacować rozpowszechnienie seroprotekcji wśród mieszkańców Austrii. W badaniu wzięło udział 10 247 osób, które zgłosiły się na ochotnika, aby poddać się testom na stężenia immunoglobuliny G (IgG) przeciwko błonicy i toksoidowi tężcowemu w latach 2018-2022. Dodatkowo zbadano również stopień słabnięcia przeciwciał przeciwko toksoidowi błoniczemu i toksoidowi tężcowemu u osób, które miały pomiary stężenia przeciwciał dla dwóch punktów czasowych od ostatniego szczepienia. Do określenia stężeń zastosowano test immunoenzymatyczny (ELISA). Wyniki zostały sklasyfikowane jako niechroniące, nieodpowiednio chroniące lub odpowiednio chroniące przed tężcem i błonicą. Uogólniony model liniowy został użyty do log-transformacji stężeń przeciwciał z kategoriami płci i wieku jako zmiennymi niezależnymi. Ponadto obliczono średnie geometryczne stężenia, a spadek stężenia przeciwciał analizowano oddzielnie dla toksoidu błoniczy i toksoidu tężcowy, przy czym zmienne obejmowały płeć i wiek oraz zmienną wewnętrzną w postaci czasu, jaki upłynął od ostatniego szczepienia. Wyniki wskazały, że ogólna częstość seroprotekcji przeciwko błonicy wynosiła 63,96%, a przeciwko tężcowi 95,99%. Ponadto, ochrona przed tężcem była postrzegana jako długoterminowa w oparciu o stężenia przeciwciał, ale ochrona przed błonicą nie wykazywała podobnych wzorców. Analizując według płci, zauważono, że mężczyźni mają 1,13 razy wyższą seroprotekcję przeciwko błonicy niż kobiety. Poziomy seroprotekcji różniły się również w zależności od grup wiekowych, przy czym osoby w wieku powyżej 60 lat miały najniższą seroprotekcję przeciwko błonicy, a osoby w wieku od 15 do 59 lat miały najwyższą częstość seroprotekcji. Średnie geometryczne stężenia przeciwciał przeciwko toksoidowi tężcowemu były 7,9 razy wyższe niż przeciwko toksoidowi błoniczemu. Dodatkowo stężenia przeciwciał przeciwko toksoidowi błoniczemu słabły u 89 osób o około 2,9%. Ponadto, gdy analizowano słabnące stężenia przeciwciał w grupach wiekowych, stwierdzono, że stężenia przeciwciał przeciwko toksoidowi błoniczemu zmniejszały się o 16,5% na każdy wzrost wieku o 10 lat. Austria wprowadziła szczepienia dzieci przeciwko błonicy w 1945 roku, a występowanie błonicy w populacji ogólnej uległo drastycznemu zmniejszeniu do końca lat 60. XX wieku. Jednak w 2023 roku odnotowano 72 przypadki błonicy wśród migrantów w Austrii, a niski poziom ochrony przed błonicą spowodowany słabnącą odpornością poszczepienną stwarza ryzyko wybuchu epidemii błonicy. Naukowcy uważają, że niski poziom ochrony może wynikać z różnych przyczyn, takich jak pominięcie dawek szczepionki przypominającej, słabnący poziom przeciwciał i niski poziom odporności wywołanej szczepieniem. Chociaż stężenie przeciwciał przeciwko toksoidowi tężcowemu zmniejszało się co roku o 6,9%, wysokie początkowe stężenie przeciwciał przeciwko toksoidowi tężcowemu sugerowało, że stężenie przeciwciał nie osiągnie progu niewystarczającej ochrony przed upływem 50 lat od ostatniego szczepienia. Ponadto drastyczna różnica w poziomach przeciwciał przeciwko toksoidowi błoniczemu i przeciwciał przeciwko toksoidowi tężcowemu wskazywała, że albo zawartość toksoidu błoniczego w dawkach szczepionki przypominającej dla dorosłych jest niska, albo że osoby preferowały monowalentną szczepionkę przeciwko tężcowi w sytuacjach awaryjnych.