Czołowi naukowcy zebrali się dziś na 95. dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań nad Rakiem (AACR), najważniejszym multidyscyplinarnym zgromadzeniu, na którym prezentowane są najnowsze osiągnięcia w podstawowych, prewencyjnych, translacyjnych i klinicznych badaniach nad rakiem. Spotkanie odbędzie się w dniach 27-31 marca 2004 r. w Orlando Convention Center, Fla. "Ponieważ postęp naukowy postępuje w tak niewiarygodnym tempie, nasz wgląd w mechanizm i progresję raka rośnie wykładniczo", powiedziała Karen Antman, M.D., prezes AACR. "Coroczne spotkanie AACR pomoże nam wykorzystać te informacje do opracowania i odkrycia najnowocześniejszych metod diagnostyki i leczenia niezbędnych do pokonania tej choroby". Tegoroczne doroczne spotkanie zwróci uwagę na nowe informacje i innowacje, które prowadzą do nowego zrozumienia raka i jego przebiegu. Prezentacje najlepszych naukowców obejmą nowatorskie technologie i podejścia badawcze, przygotowywane terapie ratujące życie oraz nowe spojrzenie na profilaktykę. "Dzięki wytrwałości i determinacji badaczy możemy lepiej zrozumieć zawiłości raka, co ostatecznie doprowadzi do jego wyleczenia" - powiedział dr Antman. Dyskusje prezentowane podczas otwierającej sesji plenarnej, Targeting the Conquest of Cancer through Conceptual Integration and Innovation (niedziela, 28 marca, godz. 9:30-12:00), odzwierciedlają temat tegorocznego dorocznego spotkania - Information Integration for Innovation. Naukowcy zaprezentują szeroki zakres odkryć w dziedzinie badań nad rakiem, w tym dogłębny przegląd telomerazy, tarczy DNA, która może mieć kluczowe znaczenie dla progresji raka, a następnie kontynuację badań nad wpływem COX-2. Coraz ważniejszy obszar genomiki zostanie również podkreślony przez naukowców, którzy omówią identyfikację nieodkrytych funkcji genów jako potencjalnych celów dla rozwoju leków przeciwnowotworowych. Sesja zakończy się dyskusją na temat rozwijającej się praktyki ukierunkowanego leczenia nowotworów. "AACR jest zaangażowany w ciągły postęp i poprawę w tej dziedzinie, koncentrując się na wspieraniu odkryć i przełomów, których ostatecznym celem będzie wykonalne zarządzanie rakiem" - powiedział dr Geoffrey Wahl, profesor w laboratorium ekspresji genów w The Salk Institute w La Jolla w Kalifornii i przewodniczący dorocznego spotkania. "Coroczne spotkanie stanowi cenną okazję dla naukowców do podzielenia się swoimi teoriami i odkryciami oraz poznania nowych technik, a także do omówienia sposobów zapobiegania wystąpieniu, opóźniania progresji i ratowania życia z powodu raka" - dodał. Coroczne spotkanie AACR przyciąga uczestników, w tym wiodących naukowców z branży, środowisk akademickich i rządowych, a także onkologów klinicznych, studentów, osoby, które przeżyły raka, rzeczników i innych pracowników służby zdrowia. Tak zróżnicowana grupa ułatwia interdyscyplinarną wymianę nowych pomysłów i formułowanie nowych form współpracy. W tym roku do prezentacji zgłoszono ponad 5700 abstraktów, które uzupełniają wyjątkowy program wydarzeń naukowych i edukacyjnych. Inne najważniejsze wydarzenia to Konferencje prasowe: Umiarkowane ćwiczenia, takie jak chodzenie, promują przeżycie raka piersi, zmniejszają ryzyko raka endometrium; witamina E obniża ryzyko raka prostaty, pęcherza moczowego; zmiany genetyczne wywołane tytoniem mogą być celem interwencji, zapobiegania; nowe narzędzia diagnostyczne z proteomiki do walki z rakiem jajnika; wpływ słońca na zapobieganie rakowi, odpowiedź immunologiczna. Sympozja i fora: obejmujące zróżnicowany zakres aktualnych tematów o krytycznym znaczeniu dla szerokiej społeczności zajmującej się rakiem, a także najnowocześniejsze przeglądy rozwoju badań nad rakiem.
piątek, 5 maja 2023
Wieloośrodkowe, trwające rok, rzeczywiste badanie pokazuje skuteczność semaglutydu w odchudzaniu
Nowe badania zaprezentowane na tegorocznym Europejskim Kongresie Otyłości (ECO2023, Dublin, 17-20 maja) pokazują, że semaglutyd jest skuteczny w odchudzaniu w wieloośrodkowym, trwającym 1 rok rzeczywistym badaniu. Badanie zostało przeprowadzone przez dr Andresa Acostę i dr Wissama Ghusna z Precision Medicine for Obesity Program w Mayo Clinic, Rochester, MN, USA i współpracowników. Semaglutyd, agonista receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), jest ostatnio zatwierdzonym przez FDA lekiem przeciw otyłości. Wykazał on znaczącą utratę masy ciała w wielu długoterminowych randomizowanych badaniach klinicznych i krótkoterminowych badaniach rzeczywistych. Niewiele jednak wiadomo na temat wyników utraty masy ciała i parametrów metabolicznych w średnioterminowych badaniach w świecie rzeczywistym. W niniejszym badaniu autorzy ocenili wyniki utraty masy ciała związane ze stosowaniem semaglutydu u pacjentów z nadwagą i otyłością z cukrzycą typu 2 (T2DM) lub bez niej po 1 roku obserwacji. Przeprowadzili retrospektywne, wieloośrodkowe (Mayo Clinic Hospitals: Minnesota, Arizona i Floryda) gromadzenie danych dotyczących stosowania semaglutydu w leczeniu otyłości. Do badania włączono pacjentów ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) ≥27 kg/m2 (z nadwagą i wszystkimi wyższymi kategoriami BMI), którym przepisywano cotygodniowe wstrzyknięcia podskórne semaglutydu (dawki 0,25, 0,5, 1, 1,7, 2, 2,4 mg; jednak większość przyjmowała wyższą dawkę 2,4 mg). Wykluczono pacjentów przyjmujących inne leki na otyłość, osoby z operacją otyłości w wywiadzie, chorych na raka i kobiety w ciąży. Pierwszorzędowym punktem końcowym była procentowa utrata całkowitej masy ciała (TBWL%) po 1 roku. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały odsetek pacjentów osiągających ≥5%, ≥10%, ≥15% i ≥20% TBWL%, zmianę parametrów metabolicznych i sercowo-naczyniowych (ciśnienie krwi, HbA1c [hemoglobina glikowana, miara kontroli poziomu cukru we krwi], stężenie glukozy na czczo i tłuszczów we krwi), TBWL% pacjentów z i bez T2DM oraz częstość działań niepożądanych w pierwszym roku terapii. Do analizy włączono łącznie 305 pacjentów (73% kobiet, średni wiek 49 lat, 92% rasy białej, średni BMI 41, 26% z T2DM). Charakterystykę wyjściową i szczegóły wizyt kontrolnych przedstawiono w Tabeli 1 w pełnym streszczeniu. W całej kohorcie średni TBWL% wynosił 13,4% po 1 roku (dla 110 pacjentów, którzy mieli dane dotyczące masy ciała po 1 roku). Pacjenci z T2DM mieli niższy TBWL% wynoszący 10,1% dla 45 ze 110 pacjentów z danymi po 1 roku, w porównaniu z pacjentami bez T2DM wynoszącym 16,7% dla 65 ze 110 pacjentów z danymi po 1 roku. Odsetek pacjentów, którzy stracili więcej niż 5% masy ciała wynosił 82%, więcej niż 10% wynosił 65%, więcej niż 15% wynosił 41%, a więcej niż 20% wynosił 21% po 1 roku. Leczenie semaglutydem znacząco obniżyło również skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi o 6,8/2,5 mmHg; cholesterol całkowity o 10,2 mg/dl; LDL o 5,1 mg/dl; i trójglicerydy o 17,6 mg/dl. Połowa pacjentów doświadczyła działań niepożądanych związanych ze stosowaniem leków (154/305), przy czym najczęściej zgłaszanymi były nudności (38%) i biegunka (9%). Działania niepożądane były w większości łagodne i nie wpływały na jakość życia, ale w 16 przypadkach doprowadziły do odstawienia leku. Autorzy konkludują: "Semaglutyd wiązał się ze znaczną utratą masy ciała i poprawą parametrów metabolicznych po 1 roku w wieloośrodkowym badaniu rzeczywistym, wykazując jego skuteczność w leczeniu otyłości u pacjentów z T2DM i bez niej". Zespół Mayo przygotowuje kilka innych manuskryptów związanych z semaglutydem, w tym wyniki dotyczące masy ciała u pacjentów, u których nastąpił nawrót masy ciała po operacji bariatrycznej; wyniki dotyczące utraty masy ciała u pacjentów, którzy wcześniej przyjmowali inne leki przeciw otyłości, w porównaniu z tymi, którzy ich nie przyjmowali.