Roślinne alternatywy nabiału w diecie człowieka

W najnowszym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Foods, naukowcy zbadali związek pomiędzy roślinnymi alternatywami mlecznymi (PBDA) a dietą człowieka. Sprzedaż produktów PBDA wzrosła znacząco w poprzedniej dekadzie i oczekuje się, że będzie dalej rosła. Do opracowania produktów spożywczych można wykorzystać różne źródła, takie jak zboża, rośliny strączkowe, pseudozboża, orzechy i nasiona. Produkty te obejmują mleko roślinne, ser, jogurt, śmietanę, masło i słodycze, takie jak lody. Profile żywieniowe tych produktów są porównywalne z produktami pochodzenia zwierzęcego. PBDA zyskują popularność wśród osób o specyficznych wymaganiach dietetycznych. Chociaż w kilku badaniach oceniono wpływ PBDA na zdrowie człowieka, wciąż brakuje badań in vivo. PBMA zyskały znaczny potencjał jako zamiennik mleka ssaków. PBMA wykorzystują jako surowce zboża, rośliny strączkowe, pseudozboża, nasiona i orzechy. Jeśli chodzi o makroskładniki, PBMA mają niższą zawartość białka niż mleko wołowe. Również białka zwierzęce mają wyższą wartość odżywczą i strawność niż białka roślinne. Ponadto, podczas gdy PBMA nie zawierają cholesterolu i laktozy, mają wysoką zawartość nienasyconych kwasów tłuszczowych. Jeśli chodzi o zawartość mikroelementów, PBMA mają niższy udział witamin i minerałów o mniejszej stałej absorpcji niż mleko. Jednakże mleko roślinne jest zwykle wzbogacane o witaminy i minerały, takie jak wapń, aby zwiększyć jego wartość odżywczą. PBMA zawierają pewne elementy nieobecne w mleku bydlęcym, takie jak błonnik pokarmowy i izoflawony. Dlatego ważne jest porównanie zawartości tłuszczu, białka i energii w mleku roślinnym z mlekiem bydlęcym w celu określenia właściwego zastąpienia mleka zwierzęcego mlekiem roślinnym. Zasadą produkcji PBCA jest dorównanie właściwościom fizykochemicznym i sensorycznym znanego sera konwencjonalnego. Różne metody przetwarzania wyróżniają wiele rodzajów serów tradycyjnych. Ponieważ surowców jest wiele, przy produkcji PBCA konieczny jest wybór odpowiedniego procesu i składników. Źródłem PBCA są polisacharydy, białka z ziemniaków, roślin strączkowych, orzechów, nasion, zein oraz różne tłuszcze stałe w temperaturze pokojowej. W celu podniesienia walorów sensorycznych PBCA, a w szczególności serów na bazie soi, zastosowano kilka technik, w tym zmienione procesy fermentacyjne, mieszanie PBMA oraz zmienione procesy przetwarzania soi. Aby zwiększyć atrakcyjność rynkową PBCA, konieczne są dalsze badania w celu określenia, w jaki sposób należy pozyskiwać i przetwarzać składniki pochodzenia roślinnego, aby zapewnić odpowiednią strukturę i smak. Oleożele zyskują na popularności ze względu na możliwość zastąpienia tłuszczu roślinnego tłuszczem mlecznym w śmietanie mlecznej, szczególnie w PBCrAs. Oleożele mają ponad 90% płynnego oleju roślinnego i strukturę żelu przypominającą ciało stałe. W produkcji kremów wypełniających z powodzeniem wykorzystano je jako zamiennik tłuszczu. Białka roślinne są wykorzystywane jako zamienniki białek zwierzęcych w PBDA, wraz z roślinnymi zamiennikami tłuszczu. Emulsje PBCrA były produkowane przy użyciu różnych izolatów białek roślinnych o różnych proporcjach białka i ciśnieniu homogenizacji. Badania wykazały, że homogenizacja zmieniała właściwości powierzchniowo-czynne i funkcjonalność białek, co skutkowało powstaniem stabilnej emulsji kremowej. Korzyści żywieniowe płynące z PBMA i produktów ubocznych, w tym wapnia, wysokiej jakości białek, PUFA i izoflawonów, przyciągają znaczną uwagę ze względu na ich potencjał w zapobieganiu degradacji kości i wywoływaniu efektów przeciwnowotworowych. W produkcji PBYA powszechnie stosuje się mleko migdałowe, sojowe i kokosowe. Jednakże, PBYA mają ograniczenia dotyczące tekstury i stabilności w porównaniu do jogurtów mlecznych. Jogurty z mleka krowiego i sojowego były badane pod kątem obecności Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium lactis. W jogurtach z mleka krowiego i zamiennikach jogurtu z mleka sojowego podczas przechowywania szybciej namnażały się bakterie Lactobacillus niż Bifidobacterium. Alternatywne jogurty z mleka sojowego okazały się mniej smaczne niż jogurty z mleka krowiego pod względem tekstury, smaku i ogólnej akceptowalności ze względu na ich niską lepkość i beżowy smak. Alternatywy roślinne zostały opracowane i przetestowane w celu zastąpienia tłuszczu zwierzęcego i wprowadzenia korzystnych związków w różnych dietach. Zastosowanie PBBA jako zamiennika masła mlecznego odnotowało znaczny wzrost konsumpcji. Nowe rodzaje alternatywnych maseł orzechowych zostały stworzone w celu rozwiązania problemu alergii na orzeszki ziemne. Należą do nich masła sojowe, nerkowcowe, migdałowe, pistacjowe i sezamowe. Masło orzechowe miało wysoki poziom kalorii i lipidów, podczas gdy masło sojowe wykazywało wysoki poziom białka i wilgotności. Gotowane i kiełkowane alternatywy masła sojowego wykazały większą stabilność niż komercyjne masło orzechowe podczas testów mikrobiologicznych. Smażone masło sojowe otrzymało najniższą ocenę akceptowalności, natomiast kiełkujące masło sojowe zostało najwyżej ocenione pod względem atrakcyjności sensorycznej.

Leczenie skojarzone jest obiecujące w przypadku agresywnego podtypu chłoniaka nieziarniczego

Prawie 90 procent pacjentów z agresywnym podtypem chłoniaka nieziarniczego miało nowotwór w remisji w małym badaniu klinicznym fazy 2 testującym leczenie mające na celu zwiększenie skuteczności chemioterapii, według badaczy z Weill Cornell Medicine i NewYork-Presbyterian. Do badania klinicznego, którego wyniki opublikowano 4 maja w Blood, włączono 17 pacjentów z typem nowotworu krwi zwanym chłoniakiem z obwodowych komórek T o fenotypie T-follicular helper (PTCL-TFH), znanym również jako angioimmunoblastyczny chłoniak z komórek T. Piętnastu z nich (88,2 proc.) miało całkowite odpowiedzi po kilkumiesięcznym kursie leczenia, który łączył standardowy czterolekowy schemat chemioterapii znany jako CHOP z innym lekiem o nazwie azaciditine. Pacjenci z PTCL-TFH mają guzy, które zazwyczaj posiadają nadmierne skupiska znaków wyciszających geny, zwanych metylacjami na ich DNA-; znaki, które azacytdyna usuwa. Leczenie to jest obiecujące dla tego podtypu chłoniaka z komórek T i z niecierpliwością czekamy na wyniki większego badania klinicznego." Dr Jia Ruan, główny autor badania, profesor medycyny klinicznej i członek Sandra and Edward Meyer Cancer Center w Weill Cornell Medicine oraz onkolog w NewYork-Presbyterian/Weill Cornell Medical Center Badanie było efektem współpracy wielu badaczy z Weill Cornell Medicine, w tym dr Peter Martin, John Leonard, Leandro Cerchietti, Giorgio Inghirami, Olivier Elemento i Ari Melnick. Do badań przyczynili się również badacze z Memorial Sloan Kettering, Washington University School of Medicine, Moffitt Cancer Center oraz BostonGene Corporation. Chłoniaki powstają z komórek odpornościowych, głównie komórek B i T, których złośliwy przerost prowadzi do obrzęku węzłów chłonnych. Nowotwory te są nowo diagnozowane u około 90 000 osób w Stanach Zjednoczonych rocznie. PTCL, które stanowią kilka tysięcy tych przypadków, są stosunkowo trudne do skutecznego leczenia, a szacowany wskaźnik pięcioletniego przeżycia wynosi zaledwie 20-30 procent. Standardową terapią początkową dla większości chłoniaków jest czterolekowy schemat chemioterapii (CHOP), który jest zwykle podawany w sześciu trzytygodniowych cyklach. Naukowcy szukają sposobów na zwiększenie skuteczności tego leczenia w przypadku PTCL i innych form chłoniaków, które zwykle mają słabe wyniki. Połączenie standardowej chemioterapii z azacytydyną jest obiecującą strategią, która jest obecnie testowana w różnych warunkach. Niewielkie badanie prowadzone przez dr Martina i opublikowane w zeszłym roku wykazało, że terapia łączona była skuteczna w uzyskiwaniu całkowitych odpowiedzi u pacjentów z niektórymi agresywnymi chłoniakami z komórek B. Azacytdyna, która jest obecnie zatwierdzona przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków do leczenia zespołu mielodysplastycznego i niektórych białaczek, działa w celu usunięcia znaków regulujących geny na DNA, zwanych metylacjami. Wiele agresywnych nowotworów zawiera gęste plamy tych znaków DNA - hipermetylacji - które, jak się uważa, zwiększają przeżywalność guza poprzez wyciszanie genów hamujących wzrost i naprawiających DNA. W nowym badaniu, dr Ruan i jej współpracownicy zbadali skuteczność kombinacji u pacjentów z PTCL z podtypem TFH, ponieważ guzy PTCL-TFH zwykle wykazują nadmierną metylację DNA, jak również mutacje w jednym lub więcej genów regulujących metylację. Do badania włączono 20 możliwych do oceny pacjentów z PTCL, z których 17 miało podtyp TFH na podstawie badań genetycznych ich guzów. Wszyscy oprócz jednego mieli zaawansowane PTCL w stadiach III-IV. Wskaźnik całkowitych odpowiedzi na koniec leczenia azacitidiną plus standardową chemioterapią był bardzo wysoki: trzy czwarte (15/20) pacjentów wykazało całkowite odpowiedzi, a wszyscy byli pacjentami PTCL-TFH-;implikując wskaźnik całkowitej odpowiedzi 88,2 procent dla tej podgrupy. Chociaż nie było grupy porównawczej placebo lub standardowego leczenia, całkowite odpowiedzi na koniec leczenia u pacjentów z PTCL leczonych tylko standardową chemioterapią, taką jak schematy oparte na CHOP, są zwykle w zakresie 30-40 procent, powiedział dr Ruan. Mediana czasu obserwacji pacjentów wynosiła 21 miesięcy, co pozwoliło badaczom oszacować dwuletnie przeżycie wolne od progresji na poziomie 65,8 procent dla wszystkich 20 pacjentów i 69,2 procent dla 17 pacjentów z PTCL-TFH. Efekty uboczne były porównywalne z tym, co zwykle obserwuje się w standardowym leczeniu chemioterapią. Wyniki te są zgodne z ideą, że dodanie azacytdyny do standardowej chemioterapii jest bezpieczne i bardziej skuteczne dla pacjentów z PTCL-TFH, powiedział dr Ruan. Naukowcy współpracują teraz z kolegami z całego kraju badając azacitidine-plus-standard chemotherapy w randomizowanym badaniu klinicznym w grupie ponad 150 pacjentów z PTCL różnych podtypów, którego zakończenie planowane jest na 2026 rok.