Im jesteśmy starsi, tym bardziej stajemy się wygodni?

Im jesteśmy starsi, tym bardziej stajemy się wygodni? Wcale nie! Coraz więcej osób odkrywa radość ze sportu w drugiej połowie życia. Jest ku temu wiele powodów - ale rodzaj sportu musi też odpowiadać danej osobie. Przedstawiamy kilka możliwości. Aktywność sportowa to nie tylko zabawa, ale także ewidentnie pozytywny wpływ na zdrowie i długość życia, zwłaszcza w starszym wieku. Ponieważ sport wzmacnia mięśnie i wspomaga koordynację, zmniejsza się ryzyko upadków i wypadków: seniorzy rzadziej wymagają opieki pielęgniarskiej i mogą dłużej i aktywniej cieszyć się swoim zmierzchem. Ale sport wzmacnia też układ odpornościowy i chroni naczynia krwionośne, dzięki czemu aktywni seniorzy są mniej narażeni np. na nowotwory, a także na zawał serca czy udar mózgu. Ci, którzy do późnej starości wypełniają swoje codzienne życie dużą ilością ruchu, zwiększają również swoją "mentalną" sprawność i zachowują sprawność w głowie. Badania wykazały, że ludzie mogą dzięki temu zmniejszyć ryzyko wystąpienia demencji. W zasadzie seniorzy mogą uprawiać niemal każdy rodzaj sportu, a także uprawiać swoją ulubioną dyscyplinę z przeszłości. Dzieje się tak dlatego, że wzorce ruchowe wyuczone w młodszych latach często mogą być nadal przywoływane w starszym wieku. Ci, którzy od dzieciństwa regularnie robili obchód po parku, mogą to robić także teraz. Są jednak takie sporty, które uprawiane nieprawidłowo mogą bardzo obciążać ciało i stawy, co często kończy się kontuzjami. Sporty typu jogging czy piłka, w których występują gwałtowne ruchy zatrzymania i krótkie, ale silne fazy wysiłku (na przykład piłka nożna czy ręczna) są więc mniej odpowiednie dla niewytrenowanych seniorów. Lepsze są wtedy sporty, które są łatwe dla stawów i delikatnie wzmacniają wytrzymałość, koordynację i siłę. Ważne jest również, aby były one łatwe do nauczenia się lub aby powrót do nich był nieskomplikowany. Seniorzy, którzy chcą uprawiać sport, zawsze powinni wcześniej skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub lekarzem medycyny sportowej. Dotyczy to zwłaszcza osób, które nie ćwiczyły przez długi czas lub mają problemy zdrowotne (na przykład cukrzycę, problemy z układem krążenia lub zapalenie stawów). Lekarz sprawdza stan zdrowia i sprawności fizycznej oraz udziela wskazówek, jaki rodzaj sportu odpowiada indywidualnym potrzebom i kondycji osobistej.

Układ krążenia dostosowuje się do upałów

Aby utrzymać sprawność naszego organizmu latem, układ krążenia dostosowuje się do upałów: Ciepła krew z wnętrza ciała jest transportowana na powierzchnię skóry, aby ją schłodzić, a znajdujące się tam naczynia rozszerzają się. Wyraźnym tego znakiem jest na przykład zaczerwieniona twarz, w której łatwo dostrzec wysiłek niektórych letnich sportowców. Rozszerzenie naczyń krwionośnych powoduje natomiast obniżenie ciśnienia krwi. Może to szybko stać się problemem dla osób z niskim ciśnieniem krwi lub problemami z krążeniem. Powinni więc szczególnie uważać, aby nie ćwiczyć zbyt intensywnie. W dni, w których ciepło zewnętrzne przekracza temperaturę naszego ciała, czyli około 37 stopni, należy zachować szczególną ostrożność. Krew nie może wtedy dłużej stygnąć na powierzchni skóry. Ponadto przy dużej wilgotności pot prawie nie odparowuje na skórze, a więc nie może zapewnić chłodzenia. Dodatkowo, zwiększone promieniowanie UV nagrzewa skórę. Wysoki poziom ozonu podrażnia również drogi oddechowe. Dlatego w bardzo gorące dni zaleca się podejmowanie jedynie krótkich aktywności w wystarczająco zacienionych miejscach lub przejście na ćwiczenia wczesnym rankiem. Jeśli jesteś zdrowy fizycznie, możesz bez obaw ćwiczyć latem - pod warunkiem, że dostosujesz swoją aktywność do ekstremalnych warunków panujących na zewnątrz. Im częściej ćwiczysz latem, tym szybciej organizm się do tego przyzwyczaja i tym mniejszym obciążeniem dla krążenia jest upał. Tak więc sport i lato nie wykluczają się wzajemnie, ale mogą stanowić świetną parę.