Tymczasem coraz więcej kobiet powiększa piersi poprzez operację

Na początku były to głównie gwiazdy Hollywood i inni celebryci. Tymczasem coraz więcej kobiet powiększa piersi poprzez operację. Czasami operacja jest wskazana ze względu na szczególne obciążenie psychiczne pacjenta. Jednak wiele pacjentek spełnia również swoje pragnienie posiadania pełnych, jędrnych, kształtnych piersi, aby sprostać osobistemu ideałowi piękna. Jak każda inna operacja, powiększanie piersi wiąże się również z pewnym ryzykiem. Z tego powodu każda kobieta powinna najpierw przedyskutować z lekarzem, czy jest na tyle niezadowolona ze swoich piersi, że uzasadnia to zabieg - w końcu jest to operacja na właściwie zdrowej części ciała. (Należy odróżnić od tego rekonstrukcję piersi, np. po terapii nowotworowej. Dobry lekarz dokładnie wypyta pacjentkę, dlaczego zdecydowała się na taką operację. Kobieta musi mieć świadomość, że interwencji chirurgicznej, w tym znieczuleniu ogólnym, jeśli jest ono konieczne, zawsze mogą towarzyszyć powikłania. Mogą one wystąpić nawet u bardzo doświadczonych i ostrożnych lekarzy. Niektóre istniejące wcześniej warunki również zwiększają ryzyko. Co jakiś czas problem w związku lub inny konflikt psychologiczny może być czynnikiem wyzwalającym chęć powiększenia piersi. W tym przypadku należy wcześniej szczegółowo omówić, w jakim stopniu operacja faktycznie pomoże kobiecie. Nawet jeśli konsultacja była atrakcyjna, pacjentka zawsze powinna dokładnie zapytać, jakie kwalifikacje ma lekarz, który ma ją operować. Dzieje się tak dlatego, że określenia takie jak chirurg kosmetyczny, chirurg estetyczny czy chirurg kosmetyczny nie podlegają ochronie - każdy praktykujący lekarz może używać tego oznaczenia. Osoby, które są "specjalistami w zakresie chirurgii plastycznej i estetycznej" lub "specjalistami w zakresie chirurgii plastycznej", zdobyły co najmniej sześcioletnie doświadczenie w tej dziedzinie i zdały odpowiedni egzamin specjalistyczny.

Cewka moczowa może być uciskana przez prostate

Powiększenie nie występuje równomiernie, ale często w określonych rejonach prostaty. Cewka moczowa może być przez ten proces uciskana. Wpływa to na opróżnianie pęcherza i powoduje objawy podczas oddawania moczu, tzw. objawy mikcji. Mężczyźni zwykle zauważają zmiany w oddawaniu moczu po raz pierwszy w piątej dekadzie życia. Zakres objawów i dolegliwości nie musi być bezpośrednio zależny od wielkości prostaty. Bardzo duża prostata może powodować niewiele problemów i odwrotnie. Jakość życia może być znacznie obniżona. W wyniku narastającej przeszkody w odpływie pęcherza moczowego dochodzi do zwiększenia muskulatury pęcherza. Ściana staje się grubsza, a pęcherz mocniejszy. Jednak te procesy przebudowy pęcherza mogą prowadzić do dodatkowego dyskomfortu. Wielu mężczyzn ma te objawy bez szkody dla zdrowia. problemy zdrowotne. W niektórych przypadkach mogą pojawić się problemy, które wymagają dalszego specjalnego traktowania. wymagają dalszego specjalnego traktowania. Zatrzymanie moczu: Pęcherz nie może być już opróżniony spontanicznie; mocz musi być opróżniony poprzez założenie cewnika. Zapalenie: Zapalenie pęcherza moczowego jest spowodowane bakteriami, które namnażają się w pęcherzu i prostacie i nie mogą być całkowicie wypłukane z powodu zalegającego moczu. Krwawienie: Mocz staje się krwawy. Naczynia krwionośne w prostacie lub pęcherzu moczowym mogą pęknąć, a krwawienie może być nasilone przez leki przeciwzakrzepowe (ASA, Marcumar). Kamienie pęcherza moczowego: małe kamienie moczowe, które normalnie zostałyby wypłukane podczas oddawania moczu, pozostają w pęcherzu i powiększają się tam. Uszkodzenie nerek: Pęcherz moczowy jest wypełniony maksymalnie. Mocz spływa do nerek. Zmniejsza się czynność nerek.