Trzydziestodniowe monitorowanie elektrokardiogramu (EKG) u pacjentów z kardiomiopatią przerostową (HCM) wykrywa więcej arytmii niż standardowe 24 do 48 godzin - wynika z późno przełomowych badań naukowych zaprezentowanych na EHRA 2023, kongresie naukowym Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC). Nawet 20% pacjentów z HCM rozwija w trakcie choroby migotanie przedsionków i jest obarczonych szczególnie wysokim ryzykiem udaru mózgu. Dlatego wytyczne nie zalecają stosowania skali CHA2DS2-VASc do obliczania ryzyka udaru mózgu, ale zalecają rozpoczęcie leczenia przeciwkrzepliwego u wszystkich pacjentów z HCM, u których rozpoznano migotanie przedsionków. U około 20-30% pacjentów z HCM występuje nieutrwalony częstoskurcz komorowy (NSVT). NSVT zwiększa ryzyko nagłej śmierci sercowej i został włączony do algorytmów decyzyjnych wskazujących na wszczepienie kardiowertera-defibrylatora (ICD) - na przykład HCM Risk-SCD, model predykcyjny zalecany przez wytyczne ESC. W celu wykrycia migotania przedsionków i NSVT u pacjentów z HCM zaleca się stosowanie 24-48-godzinnego monitorowania holterowskiego. Wykazano wcześniej, że przedłużone monitorowanie EKG poprawia wykrywalność migotania przedsionków u pacjentów z kryptogennym udarem mózgu lub po izolacji żył płucnych. W badaniu TEMPO-HCM sprawdzano, czy przedłużone monitorowanie EKG u pacjentów z HCM z zastosowaniem systemu ciągłego zapisu pozwoli na identyfikację istotnie większej liczby istotnych klinicznie arytmii w porównaniu z krótszym pomiarem. Do tego prospektywnego badania obserwacyjnego przeprowadzonego w pięciu szpitalach włączono kolejnych pacjentów z rozpoznaniem HCM i klinicznym wskazaniem do poddania się konwencjonalnemu monitorowaniu EKG metodą Holtera w celu przesiewowego wykrycia migotania przedsionków lub stratyfikacji ryzyka nagłej śmierci sercowej. Wykluczono pacjentów z fenotypami HCM lub z ICD. Uczestników poddano przedłużonemu monitorowaniu EKG przez 30 dni przy użyciu dedykowanego urządzenia. Pierwszorzędowym wynikiem było wykrycie klinicznie istotnych arytmii (migotanie/trzepotanie przedsionków i NSVT) w ciągu pierwszych 24 godzin monitorowania w porównaniu z całym 30-dniowym okresem. Do badania włączono łącznie 100 pacjentów. Średnia wieku wynosiła 57 lat, a 22% stanowiły kobiety. W przedłużonym monitorowaniu EKG wykryto większą częstość występowania klinicznie istotnych arytmii niż w przypadku monitorowania 24-godzinnego: 65% vs 11% (p mniejsze niż 0,001). U większości pacjentów wystąpił NSVT, który został wykryty u 62% pacjentów w ciągu 30 dni w porównaniu z 8% w ciągu pierwszych 24 godzin. U pacjentów, u których NSVT wystąpił w ciągu pierwszych 24 godzin, częstoskurcze w całym okresie monitorowania były szybsze (174 vs. 152 uderzenia na minutę; p=0,001), dłuższe (14 vs. 8 uderzeń; p=0,029) i częstsze (11 vs. 2 epizody; p mniejsze niż 0,001). Główny badacz dr Juan Caro Codon ze Szpitala Uniwersyteckiego La Paz, Madryt, Hiszpania powiedział: "Zwiększona wykrywalność arytmii wynikała głównie z szokująco dużej częstości występowania NSVT wśród nieselekcjonowanej i nieobciążonej wysokim ryzykiem populacji HCM. Większość badań, w dużej mierze z wykorzystaniem konwencjonalnego monitorowania holterowskiego, wykazała częstość występowania na poziomie 20-30%." Mediana szacowanego pięcioletniego ryzyka nagłej śmierci sercowej według kalkulatora HCM Risk-SCD wynosiła 1,74% przy użyciu danych z pierwszych 24 godzin w porównaniu z 2,92% przy użyciu danych z rozszerzonego monitorowania (p mniejsze niż 0,001). Rozszerzone monitorowanie doprowadziło do przeklasyfikowania więcej niż jednego na pięciu (22,2%) pacjentów do wyższej kategorii ryzyka, co skutkowało 13 (14,4%) dodatkowymi pacjentami, u których można rozważyć ICD i 7 (7,8%) dodatkowymi pacjentami, u których należy rozważyć ICD. Dr Caro zauważył: "Była to analiza eksploracyjna, ponieważ algorytm ryzyka został opracowany i zwalidowany przy użyciu 24-48 godzinnego konwencjonalnego monitorowania holterowskiego". Jeśli chodzi o migotanie przedsionków, rozszerzone monitorowanie wykryło cztery więcej przypadków niż monitorowanie 24-godzinne, w tym trzech pacjentów bez wcześniejszego rozpoznania tej arytmii. Dr Caro powiedział: "Chociaż różnica między dwoma okresami badania nie osiągnęła istotności statystycznej, mogło tak być, gdyby wielkość próbki była większa. Może to być sygnał prawdziwej korzyści dla badań przesiewowych migotania przedsionków, a nasze wyniki uzasadniają dalsze badania nad rozszerzonym monitorowaniem EKG w tym wskazaniu."