Wiedziałeś? Miłość przechodzi koło nosa

Wiedziałeś? Miłość przechodzi koło nosa. Za pomocą pewnych substancji posłańczych, tzw. feromonów, ludzie wymieniają "informacje seksualne" - zupełnie nieświadomie. Nie tylko ze względu na swoje afrodyzjakalne działanie, feromony zawarte są w niektórych perfumach. Ale jak dokładnie działają te "uwodzicielskie" substancje? Niektóre zapachy mają sprawić, że nie można się im oprzeć. Przynajmniej tak mówi nauka. Szczególnie w przemyśle perfumeryjnym często używa się terminu "feromon". Jednak to, czym tak naprawdę są feromony, nie zostało jeszcze dokładnie zbadane. Termin "feromon" został wymyślony przez dwóch naukowców Petera Karlsona i Martina Lüschera. Z potu pod pachami i innych płynów ustrojowych wyodrębnili mieszankę zapachową, którą można się spryskać. Nie udowodniono, czy feromony własne organizmu istnieją w sposób naturalny. Elmar Krause, fizjolog komórki z Instytutu Fizjologii w Homburgu, wyjaśnia: " Feromony to substancje chemiczne, które są wytwarzane przez pewien organizm i wywołują odruchową reakcję u innego osobnika tego samego gatunku." Substancje te trafiają do nosa głównie za pośrednictwem wdychanego tlenu. Stamtąd bodziec chemiczny dociera następnie do tzw. układu limbicznego, gdzie następnie dochodzi do zmiany. Według Krause ta zmiana może przybierać różne formy: Albo fizyczne, takie jak inicjacja procesów wzrostu i rozwoju, albo uruchomienie cyklu płciowego. "Albo zmiany w zachowaniu ludzi" - mówi Krause. U gatunków wysoko rozwiniętych, takich jak człowiek, proces ten nie został jednak jeszcze szczegółowo zbadany. Według Krause wiadomo jednak, że substancje chemiczne działające jako feromony są odbierane przez wyspecjalizowane komórki. W tych komórkach uruchamiane są wówczas sygnały, które poprzez układ nerwowy docierają do mózgu i tam wywołują specjalne reakcje.

W okresie dojrzewania na twarzy, ramionach i klatce piersiowej pojawiają się pryszcze

Szczególnie jeśli w okresie dojrzewania na twarzy, ramionach i klatce piersiowej pojawiają się pryszcze, należy wziąć pod uwagę trądzik. W celu wykluczenia innych chorób skóry, takich jak ropne zapalenia mieszków włosowych i choroby grzybicze, a także trądzik różowaty u pacjentów z połowy trzeciej dekady życia, oraz rozpoczęcia leczenia wskazana jest wizyta u dermatologa. Diagnozę "trądzik" można postawić już na podstawie typowego wyglądu. Ponadto bardzo ważne są informacje o czasie wystąpienia, czy szybko postępuje, inne istniejące choroby (skóry) oraz historia rodzinna trądziku. Lekarz zapyta również o kosmetyki, stosowanie leków i nawyki żywieniowe, a także czy istnieje tendencja do powstawania blizn. Aby potwierdzić rozpoznanie trądziku i opracować odpowiedni plan leczenia, lekarz może pobrać ropną wydzielinę z ran po krostach lub wydzielinę z nosa, a nawet krew w ciężkich przypadkach lub przy podejrzeniu dodatkowego zakażenia. O ile w przypadku bardzo łagodnego trądziku fizjologicznego może wystarczyć odpowiednia pielęgnacja skóry zapobiegająca powstawaniu zaskórników, o tyle w przypadku cięższych form należy skonsultować się z lekarzem i wspólnie z nim opracować plan leczenia. W zależności od stopnia zaawansowania i charakterystyki choroby może przepisać odpowiednie substancje czynne i udzielić wskazówek dotyczących właściwych środków pielęgnacyjnych. Nie należy samemu kłaść rąk na zaskórniki: zalecana jest wizyta u wyszkolonej kosmetyczki medycznej. Podczas leczenia specjalnych form trądziku, takich jak acne venenata i acne medicamentosa, nacisk kładzie się na unikanie przyczyn. Uwaga: Krost w okolicy twarzy nad górną wargą i z boku nosa oraz w kierunku kącika oka w żadnym wypadku nie należy wyciskać samodzielnie! Ze względu na połączenia naczyniowe, a zwłaszcza limfatyczne z obszarem mózgu, istnieje ryzyko rozprzestrzeniania się zarazków i zablokowania niektórych naczyń (zakrzepica żył zatokowych).