Pojawienie się i szybkie rozprzestrzenianie się koronawirusa-2 zespołu ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV-2) doprowadziło do globalnej pandemii znanej jako pandemia choroby koronawirusowej (COVID-19). Niektóre czynniki związane z wysokim ryzykiem wystąpienia ciężkiej postaci COVID-19 to wiek, aktywność fizyczna (PA) i płeć. W kilku badaniach powiązano umiarkowaną do energicznej PA (MVPA) z niższym ryzykiem ciężkiej infekcji. Ważne jest zrozumienie związku pomiędzy MVPA a zakażeniem SARS-CoV-2. Niektóre badania wskazują, że MVPA sprzyja przenoszeniu SARS-CoV-2 poprzez zwiększoną emisję cząstek aerozolu. Inne badania wskazują na korzyści zdrowotne związane z MVPA, takie jak zwiększona odporność, która może chronić osobę przed ciężką infekcją. Dlatego istotne jest dokładne zrozumienie wpływu i mechanizmu aktywności fizycznej na manifestację COVID-19. W niedawnym badaniu JAMA Network Open zbadano, w jaki sposób MVPA jest związana z ryzykiem ciężkiego zakażenia COVID-19. W badaniu tym postawiono hipotezę, że MVPA obniża ryzyko ciężkiego zakażenia SARS-CoV-2, ale zwiększa ryzyko zachorowania na COVID-19. Dane kohortowe z Korea Disease Control and Prevention Agency (KDCA) i Korean National Health Insurance Service (NHIS) zostały wykorzystane do oceny zmiany MVPA pomiędzy kolejnymi dwuletnimi badaniami przesiewowymi z COVID-19 i ciężkim zakażeniem SARS-CoV-2. NHIS obejmuje prawie 97% populacji koreańskiej. Kohorta badawcza obejmowała dorosłych, którzy byli w wieku 19 lat lub starsi i uczestniczyli w dwuletnich przesiewowych badaniach zdrowotnych od 2017-2018 (okres 1) do 2019-2020 (okres 2). Łącznie 2 110 268 pacjentów spełniało wszystkie kryteria kwalifikacji i zostało włączonych do tego badania. Dane dotyczące PA w czasie wolnym zostały zebrane za pomocą kwestionariuszy samoopisowych podczas dwuletnich przesiewowych badań zdrowotnych. Na podstawie uzyskanych odpowiedzi intensywność PA podzielono na dwie kategorie, tj. umiarkowaną PA i energiczną PA. Umiarkowane PA wiązało się z ćwiczeniami powodującymi łagodną duszność, takimi jak tenis ziemny i szybka jazda na rowerze, natomiast energiczne PA to te, które powodują silną duszność, takie jak wędrówki i bieganie. Autorzy obliczyli wynik równoważnika metabolicznego zadania (MET) każdego uczestnika. Związek między MVPA a wynikami badania COVID-19 określono przede wszystkim na podstawie dodatniego wyniku badania w kierunku zakażenia SARS-CoV-2. Drugorzędnymi wynikami, które oceniano w tym badaniu, były ostre zdarzenia kliniczne COVID-19 po hospitalizacji, takie jak wymóg zastosowania wysokoprzepływowej kaniuli nosowej (HFNC), podaż tlenu za pomocą konwencjonalnej tlenoterapii (COT), przyjęcie na oddział intensywnej opieki medycznej (ICU), ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych, pozaustrojowe utlenianie membranowe i wentylacja mechaniczna. W badanej kohorcie zidentyfikowano łącznie 183 350 pacjentów, u których doszło do zakażenia SARS-CoV-2. Średni wiek tych pacjentów wynosił 51,9 lat, 51,3% stanowili mężczyźni, a 48,7% kobiety. W obecnym badaniu wykazano, że MVPA było pozytywnie związane z zachorowaniem na COVID-19 i negatywnie z ciężkimi wynikami COVID-19. Na podstawie częstotliwości MVPA w okresie 2, odsetek osób, które były nieaktywne fizycznie i zachorowały na COVID-19 wynosił 35,8%, a 35,9% osób nie było dotkniętych chorobą. Podobne odsetki zachorowań na COVID-19 i objawów nie-COVID-19 zaobserwowano wśród uczestników, których częstotliwość MVPA wynosiła 1-2 razy, 3-4 razy oraz 5 lub więcej razy w tygodniu. Wpływ poziomu MVPA pozostał taki sam pomiędzy pacjentami z i bez zakażenia SARS-CoV-2 pomiędzy dwoma okresami badania. Niemniej jednak status szczepienia COVID-19 wpływał na stan chorobowy uczestników. Osoby nieszczepione okazały się bardziej podatne na zakażenie z podwyższoną częstotliwością MVPA w okresie 2 w porównaniu do pacjentów nieaktywnych fizycznie. Podwyższone MVPA ujawniło również nieliniowy związek z COVID-19. W okresie 1, częstość zakażeń wzrastała wraz z podwyższeniem częstotliwości MVPA wśród osób aktywnych fizycznie/nieszczepionych. Nie było istotnego związku między zwiększoną MVPA a pacjentami, którzy zostali ponownie zakażeni COVID-19. Zmniejszenie współczynników nieparzystości (OR) stwierdzono w okresie 2 ze zwiększoną częstotliwością MVPA. Zmniejszenie częstotliwości MVPA ujawniło nieliniowy związek z częstością występowania COVID-19. W okresie 2, szanse na COT i HFNC wśród nieszczepionych pacjentów obniżały się wraz ze wzrostem częstotliwości MVPA. Ponadto stwierdzono, że wskaźniki przyjęcia na oddziały intensywnej terapii były nieistotne u uczestników o wysokiej aktywności. Ryzyko zakażenia COVID-19 zmniejszało się wraz z zakończeniem podstawowej serii szczepień COVID-19, niezależnie od częstotliwości MVPA. Chociaż szczepienie COVID-19 odwróciło ryzyko HFNV, COT i wentylacji mechanicznej, to nie zmniejszyło liczby przyjęć na OIT i stosowania pozaustrojowego utlenowania membranowego. Autorzy twierdzą, że to badanie jest pierwszym, które bada zmiany podłużne MVPA z wynikami szczepienia COVID-19, biorąc pod uwagę status szczepienia uczestników. Badanie to dostarczyło dowodów wskazujących na to, że MVPA zwiększa ryzyko wystąpienia COVID-19, ale obniża ciężkość choroby. Jednak pierwotne wyniki zostały odwrócone w przypadku uodpornienia na COVID-19.