Leki dostarczane przez nowatorski żel wyleczyły 100% myszy z agresywnym rakiem mózgu, co jest uderzającym wynikiem, który oferuje nową nadzieję dla pacjentów zdiagnozowanych z glejakiem, jednym z najbardziej śmiertelnych i najczęściej występujących guzów mózgu u ludzi. "Pomimo ostatnich postępów technologicznych, istnieje ogromna potrzeba nowych strategii leczenia" - powiedział Honggang Cui, inżynier chemiczny i biomolekularny z Johns Hopkins University, który kierował badaniami. "Myślimy, że ten hydrożel będzie przyszłością i uzupełni obecne metody leczenia raka mózgu". Zespół Cui połączył lek przeciwnowotworowy i przeciwciało w roztworze, który sam składa się w żel, aby wypełnić maleńkie rowki pozostałe po chirurgicznym usunięciu guza mózgu. Żel może dotrzeć do miejsc, które chirurgia może pominąć, a obecne leki mają trudności z dotarciem, aby zabić pozostałe komórki rakowe i zahamować wzrost guza. Wyniki zostały opublikowane dzisiaj w Proceedings of the National Academy of Sciences. Żel wydaje się również wyzwalać odpowiedź immunologiczną, którą organizm myszy z trudem aktywuje samodzielnie podczas walki z glejakiem. Kiedy badacze ponownie podali ocalałym myszom nowy guz glejaka, ich układy odpornościowe same pokonały raka bez dodatkowych leków. Żel wydaje się nie tylko odpierać raka, ale także pomagać w przestawieniu układu odpornościowego tak, by zniechęcał do nawrotów dzięki pamięci immunologicznej - stwierdzili badacze. Nadal, chirurgia jest niezbędna dla tego podejścia, naukowcy powiedzieli. Zastosowanie żelu bezpośrednio w mózgu bez chirurgicznego usunięcia guza spowodowało 50% wskaźnik przeżycia. Operacja prawdopodobnie łagodzi niektóre z tych nacisków i pozwala na więcej czasu dla żelu, aby aktywować układ odpornościowy do zwalczania komórek nowotworowych." Honggang Cui, inżynier chemiczny i biomolekularny, Johns Hopkins University Rozwiązanie żelowe składa się z nano-wielkich filamentów wykonanych z paklitakselu, zatwierdzonego przez FDA leku na raka piersi, płuc i innych nowotworów. Włókna stanowią nośnik dla przeciwciała o nazwie aCD47. Dzięki równomiernemu pokryciu jamy guza, żel uwalnia lek w sposób stały przez kilka tygodni, a jego aktywne składniki pozostają w pobliżu miejsca wstrzyknięcia. Używając tego specyficznego przeciwciała, zespół próbuje pokonać jedną z najtrudniejszych przeszkód w badaniach nad glejakiem. Celuje ono w makrofagi, rodzaj komórek, które czasami wspierają odporność, ale innym razem chronią komórki nowotworowe, umożliwiając agresywny wzrost guza. Jedną z najlepszych terapii glejaka jest płytka opracowana w latach 90. przez zespół badaczy z Johns Hopkins i Massachusetts Institute of Technology, znana pod nazwą Gliadel. Jest to zatwierdzony przez FDA biodegradowalny polimer, który dostarcza również leki do mózgu po chirurgicznym usunięciu guza. Gliadel wykazywał znaczące wskaźniki przeżycia w eksperymentach laboratoryjnych, ale wyniki osiągnięte dzięki nowemu żelowi są jednymi z najbardziej imponujących, jakie widział zespół Johns Hopkins, powiedziała Betty Tyler, współautorka i profesor nadzwyczajny neurochirurgii w Johns Hopkins School of Medicine, która odegrała kluczową rolę w rozwoju Gliadelu. "Zazwyczaj nie widzimy 100% przeżycia w mysich modelach tej choroby" - powiedziała Tyler. "Myślenie, że istnieje potencjał dla tej nowej kombinacji hydrożelu, aby zmienić tę krzywą przeżycia dla pacjentów z glejakiem jest bardzo ekscytujące". Nowy żel daje nadzieję na przyszłe leczenie glejaka, ponieważ integruje leki przeciwnowotworowe i przeciwciała, kombinację terapii, o której badacze mówią, że jest trudna do jednoczesnego podawania ze względu na skład molekularny składników. "Ten hydrożel łączy zarówno chemioterapię, jak i immunoterapię wewnątrzczaszkowo" - powiedział Tyler. "Żel jest wszczepiany w momencie resekcji guza, co sprawia, że działa naprawdę dobrze". Współautor Johns Hopkins, Henry Brem, który współtworzył Gliadel oprócz innych terapii guza mózgu będących obecnie w badaniach klinicznych, podkreślił wyzwanie, jakim jest przełożenie wyników żelu w laboratorium na terapie o znaczącym wpływie klinicznym. "Wyzwaniem dla nas jest teraz przeniesienie ekscytującego zjawiska laboratoryjnego do badań klinicznych" - powiedział Brem, który jest neurochirurgiem naczelnym w Johns Hopkins Hospital. Inni autorzy Johns Hopkins to Feihu Wang, Qian Huang, Hao Su, Mingjiao Sun, Zeyu Wang, Ziqi Chen, Mengzhen Zheng, Rami W. Chakroun, Maya K. Monroe, Daiqing Chen, Zongyuan Wang, Noah Gorelick, Riccardo Serra, Han Wang, Yun Guan, Jung Soo Suk i Justin Hanes.