Zaburzenia erekcji obejmują kilka problemów i obrazów klinicznych

Zaburzenia erekcji lub problemy z erekcją obejmują na ogół kilka problemów i obrazów klinicznych. Z reguły jednak termin ten utożsamiany jest z zaburzeniami erekcji, czyli ograniczoną lub nieobecną zdolnością do osiągnięcia i utrzymania erekcji. Problemy z utrzymaniem erekcją mogą prowadzić do znacznego obciążenia psychicznego dla osób dotkniętych chorobą i często mają negatywny wpływ na relacje. Oprócz negatywnego wpływu na jakość życia, zaburzenia erekcji mogą być również objawem innych chorób. Dokładna liczba mężczyzn dotkniętych chorobą w Niemczech nie jest znana. Choć istnieje kilka obszernych opracowań na ten temat, przyjmuje się, że liczba niezgłoszonych przypadków jest również wysoka. Dzieje się tak dlatego, że zwłaszcza młodsi mężczyźni dotknięci chorobą unikają leczenia, a także nie odpowiadają zgodnie z prawdą w ankietach. Szacuje się, że w Niemczech 6 - 8 milionów mężczyzn cierpi na zaburzenia erekcji. Badanie opublikowane w 2007 roku przez Carl-Thiem-Klinikum Cottbus z udziałem 10 000 mężczyzn wykazało częstość występowania 40,1% przy 3 124 wypełnionych kwestionariuszach. Rozpowszechnienie wskazuje na średnią częstość występowania choroby w populacji lub określonej grupie. Inne badania we Francji (2002) i USA (1994) wykazały częstość występowania odpowiednio 31,6 % i 52 %, ale dotyczyły mężczyzn po 40. roku życia. Inni eksperci zakładają, że problem ten dotyczy 20-30 % mężczyzn w każdym wieku. Prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń erekcji znacznie wzrasta wraz z wiekiem. Jednak ze wszystkich badań jasno wynika, że problemy z erekcją dotykają w pewnym momencie życia większość wszystkich mężczyzn. Dotknięci mężczyźni nie powinni więc obawiać się zasięgnąć porady lekarskiej i pomocy we wczesnym stadium, gdy pojawią się problemy.

Skuteczność probiotyków została naukowo uznana w przypadku innych chorób

Eksperci zalecają na przykład przyjmowanie określonych probiotyków przy zespole jelita drażliwego (IBS): szczep bakterii "Lactobacillus rhamnosus GG" nadaje się na przykład dla pacjentów z IBS, u których głównym objawem jest ból. Jeśli natomiast pacjenci cierpią głównie na wzdęcia lub zaparcia, probiotyk "Lactobacillus casei Shirota" jest prawdopodobnie lepszym wyborem. Wykazano, że probiotyki są skuteczne w infekcyjnych chorobach biegunkowych: Czas ich trwania można skrócić, przyjmując pewne szczepy bakterii. Skuteczność niektórych probiotyków została naukowo uznana również w przypadku innych chorób. Należą do nich przewlekłe choroby zapalne jelit, takie jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz przewlekłe zaparcia. Ponadto niektóre szczepy probiotyczne mogą być stosowane do odbudowy flory jelitowej po antybiotykoterapii. Probiotyki są przynajmniej potencjalnie pomocne w przypadku innych chorób. Na przykład, mówi się, że ciężkość, czas trwania i występowanie częstych infekcji dróg oddechowych są zmniejszone dzięki pewnym szczepom bakterii. Przypuszczalnie wybrane probiotyki zapobiegają również objawom alergicznym atopowego zapalenia skóry (neurodermia) oraz wspomagają leczenie "zarazka żołądkowego" Helicobacter pyloris. Celowe zastosowanie terapeutyczne probiotyków wymaga przyjmowania właściwych zarazków. W ciągu ostatnich dziesięcioleci wiele różnych szczepów zostało przebadanych pod kątem ich korzyści zdrowotnych. W trakcie tego procesu naukowcy odkryli, jak bardzo różnią się one w swoich skutkach. To co robi jeden szczep probiotyczny, inny nie może i odwrotnie. Probiotyki nie są uniwersalnymi środkami, które równie pozytywnie wpływają na trawienie, układ odpornościowy i psychikę. Dlatego ważne jest, aby do każdego objawu czy choroby dobrać odpowiedni probiotyk.