Przedłużone monitorowanie EKG u pacjentów z kardiomiopatią przerostową pozwala wykryć więcej arytmii

Trzydziestodniowe monitorowanie elektrokardiogramu (EKG) u pacjentów z kardiomiopatią przerostową (HCM) wykrywa więcej arytmii niż standardowe 24 do 48 godzin - wynika z późno przełomowych badań naukowych zaprezentowanych na EHRA 2023, kongresie naukowym Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC). Nawet 20% pacjentów z HCM rozwija w trakcie choroby migotanie przedsionków i jest obarczonych szczególnie wysokim ryzykiem udaru mózgu. Dlatego wytyczne nie zalecają stosowania skali CHA2DS2-VASc do obliczania ryzyka udaru mózgu, ale zalecają rozpoczęcie leczenia przeciwkrzepliwego u wszystkich pacjentów z HCM, u których rozpoznano migotanie przedsionków. U około 20-30% pacjentów z HCM występuje nieutrwalony częstoskurcz komorowy (NSVT). NSVT zwiększa ryzyko nagłej śmierci sercowej i został włączony do algorytmów decyzyjnych wskazujących na wszczepienie kardiowertera-defibrylatora (ICD) - na przykład HCM Risk-SCD, model predykcyjny zalecany przez wytyczne ESC. W celu wykrycia migotania przedsionków i NSVT u pacjentów z HCM zaleca się stosowanie 24-48-godzinnego monitorowania holterowskiego. Wykazano wcześniej, że przedłużone monitorowanie EKG poprawia wykrywalność migotania przedsionków u pacjentów z kryptogennym udarem mózgu lub po izolacji żył płucnych. W badaniu TEMPO-HCM sprawdzano, czy przedłużone monitorowanie EKG u pacjentów z HCM z zastosowaniem systemu ciągłego zapisu pozwoli na identyfikację istotnie większej liczby istotnych klinicznie arytmii w porównaniu z krótszym pomiarem. Do tego prospektywnego badania obserwacyjnego przeprowadzonego w pięciu szpitalach włączono kolejnych pacjentów z rozpoznaniem HCM i klinicznym wskazaniem do poddania się konwencjonalnemu monitorowaniu EKG metodą Holtera w celu przesiewowego wykrycia migotania przedsionków lub stratyfikacji ryzyka nagłej śmierci sercowej. Wykluczono pacjentów z fenotypami HCM lub z ICD. Uczestników poddano przedłużonemu monitorowaniu EKG przez 30 dni przy użyciu dedykowanego urządzenia. Pierwszorzędowym wynikiem było wykrycie klinicznie istotnych arytmii (migotanie/trzepotanie przedsionków i NSVT) w ciągu pierwszych 24 godzin monitorowania w porównaniu z całym 30-dniowym okresem. Do badania włączono łącznie 100 pacjentów. Średnia wieku wynosiła 57 lat, a 22% stanowiły kobiety. W przedłużonym monitorowaniu EKG wykryto większą częstość występowania klinicznie istotnych arytmii niż w przypadku monitorowania 24-godzinnego: 65% vs 11% (p mniejsze niż 0,001). U większości pacjentów wystąpił NSVT, który został wykryty u 62% pacjentów w ciągu 30 dni w porównaniu z 8% w ciągu pierwszych 24 godzin. U pacjentów, u których NSVT wystąpił w ciągu pierwszych 24 godzin, częstoskurcze w całym okresie monitorowania były szybsze (174 vs. 152 uderzenia na minutę; p=0,001), dłuższe (14 vs. 8 uderzeń; p=0,029) i częstsze (11 vs. 2 epizody; p mniejsze niż 0,001). Główny badacz dr Juan Caro Codon ze Szpitala Uniwersyteckiego La Paz, Madryt, Hiszpania powiedział: "Zwiększona wykrywalność arytmii wynikała głównie z szokująco dużej częstości występowania NSVT wśród nieselekcjonowanej i nieobciążonej wysokim ryzykiem populacji HCM. Większość badań, w dużej mierze z wykorzystaniem konwencjonalnego monitorowania holterowskiego, wykazała częstość występowania na poziomie 20-30%." Mediana szacowanego pięcioletniego ryzyka nagłej śmierci sercowej według kalkulatora HCM Risk-SCD wynosiła 1,74% przy użyciu danych z pierwszych 24 godzin w porównaniu z 2,92% przy użyciu danych z rozszerzonego monitorowania (p mniejsze niż 0,001). Rozszerzone monitorowanie doprowadziło do przeklasyfikowania więcej niż jednego na pięciu (22,2%) pacjentów do wyższej kategorii ryzyka, co skutkowało 13 (14,4%) dodatkowymi pacjentami, u których można rozważyć ICD i 7 (7,8%) dodatkowymi pacjentami, u których należy rozważyć ICD. Dr Caro zauważył: "Była to analiza eksploracyjna, ponieważ algorytm ryzyka został opracowany i zwalidowany przy użyciu 24-48 godzinnego konwencjonalnego monitorowania holterowskiego". Jeśli chodzi o migotanie przedsionków, rozszerzone monitorowanie wykryło cztery więcej przypadków niż monitorowanie 24-godzinne, w tym trzech pacjentów bez wcześniejszego rozpoznania tej arytmii. Dr Caro powiedział: "Chociaż różnica między dwoma okresami badania nie osiągnęła istotności statystycznej, mogło tak być, gdyby wielkość próbki była większa. Może to być sygnał prawdziwej korzyści dla badań przesiewowych migotania przedsionków, a nasze wyniki uzasadniają dalsze badania nad rozszerzonym monitorowaniem EKG w tym wskazaniu."

Przyłóżkowy "przewodnik po kaloriach mleka ludzkiego" zwiększa wartość odżywczą dla wcześniaków

W najnowszym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nutrients, naukowcy opracowali przewodnik po kaloriach mleka ludzkiego (HMCG), narzędzie oparte na kolorach, do pomiaru zawartości kalorii. Mleko ludzkie (HM) jest idealną dietą dla noworodków, w tym wcześniaków. U wcześniaków wymagania żywieniowe są wyższe, a niefortyfikowane mleko ludzkie nie może ich zaspokoić. Wzmacniacz HM (HMF) jest wieloskładnikowym suplementem, który zwiększa zawartość białka, energii całkowitej i mikroelementów w HM oraz poprawia wzrost wcześniaków. Standardowe postępowanie na oddziałach intensywnej terapii noworodków (NICU) polega na dodawaniu HMF w stałej dawce do mleka. Nie jest to jednak idealne rozwiązanie, ponieważ HM różni się zawartością składników odżywczych, która zmienia się w zależności od fazy laktacji, odżywienia matki i czasu ekspresji. Wcześniej autorzy wykazali, że standardowa fortyfikacja nie może spełnić zapotrzebowania na makroskładniki u wcześniaków. W obecnym badaniu badacze opracowali i zwalidowali wizualne narzędzie oparte na kolorach, aby przewidzieć zawartość kalorii w HM. Badanie zostało przeprowadzone w okresie od października 2019 r. do września 2021 r. Matki wcześniaków o masie ciała ≤ 1500 g przy urodzeniu lub ≤ 34 tygodnie ciąży kwalifikowały się do zbierania mleka matki. Mleko własne matki (MOM) było pobierane od drugiego tygodnia po porodzie (przez maksymalnie osiem tygodni, jeśli było dostępne). Dodatkowo uzyskano próbki mleka indywidualnej dawczyni (DHM). Najpierw zespół opracował wstępne narzędzie HMCG, opierając się na obserwacjach z wcześniejszego badania, które sugerowało korelację pomiędzy żółtością HM a zawartością kalorii. Początkowo wybrano 20 różnych odcieni, a 12 zostało włączonych do wstępnego narzędzia HMCG. W oparciu o wstępną analizę, niektóre odcienie zostały wykluczone, podczas gdy inne zostały dodane. Ostateczne narzędzie HMCG składało się z dziewięciu odcieni kolorów ułożonych w trzy rzędy (A, B i C) po trzy odcienie w każdym. Zespół spekulował, że zawartość kalorii w HM będzie wzrastać liniowo od kategorii A do C. Zakresy kaloryczne dla każdej kategorii zostały wstępnie zdefiniowane - A: mniejsze niż 55 kcal/dL, B: 55-70 kcal/dL i C: > 70 kcal/dL. Próbki mleka były ręcznie homogenizowane przed dopasowaniem kolorów i były oznaczone kolorami zgodnie z ostatecznym narzędziem HMCG. Zawartość tłuszczu, białka, kalorii i laktozy w mleku została oszacowana przy użyciu komercyjnego analizatora HM w średniej podczerwieni (HMA). Wyniki HMA z początkowej fazy rozwoju zostały wykorzystane do modyfikacji wstępnego narzędzia HMCG. Wyniki HMA zostały wykorzystane podczas fazy walidacji w celu oceny dokładności narzędzia. W sumie 267 próbek HM (136 próbek DHM i 131 próbek MOM) zostało dopasowanych i zakodowanych przy użyciu ostatecznego narzędzia HMCG. Podstawowe dane dotyczące makroskładników wskazały, że prawie 22% próbek DHM miało wartość kaloryczną mniejsze niż 55 kcal/dL, podczas gdy większość (75%) miała mniejsze niż 70 kcal/dL. Natomiast większość próbek MOM miała wartość kaloryczną powyżej 70 kcal/dL. Żółtość mleka była dodatnio skorelowana z wyższą wartością kaloryczną próbek DHM. Średnia wartość kaloryczna próbek DHM kategorii A oszacowana metodą HMA wynosiła 62,2 kcal/dL, natomiast 70,3 kcal/dL i 73,6 kcal/dL odpowiednio dla próbek DHM kategorii B i C. Analiza podgrup ujawniła, że próbki DHM miały znacząco różne wartości kaloryczne w różnych kategoriach kolorystycznych. Większość próbek HM (157) została sklasyfikowana jako kategoria B. Trzydzieści siedem próbek DHM zostało zakodowanych jako kategoria A, a 31 jako kategoria C. Trzydzieści cztery i 11 próbek MOM zostało zakodowanych odpowiednio jako A i C. Narzędzie HMCG najlepiej przewidywało niższą kaloryczność w próbkach DHM, z umiarkowaną dokładnością dla wyższej zawartości kalorii. Wydajność diagnostyczna narzędzia HMCG była niska dla próbek MOM we wszystkich kategoriach. Ogólnie, dokładność narzędzia była umiarkowana w przewidywaniu niższych kalorii i słaba dla wyższych kalorii. Dla wszystkich próbek HM, optymalne punkty odcięcia dla kategorii A i C wynosiły odpowiednio 57 kcal/dL i 66 kcal/dL. Czułość narzędzia była słaba dla próbek MOM przy wszystkich punktach odcięcia. Podsumowując, badanie wykazało rozwój i walidację nowego, opartego na kolorach narzędzia do przewidywania zawartości kalorii w HM. Dokładność narzędzia została oceniona jako dobra w przewidywaniu niższych zakresów kalorycznych (mniejsze niż 55 kcal/dL) dla DHM. Może to pomóc w informowaniu o praktykach fortyfikacji, gdy DHM jest głównym źródłem pożywienia. Niemniej jednak, narzędzie nie mogło przewidzieć z wiarygodnością zakresu kalorycznego próbek MOM. Ponadto, dokładność była ograniczona w przewidywaniu mleka o wyższej kaloryczności. Wyniki sugerują potrzebę opracowania oddzielnego narzędzia dla próbek MOM. Niemniej jednak, narzędzie HMCG ma duży potencjał do zastosowania w warunkach ograniczonych zasobów, gdzie brak jest HMA i gdzie dominuje DHM.