Częstość występowania Mpox na obszarach wiejskich i miejskich w USA

W niedawnym badaniu opublikowanym w Morbidity and Mortality Weekly Report zbadano różnice w zapadalności na ospę wietrzną na obszarach wiejskich i miejskich w Stanach Zjednoczonych (USA). Amerykańskie Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) odnotowały ponad 29 000 przypadków ospy wietrznej w okresie od maja do grudnia 2022 r., głównie wśród dorosłych mężczyzn cispłciowych, którzy niedawno mieli kontakt seksualny z mężczyznami. Różnice między miastem a wsią w zakresie zdrowia i diagnostyki ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) i innych zakażeń przenoszonych drogą płciową są dobrze znane. W niniejszym badaniu naukowcy przeanalizowali różnice w częstości występowania ospy wietrznej w miastach i na obszarach wiejskich w USA. Jurysdykcyjne wydziały zdrowia zgłosiły dane dotyczące prawdopodobnych i potwierdzonych przypadków ospy wietrznej. W badaniu wykorzystano dane z Krajowego Systemu Nadzoru nad Chorobami Podlegającymi Zgłaszaniu (National Notifiable Disease Surveillance System) lub znormalizowanego formularza zgłoszenia przypadku. Miejskość została zdefiniowana przy użyciu schematu klasyfikacji miejsko-wiejskiej National Center for Health Statistics. Poziomy miejskości obejmowały duże obrzeża, duże centrum, średnie i małe dla hrabstw metropolitalnych lub miejskich oraz niemetropolitalne i mikropolitalne dla hrabstw niemetropolitalnych lub wiejskich. Poziomy mikropolitalne i pozamiejskie zostały połączone w jedną grupę wiejską ze względu na małą liczbę przypadków. Oszacowano zachorowalność na ospę wietrzną na każdym z tych pięciu poziomów miejskości. Analizę ograniczono do osób w wieku 15-64 lat, ponieważ większość przypadków (97,8%) znajdowała się w tej grupie wiekowej oraz w celu ograniczenia błędu systematycznego wynikającego ze zróżnicowanego rozkładu wieku. Szacunki zostały podzielone według płci, rasy lub pochodzenia etnicznego i miesiąca. Obliczono współczynniki ryzyka i 95% przedziały ufności między grupami. Większość pacjentów (71%) pochodziła z dużych centralnych okręgów miejskich, a tylko 1,5% odnotowano na obszarach wiejskich. Mediana wieku i rozkład przypadków według grup wiekowych były porównywalne na różnych poziomach miejskości. Ponad 95% przypadków w dużych ośrodkach miejskich i 94,7% na obszarach wiejskich dotyczyło mężczyzn cispłciowych. Kobiety cispłciowe stanowiły odpowiednio 2,3% i 4,6% przypadków ospy w dużych centralnych obszarach miejskich i wiejskich. Warto zauważyć, że rozkład etniczny i rasowy ospy wietrznej różnił się w zależności od miejskości. Latynosi stanowili około 34% i 26% odpowiednio w dużych centralnych i peryferyjnych okręgach miejskich, w porównaniu do 14,3% w małych obszarach miejskich i 15,1% na obszarach wiejskich. Więcej przypadków odnotowano wśród osób rasy białej na obszarach wiejskich i w małych miastach niż w innych powiatach. Przypadki ospy wśród osób rasy czarnej wahały się od 30% do 40% w dużych centralnych i peryferyjnych obszarach miejskich. Liczba przypadków ospy wietrznej w innych grupach etnicznych i rasowych była ograniczona, więc nie oszacowano związku z miejskością. Ogólna zapadalność na ospę wietrzną wynosiła 13,5 przypadków na 100 000; jednak szacunki różniły się w zależności od miejskości, przy czym najwyższa była w dużych centralnych obszarach miejskich i wynosiła 30,6 przypadków na 100 000, a następnie w dużych peryferyjnych obszarach miejskich, średnich obszarach miejskich, małych obszarach miejskich i obszarach wiejskich. Co więcej, zachorowalność na ospę wietrzną osiągnęła szczyt na wszystkich poziomach miejskości w sierpniu, a następnie spadła. Zapadalność na ospę wietrzną wyniosła 27,2 i 0,7 przypadków na 100 000 odpowiednio wśród mężczyzn i kobiet cispłciowych. Najwyższe wskaźniki wśród cispłciowych mężczyzn i kobiet występowały w dużych centralnych okręgach miejskich; wskaźniki były niższe w małych okręgach miejskich. Zachorowalność na ospę wietrzną była wyższa wśród mężczyzn cispłciowych niż wśród kobiet cispłciowych na wszystkich poziomach miejskości, z najwyższą różnicą w zachorowalności w dużych centralnych powiatach miejskich i najniższą na obszarach wiejskich. Co więcej, osoby rasy czarnej miały wyższą zapadalność na ospę wietrzną niż osoby rasy białej w okręgach wiejskich i miejskich, z najwyższą względną różnicą na obszarach wiejskich. Na wszystkich poziomach miejskości zachorowalność na ospę wietrzną była wyższa u osób pochodzenia latynoskiego niż u osób rasy białej oraz u osób rasy czarnej niż u osób pochodzenia latynoskiego. Podsumowując, większość przypadków ospy wietrznej odnotowano na obszarach miejskich w USA, szczególnie w dużych centralnych obszarach miejskich. Ponadto 95% przypadków dotyczyło mężczyzn cispłciowych. Proporcje przypadków ospy wietrznej były podobne wśród osób rasy białej, latynoskiej i czarnoskórej w dużych centralnych obszarach miejskich; jednak osoby rasy latynoskiej i czarnoskórej miały wyższą zachorowalność niż osoby rasy białej. Z kolei w okręgach wiejskich liczba przypadków ospy była wyższa wśród osób rasy białej i czarnej. Mimo to wskaźniki zachorowalności wśród osób rasy czarnej i latynoskiej były sześcio- i dwukrotnie wyższe niż wśród osób rasy białej. Ogólnie rzecz biorąc, wysiłki na rzecz wspierania i podtrzymywania nadzoru nad ospą wietrzną powinny być kontynuowane na wszystkich poziomach urbanistycznych, aby zapewnić testowanie i leczenie wszystkich osób z grupy ryzyka. Ustalenia ujawniły różnice rasowe i etniczne, które były większe pod względem względnym na małych obszarach miejskich i wiejskich, ale większe pod względem bezwzględnym na obszarach miejskich. Podkreśla to potrzebę wdrożenia szczepień opartych na zasadzie równości, skoncentrowanych na mężczyznach uprawiających seks z mężczyznami (MSM) oraz społecznościach homoseksualnych i biseksualnych na obszarach miejskich.

Zdolność układu odpornościowego do reagowania na urazy rdzenia kręgowego zmniejsza się wraz z wiekiem, sugerują badania

Nowe badania sugerują, że zdolność układu odpornościowego do reagowania na urazy rdzenia kręgowego zmniejsza się wraz z wiekiem - i identyfikują potencjalne możliwości poprawy tej reakcji i pomocy pacjentom w leczeniu. Nowe odkrycia oferują ważny wgląd w to, jak układ odpornościowy reaguje na urazy rdzenia kręgowego i dlaczego reakcja ta słabnie wraz z upływem lat. Co więcej, ujawniają one ważną rolę błon otaczających rdzeń kręgowy w tworzeniu odpowiedzi immunologicznej na uraz rdzenia kręgowego. Dzięki tym informacjom lekarze mogą pewnego dnia być w stanie wzmocnić naturalną odpowiedź immunologiczną organizmu, aby poprawić wyniki pacjentów, szczególnie wśród osób starszych. Ostatnio odnotowano, że coraz więcej starzejących się osób doświadcza urazów rdzenia kręgowego. Nasze odkrycia sugerują, że u osób starzejących się występuje upośledzenie w sposobie inicjowania i rozwiązywania odpowiedzi immunologicznej w porównaniu z osobami młodymi. Miejmy nadzieję, że nasze wyniki pomogą zidentyfikować punkty interwencji i cele leków, które mogą poprawić powrót do zdrowia i zająć się długoterminowymi konsekwencjami urazu, takimi jak ból". Badacz Andrea Francesca M. Salvador, PhD, University of Virginia School of Medicine. Urazy rdzenia kręgowego mogą mieć niszczycielskie skutki na całe życie, pozostawiając pacjentów niezdolnych do poruszania się, niezdolnych do kontrolowania jelit lub cierpiących z powodu bólu, dysfunkcji seksualnych lub niekontrolowanych skurczów, w zależności od ciężkości i lokalizacji urazu. Lepsze zrozumienie, w jaki sposób organizm reaguje na urazy rdzenia kręgowego, jest ważnym krokiem w kierunku opracowania lepszych sposobów ich leczenia. Nowe odkrycia są najnowszymi z laboratorium dr Jonathana Kipnisa, który dokonał oszałamiającego odkrycia podczas studiów na UVA w 2015 roku, że mózg jest połączony z układem odpornościowym przez naczynia, o których od dawna sądzono, że nie istnieją. Przed tym przełomowym odkryciem uważano, że mózg jest zasadniczo odizolowany od układu odpornościowego. Odkrycie nieznanych naczyń w błonach lub oponach mózgowych otaczających mózg zmieniło podręczniki i otworzyło zupełnie nową granicę w badaniach neurologicznych. Obecnie "neuroimmunologia", czyli badanie relacji układu nerwowego z układem odpornościowym, jest jednym z najgorętszych obszarów badań neuronauki i ma szansę zmienić nasze rozumienie - i zdolność leczenia - szerokiego wachlarza chorób neurologicznych. Teraz Salvador, Kipnis i ich współpracownicy ustalili, że opony otaczające rdzeń kręgowy odgrywają istotną rolę w odpowiedzi immunologicznej na uraz rdzenia kręgowego. Odkryli na przykład, że wcześniej nieznane "płaty" limfatyczne opon mózgowo-rdzeniowych tworzą się powyżej miejsca urazu rdzenia kręgowego. Potrzebne są dalsze badania, aby dokładnie określić, do czego służą te struktury, ale ich powstawanie wskazuje na ważną rolę opon mózgowo-rdzeniowych w odpowiedzi immunologicznej na uraz. Co więcej, Salvador i jej współpracownicy określili ilościowo, w jaki sposób komórki odpornościowe reagują na urazy rdzenia kręgowego. Odkryli, że odpowiedź ta była znacznie silniejsza u młodych myszy laboratoryjnych niż u starszych, co sugeruje, że naukowcy mogą być w stanie celować w niektóre komórki odpornościowe, aby poprawić powrót do zdrowia po urazach rdzenia kręgowego. Łącznie odkrycia te identyfikują opony mózgowo-rdzeniowe - i ich interakcje z innymi składnikami ośrodkowego układu nerwowego - jako ekscytujące nowe obszary do zbadania przez naukowców, którzy starają się lepiej zrozumieć złożoną reakcję organizmu na urazy rdzenia kręgowego. "Jest to ekscytujące odkrycie, które może rzeczywiście prowadzić do nowych podejść terapeutycznych dla pacjentów z urazami rdzenia kręgowego. Obecnie współpracujemy z klinicystami w nadziei na lepsze zrozumienie tego, co dzieje się u pacjentów i jak nasze odkrycia mogą zostać przełożone na rzeczywiste zmiany". Kipnis, profesor Washington University School of Medicine w St. Louis i dyrektor Centrum Immunologii Mózgu i Gleju (BIG Center). Naukowcy opublikowali swoje odkrycia w czasopiśmie naukowym Neuron. W skład zespołu wchodzili Salvador, Taitea Dykstra, Justin Rustenhoven, Wenqing Gao, Susan M. Blackburn, Kesshni Bhasiin, Michael Q. Dong, Rafaela Mano Guimarães, Sriharsha Gonuguntla, Igor Smirnov, Kipnis i Jasmin Herz. Badacze nie zgłaszają żadnych interesów finansowych w tej pracy.