sobota, 8 kwietnia 2023

Podejście oparte na uczeniu maszynowym we wczesnej diagnostyce choroby Parkinsona

Spośród wszystkich chorób neurologicznych znacznie wzrosła częstość występowania choroby Parkinsona (PD). PD jest zwykle diagnozowana na podstawie objawów ruchowych, takich jak drżenie spoczynkowe, sztywność i bradykinezja. Jednak wykrycie objawów niemotorycznych, takich jak zaparcia, apatia, utrata węchu i zaburzenia snu, mogłoby pomóc we wczesnym rozpoznaniu PD o kilka lat do dekad. W najnowszym badaniu ACS Central Science naukowcy z University of New South Wales (UNSW) omawiają narzędzie oparte na uczeniu maszynowym (ML), które może wykryć PD na wiele lat przed wystąpieniem pierwszych objawów. Obecnie ogólna dokładność diagnostyczna PD na podstawie objawów motorycznych wynosi 80%. Dokładność ta mogłaby wzrosnąć, gdyby PD była diagnozowana na podstawie biomarkerów, a nie głównie w oparciu o objawy ruchowe. Wiele chorób wykrywa się na podstawie biomarkerów związanych z procesami metabolicznymi. Biometabolity pochodzące z próbek osocza krwi lub surowicy są oceniane za pomocą narzędzi analitycznych, takich jak spektrometria mas (MS). Ostatnio popularność zyskały nieinwazyjne metody diagnostyczne wykorzystujące łój skórny i oddech. Poprzednie badania wykazały, że MS może przewidywać różnice w profilach metabolitów między kandydatami do pre-PD a osobami zdrowymi. Ta różnica w profilach metabolitów była obserwowana do 15 lat przed klinicznym rozpoznaniem PD. Tak więc biomarkery metabolitów mogłyby być wykorzystane do wykrywania PD znacznie wcześniej niż ostatnio stosowane podejścia. Podejścia ML są szeroko stosowane do opracowania dokładnych modeli predykcyjnych dla diagnozy choroby przy użyciu dużych danych metabolomicznych. Jednak rozwój modeli predykcyjnych opartych na całych zestawach danych metabolomicznych wiąże się z wieloma wadami, w tym przetrenowaniem, które może zmniejszyć wydajność diagnostyczną. Większość modeli jest opracowywana przy użyciu mniejszego podzbioru cech, które są wstępnie określone przez tradycyjne metody statystyczne. Niektóre podejścia ML, takie jak liniowa maszyna wektorów wspierających (SVM) i częściowa analiza dyskryminacyjna najmniejszych kwadratów (PLSDA) mogą nie uwzględniać kluczowych cech w zbiorach danych metabolomicznych. Ograniczenie to zostało jednak rozwiązane przez zaawansowane metody ML, takie jak sieci neuronowe (NN), które zostały zaprojektowane szczególnie do przetwarzania dużych danych. NN są wykorzystywane do opracowywania modeli, które mają nieliniowe działanie. Kluczową wadą modeli predykcyjnych opartych na NN jest brak informacji mechanistycznych i nieinterpretowalność modeli. Do interpretacji modeli ML opracowano ostatnio addytywne wyjaśnienia Shapleya (SHAP). Jednak technika ta nie została jeszcze wykorzystana do analizy zbiorów danych metabolomicznych. W obecnym badaniu naukowcy ocenili próbki krwi uzyskane z hiszpańskiego badania European Prospective Study on Nutrition and Cancer (EPIC) przy użyciu różnych narzędzi analitycznych, takich jak chromatografia gazowa-MS (GC-MS), elektroforeza kapilarna-MS (CE-MS) i chromatografia cieczowa-MS (LC-MS). Badanie EPIC dostarczyło danych metabolomicznych z próbek osocza krwi uzyskanych zarówno od zdrowych kandydatów, jak i tych, u których później rozwinęła się PD, aż do 15 lat po pierwotnym pobraniu ich próbki. Diane Zhang, badaczka z UNSW, opracowała narzędzie ML o nazwie Classification and Ranking Analysis using Neural Networks generates Knowledge from MS (CRANK-MS). Narzędzie to zostało zbudowane w celu interpretacji ram opartych na NN do analizy zbioru danych metabolomicznych generowanych przez narzędzia analityczne. CRANK-MS składa się z kilku funkcji, w tym zintegrowanych parametrów modelu, które oferują wysoką wymiarowość zbiorów danych metabolomicznych do analizy bez konieczności wstępnej selekcji cech chemicznych. CRANK-MS zawiera również SHAP do retrospektywnego badania i identyfikacji kluczowych cech chemicznych, które pomagają w dokładnym przewidywaniu modelu. Ponadto, SHAP umożliwia przeprowadzenie testów porównawczych z pięcioma znanymi metodami ML w celu porównania wydajności diagnostycznej i walidacji cech chemicznych. Dane metabolomiczne uzyskane od 39 pacjentów, którzy rozwinęli PD do 15 lat później, zostały zbadane za pomocą nowo opracowanego narzędzia opartego na ML. Profil metabolitów 39 pacjentów przed PD został porównany z 39 dopasowanymi pacjentami kontrolnymi, co pozwoliło na uzyskanie unikalnej kombinacji metabolitów, która może być wykorzystana jako wczesny sygnał ostrzegawczy przed wystąpieniem PD. Warto zauważyć, że to podejście ML wykazało większą dokładność w przewidywaniu PD przed diagnozą kliniczną. Pięć metabolitów uzyskało konsekwentnie wysokie wyniki we wszystkich sześciu modelach ML, wskazując tym samym na ich potencjalną przydatność w przewidywaniu przyszłego rozwoju PD. Klasy tych metabolitów obejmowały polifluorowane substancje alkilowe (PFAS), triterpenoidy, diacyloglicerole, steroidy i steroidy cholestanu. Wykryty metabolit diacylogliceroli - izomery 1,2-diacyloglicerolu (34:2) to niektóre oleje roślinne, takie jak oliwa z oliwek, która jest często spożywana w diecie śródziemnomorskiej. PFAS jest neurotoksyną środowiskową, która może zmieniać przetwarzanie, sygnalizację i funkcję komórek neuronalnych.

piątek, 7 kwietnia 2023

Badanie identyfikuje niezwykle silne przeciwciała monoklonalne, które neutralizują wiele sarbekowirusów

W najnowszym artykule opublikowanym w czasopiśmie Science Translational Medicine, badacze długoterminowo wyizolowali niezwykle silne przeciwciała monoklonalne (mAbs) od makaków zaszczepionych monowalentnymi podjednostkowymi szczepionkami przeciwko chorobie koronawirusowej 2019 (COVID-19) z adiuwantem AS03 w postaci emulsji olejowej w wodzie ze skwalenu. Te mAby neutralizowały wiele sarbekowirusów i wszystkie warianty koronawirusa 2 (SARS-CoV-2) ciężkiego ostrego zespołu oddechowego, w tym podlinie Omicron od BA.1 do BA.5, XBB, BQ.1 i BQ.1.1. Sarbekowirusy wywołały w ostatnich dwóch dekadach trzy ogniska choroby wśród ludzi, z których najgorsza była pandemia SARS-CoV-2. Pochłonęła ona do 2023 r. ponad 6,8 mln ofiar, pomimo powszechnej odporności na poziomie populacji. Wariant Omicron i jego podlinie najsilniej zakwestionowały dotychczasowe strategie szczepień COVID-19, dzięki swojemu wyjątkowemu potencjałowi immunoewolucyjnemu. Badania wykazały, że monowalentne szczepionki mRNA miały skuteczność poniżej 50% podczas ostatnich fal BA.4/5, co czwarta dawka przypominająca mogła przejściowo i minimalnie poprawić. Ponadto wszystkie dostępne terapie mAb nie zdołały zwalczyć podwariantów Omicron, co podkreśla pilną potrzebę opracowania szczepionek i mAb nowej generacji o znacznie większym zakresie ochronnym. W obecnym badaniu naukowcy zbadali ewolucyjną trajektorię odpowiedzi komórek B pamięci (MBC) u makaków rezusów szczepionych szczepionką podjednostkową z adiuwantem AS03 przez 1,5 roku, wykorzystując próbki z poprzedniego badania, w którym porównywano klinicznie istotne adiuwanty pod kątem ich zdolności do wzmocnienia odporności ochronnej szczepionek przeciwko SARS-CoV-2. Poprzednie badanie miało dwie kohorty składające się odpowiednio z pięciu i sześciu samców makaków rhesus (M. Mulatta). Pierwsza grupa otrzymała schemat prime-boost składający się z dwóch dawek RBD-NP (receptor-binding domain-nanoparticle) z adiuwantem AS03 w dniach 0 i 21. Podobnie, sześć zwierząt z drugiej grupy otrzymało dwie dawki szczepionki HexaPro-NP z adiuwantem AS03. Zespół zmierzył różnicę między dowolnymi dwiema grupami w jednym punkcie czasowym i różnych punktach czasowych, stosując odpowiednio test sumy rang Manna-Whitneya bez pary i dwukierunkową analizę wariancji (ANOVA); dwuogonowy test chi-square zmierzył różnicę między różnymi kategoriami. Ponadto przeprowadzili ocenę serologiczną 15 najsilniejszych mAbs wyizolowanych między trzema tygodniami a sześcioma miesiącami po szczepieniu podstawowym. Ponadto zespół przeprowadził szeroką analizę strukturalną niektórych wyizolowanych mAbs i wykazał ich skuteczność u myszy. Podczas analizy strukturalnej określono struktury krystaliczne mAbs: 25F9, 20A7 i 21B6 oraz ich sposób wiązania z RBD wirusa SARS-CoV-2 w rozdzielczości odpowiednio 3,05, 2,58 i 1,75 angstremów (Å). Szczepionki z dodatkiem AS03 zapewniały długotrwałą ochronę przed zakażeniem Omicron u wszystkich zwierząt testowych użytych w tym badaniu. Wielkość ochrony wynosiła 100% po sześciu tygodniach primingu i sześciu miesiącach po boostingu. To ostatnie wskazuje na szybką ewolucję szerokiego repertuaru przeciwciał zakodowanych w antygenowo swoistych komórkach pamięci B (MBCs). Autorzy zauważyli, że ta szczepionka wywołała progresywną ewolucję przeciwciał o większej szerokości i sile działania w ciągu 12 miesięcy obserwacji, a kompleksy antygen-przeciwciało na komórkach dendrytycznych (DCs) prawdopodobnie napędzały to zjawisko. Prawie 4,4% z 338 mAbs wyizolowanych w okresie od 1,4 do 6 miesięcy po szczepieniu pierwotnym miało dobrą siłę działania przeciwko SARS-CoV-2 BA.1. Siedem szeroko neutralizujących przeciwciał monoklonalnych (bnAbs) wykazało silną neutralizację przeciwko rodowemu szczepowi SARS-CoV-2, Wuhan-Hu1, przy stężeniu połowy maksymalnego stężenia hamującego (IC50) poniżej 10 ng/ml. Neutralizowały one również warianty SARS-CoV-2, które pojawiły się przed szczepem Omicron, bez zauważalnego spadku siły działania. Cztery mAbs, 25F9, 21B6, 20A7 i 27A12, neutralizowały Omicron BA.1 z wartościami IC50 wynoszącymi odpowiednio 42, 11, 6 i 5 ng/ml. Podczas gdy 27A12 wykazało nieznaczne zmniejszenie aktywności neutralizującej wobec innych podlinii Omicron, BA.2 do BA.5, XBB, BQ.1, BQ.1.1 i XBB 20A7 wykazało nieco zmniejszoną aktywność neutralizującą wobec szczepu Pangolin. Jednak spośród wszystkich innych badanych mAbs, 25F9 i 20A7 wykazały najsilniejszą aktywność neutralizującą wobec wszystkich wariantów SARS-CoV-2 i wielu podlinii Omicron, co może czynić je obiecującymi kandydatami do profilaktyki zakażeń sarbekowirusem. Co ciekawe, 25F9 neutralizował autentyczne sarbekowirusy kladu pierwszego i zapewniał szeroką ochronę przed zakażeniem u myszy, co podkreśla jego przydatność kliniczną. Dodatkowo, 20A7 wykazał dobrą aktywność neutralizującą wobec pseudotypowych sarbekowirusów kladu trzeciego. Jak zaobserwowano w kilku wcześniejszych badaniach, większość mAbs, w tym ADG20, DH1047, S2X259, 20A7 i SA55, celowała w ten sam region w RBD, mianowicie RBS-D/CR3022. Podczas gdy mAby ADG20, DH1047 i S2X259 straciły siłę neutralizacji wobec Omicronu i jego podlinii, 20A7 i SA55 pozostały odporne na wszystkie pododmiany Omicronu.