Feromony dla mężczyzn to substancje posłańcze

Feromony dla mężczyzn to substancje posłańcze, które mają być przyswajane przez kobiety, aby wydawały się bardziej atrakcyjne i męskie. "Mężczyzna" ma nadzieję, że dzięki temu będzie miał większe szanse na znalezienie partnerki i zwiększy swoją atrakcyjność seksualną wobec wybranej kandydatki. Feromon to substancja posłannicza, która służy do przekazywania informacji między dwoma osobnikami tego samego gatunku. Jest nadawca, który emituje substancję i odbiorca, który po jej otrzymaniu wytwarza określony bodziec. Bodźce są nieświadomie wchłaniane przez nos do układu węchowego lub przez inne sensory. Między innymi wpływa to na zachowania seksualne, orientację czy zachowania alarmowe u zwierząt. Feromony dzielą się na dwie podgrupy, feromony sygnałowe, które mają działanie krótkotrwałe, oraz feromony podkładowe, które mają działać dłużej. Przykładem tego ostatniego będzie substancja królewska pszczoły miodnej, która w dłuższej perspektywie hamuje płodność robotnic. Można porównać sposób działania do działania hormonu. Jedyna różnica polega na tym, że hormony działają między komórkami jednego organizmu, a feromony między komórkami dwóch różnych organizmów. Podczas gdy w świecie zwierząt znanych jest ponad 100 takich substancji, ten rodzaj przekazywania bodźców u ludzi jest w dużej mierze niezbadany. Choć przyjmuje się, że istnieje, nie ma na ten temat jednoznacznych badań. W zasadzie istnieją różne rodzaje feromonów, o różnym działaniu, które przypuszczalnie działają również u ludzi. Feromony męskie działają na kobiety jak zapachy. Na przykład produkty rozkładu testosteronu w pocie mężczyzn mogą działać na kobiety pobudzająco i podnosić nastrój. Sztucznie wyprodukowane feromony mają wywołać w kobiecie poczucie bezpieczeństwa i sympatii, po prostu osiągnąć to, że ma się "dobre samopoczucie" z mężczyzną. Jednocześnie cechy te zwiększają atrakcyjność i mężczyzna jest bardziej skłonny do rozważenia dalszych kroków (w związku). W teorii rozpylone feromony są wchłaniane przez nos kobiety i w ten sposób służą jako posłaniec do jej mózgu. Tam poruszany jest ośrodek seksualności, który sprawia, że dobrze pachnący mężczyzna wydaje się bardziej atrakcyjny. To, czy taki sposób przekazywania bodźców rzeczywiście działa, nie zostało jeszcze naukowo potwierdzone.

Podczas spaceru z psem nie wystarczy jedno drzewo czy latarnia

Podczas spaceru z psem nie wystarczy jedno drzewo czy latarnia. Lubi sikać na wszystkich. Bo wraz z moczem rozdaje bardzo osobiste wizytówki: "Jestem młody, zdrowy i silny, to jest moje terytorium i przechodzę tędy codziennie. Więc uważaj!" Jego komunikaty zapachowe szczegółowo informują inne psy o wieku, płci, gotowości do kopulacji, a nawet o czasie znakowania. Każdy pies je rozumie - ale nie inne zwierzęta. Dzieje się tak dlatego, że język feromonów przeznaczony jest tylko dla osobników pokrewnych. Istnieje ona obok wyuczonej i nabytej oceny zapachu. A psi feromon też jest produkowany tylko przez psy. Koty, myszy czy króliki mają swój własny język. Wszystkie kręgowce mają specjalny organ, który pozwala zrozumieć chemiczne komunikaty feromonów. Nazywany jest narządem Jacobsona od nazwiska jego odkrywcy lub - od jego lokalizacji w nosie - narządem womeronasalnym (VNO). Podczas gdy ludzie i małpy człekokształtne w trakcie swojego rozwoju wyłączyły ten ważny dodatkowy narząd węchu, u myszy, kotów czy koni jest on nadal funkcjonalny. VNO składa się z zaślepionej, jednocentymetrowej, cienkiej rurki po obu stronach przegrody nosowej, do której trudno jest dotrzeć powietrzu oddechowemu. I działa jak gumowa pipeta, zasysając powietrze, a tym samym feromony. Niektóre zwierzęta wykształciły specjalną technikę oddychania zwaną flehmen - tak, aby szczególnie mocno wcisnąć "pipetę". Konie, owce, a zwłaszcza wielbłądy wciągają nos i górną wargę. Koty również w ten sposób zasysają do VNO jak najwięcej cząsteczek zapachowych. Tam znajdują się komórki czuciowe wyspecjalizowane w feromonach, które za pomocą cienkich włókien nerwowych są przewodowo połączone bezpośrednio z głębokimi rejonami mózgu (podwzgórze). Dlatego feromony wywołują u zwierzęcia zawsze tę samą, powtarzalną reakcję.